ژوئن 2014

امروز اسانلو زیر بیرق "همه با هم" و "همبستگی ملی" سینه زده و یا تز های نخ نما شده ای همچون: "انسانیت فراتر از نگاه های بستۀ طبقاتی می تواند عمل کند" را تبلیغ می کند امر دور از انتظاری از فردی با گذشته وی و روند حرکتی اش نمی باشد. واقعیت این است که وی در شرایط خاصی از تحولات جامعه با تفکر توده ای وارد پروسه تلاش برای ساختن سندیکای شرکت واحد شد ، اما به دلیل عدم تحمل این تلاش از سوی دیکتاتوری حاکم، اراذل و اوباش حکومتی در ابتدا ضمن ضرب و شتم وی، به طور وحشیانه ای قصد بریدن زبانش را داشتند...

مگر درس دادن به بچه‌ها، باسواد کردن آنها، از توی خیابان‌ها جمعشان کردن جرم است؟ کار من غیرقانونی نبود. کدام قانون می‌گوید نباید بچه‌ای درس بخواند؟

طی مراسمی با حضور جنبش جمهوری خواه کردستان ،در بیست‌و‌هفتمین سالیاد بمباران شیمیایی سردشت یاد و خاطره قربانیان این فاجعه انسانی گرامی داشته شد.

ﻗﻠﺐ ﻣﻦ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﯿﻢ در دﻓﻌﺎت ﻣﺘﻌﺪد ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮگ ﻋﺰﯾﺰان ﺑﺴﯿﺎری، از ﺑﻬﺮوز و ﮐﺎﻇﻢ و ﺻﻤﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ رﻓﻘﺎﺋﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﺎ ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎرﺷﺎن، ﻣﻌﻨﺎ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﺑﻪ درد آﻣﺪه و ﻏﻢ و دردﻫﺎی زﯾﺎدی را ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻣﺎ، ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺷﻬﺎدﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﺷﻬﺎدت روح اﻧﮕﯿﺰ، ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوز اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻢ، دردﻣﻨﺪ ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد. ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ از ﻫﺮ دﻟﯿﻞ دﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً، ﻣﻬﺮ و ﻋﻼﻗﻪ ی ﺷﺪﯾﺪ ﻣﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او، ﺟﺎی ﺧﺎﺻﯽ را دارد. ﯾﺎدداﺷﺘﻢ، اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ:
- "ﺑﺎﺟﯽ، ﺳﻦ ﻧﻪ ﺟﻮرﯾﺪون!؟"

مسعود بارزانی خواستار کمک سازمان ملل برای برگزاری همه پرسی استقلال کردستان شد. وی در اشاره به اوضاع کرکوک و مناطق کردی دیگر، گفت: این مناطق برای کردستان است، نیروهای پیشمرگه در آن‌ها برای حمایت از تمامی موضوعات، حضور دارند و نیروهای پیشمرگه در این مناطق باقی می‌مانند. براستی یکی از معیارهای سنجش دمکراتیک بودن رژیم های منطقه، مواضع شان نسبت به حق ملت تاریخی کرد در تعیین سرنوشت خویش است.