ژوئیه 2010

اگـر در باره مبـارزات مـردم درون مـرز نظـری بدهیم، به جای پاسخ به نظرات مان، بلافاصله با این جمله روبـرو مـی شویـم کـه: لازم نیست از اینجـا نسخـه پیچیـد و یا خـارج گـود نشته ایـد و مـی گـوئیـد، لنگ اش کُـن حال می توان از این سیـل عظیـم مخالفانِ رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در بـرون مـرز سئوال کرد( منظورم نسخه پیچیدن نیست!) اگـر قرار است کار دستـه جمعـی انجام شود که مسلمـأ بـُرد و اثر مطلوبـی هم بجا خـواهـد گـذاشت چـرا متـاسفانـه در همان قدم های اولیه از ( کار جمعی) خسته می شوید و...

اسراییل و نئوکان‌های آمریکایی از رفتار ماجراجویانه و تحریک‌آمیز جمهوری اسلامی در مناقشه هسته‌ای سود برده و گزینه نظامی را برجسته‌ کرده‌اند. آیا جنبش دمکراسی‌خواهی ایران برای بازداشتن این تهدید، سیاست وبرنامه‌‌ای دارد؟

چرا ايرانيان 31 سال پس از انقلابي که خواست اصلي اش آزادي بود آن را بدست نياورده اند؟ مگردراين سي و يک سال درايران استعماري وجود داشت که مانع بشود؟ پس چرا آزادي بدست نيامد؟ واقعيت اين است که آزادي با حذف استبداد وبرقراري حاکميت مردم بدست مي آيد، نه با حذف استعماري که درايران وجود نداشته است.

اخیرا آقای بنی صدر پشنهاد تشکیل یک جبهه گسترده با محوریت «حاکمیت مردم» را داده است: «درحال حاضر احتیاج داریم گرایشهای مختلفی که قبول دارند که حاکمیت مال مردم است یک جبهه گسترده بوجود بیاورند». به گمان نگارنده آن چه ما در شرایط حاضر بدان نیاز داریم تشکیل «کنگره ملی» موقت است نه یک جبهه. کنگره ای که بتواند تمام جریانات را نمایندگی کند.

رئیس جمهوری افغانستان با اشاره به حمایت پاکستان از فعالیت های اسلامگرایان شورشی و استمرار جنگ و خشونت ها در افغانستان در نتیجۀ همین پشتیبانی گفت : اگر کشورهای مؤتلف غربی توانایی مقابله با پشتیبانی پاکستان از اسلامگرایان شورشی را دارند پرسش این است که چرا دست به عمل نمی زنند.

آزادی کلمه ایست که نیاز به تعریف و تفسیر ندارد و هر کس به طور غریزی، احساس گرایش به آزادی را در خود حس می کند. آزادی ذاتی، آزادی فردی، فکری و اعتقادی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی نیاز مسلم انسان هزاره سوم می‌باشد که در یک اجتماع به طور حقوقی مورد بررسی قرار می گیرد.

در حال حاضر می توانیم تحت شعار اتحاد بخش ، همبستگی برای سرنگونی رژیم اسلامی با همه اختلاف نظرها و تفاوت فکری اما در تعین حکومت آتی که نهایتا آن امر مهم را اگر به آرای مردم اعتقاد داشته باشیم به خود مردم واگذار نمائیم وبیش از این در بحث های انتزاعی وتجریدی خود را مانند سی ویک ساله گذشته اسیر ننمائیم.

عطاء الله مهاجرانی در یادداشتی با انتقاد از جایگزین شدن مصلحت نظام به جای آرمان های انقلاب، اعلام کرده است که همه ما که در برابر کشتار جوانان در سال 1367 ساکت ماندیم. گمان می کردیم شرایط جنگ و تهدید خارجی می تواند مجوزی برای چنان جوان کشی باشد، که در تاریخ ما کمتر نظیری برای آن می توان یافت.

هفته گذشته طی اقدامی عجولانه به کارکنان پژوهشکده باستانشناسی ابلاغ شد که یا باید به شیراز کوچ کنند یا از سمت خود کناره‌گیری کنند. تبعات این تصمیم شتاب‌زده و غیر کارشناسی هنوز بر ما پوشیده است، اما بر اساس شواهد و دلایلی که حتی بر افراد غیر کارشناس واضح می‌نماید، این تصمیم عواقب فاجعه‌بار تخریب بیشتر آثار باستانی و میراث فرهنگی ایران را در پی خواهد داشت. میراث فرهنگی ایران و نحوه مدیریت آن از زمان دولت دوم اصلاحات تاکنون می‌تواند به عنوان یکی از بهترین نمونه‌های مدیریت مخرب و آشفته و نیز...

محمدرضا پهلوی در آخرین کتاب خود با نام «پاسخ به تاریخ» تلاش کرد تا به پرسش نسل های بعد از خود درباره کارنامه و دوران زمامداری اش پاسخ بدهد. این کتاب در اصل به زبان فرانسه منتشر شده و پس از چندی برگردان آن به فارسی در ایران هم انتشار یافت. شاه در مقدمه کتاب می نویسد که «در این کتاب قصد دارم نشان بدهم که چرا در راه رسیدن به اهدافم پافشاری می‎کردم و چرا می‎خواستم جامعه‎ای بر اساس عدالت اجتماعی و نه مبارزه طبقاتی بنا کنم؛ جامعه‎ای که همه در آن یکپارچه و وابسته به یکدیگر باشند.