نوامبر 2022

آنها سه رفیق بودند ‎#محمدحسنزاده ، ‎#شهریارمحمدی و ‎#هیمنامان.
محمد که کشته شد شهریار تا صبح بالای سرش بود،صبح او هم در مراسم خاکسپاری تیر خورد و کشته شد.هیمن اما درآن مراسم مجروح شد،او را ربودند و زیر شکنجه کشتند.
سرنوشتی این قدرغم انگیز رادر داستانها هم نخواندی

براستی چگونه سر بر بالین می نهیم زمانی که به مادران وپدران در بند با غم کشته شدن فرزند فکر می کنیم؟فرزندانیکه بفرمان مجنونی خود شیفته کشته شده اند.خود کامه ای که برای حکومت ننگینش از هیچ جنایتی فرو گذاری نمی کند.

. فساد / سازمان شفافیت بین‌الملل در گزارش ۲۰۲۱ خود رتبه حکومت از نظر شاخصهای متعدد فسادسنجی را در میان ۱۸۰ کشور ۱۵۰ اعلام و در سال ۲۰۱۹ در میان ۱۸۰ کشور رتبه ۱۴۶ و در آخرین گزارش این سازمان، حکومت از نظر گستردگی فساد هم ردیف گینه و گواتمالا و یکی از کم‌اعتبارترین برکوراسی‌های دولتی را از نظر سلامت مالی در اختیار دارد

از چند تا چهار راه که رد شدیم، رسیدیم به یک خیابان عریض و تا چشم کار می‌کرد از هر دو طرف امتداد داشت . قربان گاهی به مناسبتی در باره اسامی خیابان ها توضیح میداد ولی چون برایم اهمیتی نداشت دقت نمی کردم و به فکر های خودم ادامه میدادم ولی برای رعایت ادب و احترام قربان، گاهی به تایید سرم را تکان می دادم .

حسین رونقی با قرار وثیقه برای ادامه درمان آزاد شد! در پشت این جمله کوتاه چه تاریخ شگرفی ازتلاش،مقاومت، مبارزه با عظمت یک انسان و توانائی های فکری وروحی یک ذهن زیبا و خلاق نهفته است !درس مهمی برای همه ما .برای پدران ،مادران،وکیلان! از برادران ،خواهران بدلیل جوان بودن و در معرض خطرقرار گرفتن نمی نویسم.

کجا بودیم، کجا ایستاده ایم، به کجا می رویم؟ چه نمی خواهیم، چه می خواهیم؟ چشم انداز این خیزش چیست؟ جریانهای اپوزیسیون و حکومت آینده ایران. در این نوشتار سعی دارم، حین بررسی اپوزیسیون و عمدتاجریانهای اصلی آن، چشم اندازی از این خیزش، از این انقلاب جوان را ترسیم کنم. سؤالاتی را مطرح می کنم که شاید خود بی جواب بگذارم.پرسشهایی که شاید خود نیز در این برهه از زمان پاسخی برای آنها نداشته باشم. اما در این زمان و موقعیت خطیر طرح و برخورد با اینپرسش ها را بر هر ایرانی دلسوز و متوجه واجب و حائز اهمیت می دانم

در میان همه‌ی اتفاقات معمولاً ناخوش این روزها آنچه بیش از همه عذابم می‌دهد، بچه‌های زندانی هستند. این تازه نوجوانان ۱۵ـ۱۶ ساله که برای چند روزی به زندان می‌روند و وقتی برمی‌گردند دیگر آن آدم قبلی نیستند. به راستی چه بر سرشان می‌آید که دست به خودکشی می‌زنند. آدم در آن سن بسیار حساس است. هنوز سیلی‌های سخت زندگی بر چهره‌اش ننشسته، هنوز یاد نگرفته گاهی با اینکه از خود و اعمالش متنفر است، لبخند بزند و ادامه بدهد. هنوز برای افتادن زیر دست جلادا

جایگاه هسته های “زن زندگی آزادی” در پیشروی انقلاب