حقیقت در فلسفه، حرافی و سفسطه و جمله پردازی ادبی و ژست نیست.
تحصیل رشته فلسفه در دانشگاههای غرب شامل چه مباحث و مکاتب و موضوعاتی است؟ از زمان جنبش دانشجویی سال 1968 میلادی تاکنون، یعنی از حدود نیم قرن پیش، موضوعات و مکاتب فکری خاصی در نظام آموزشی این رشته گنجانده شده که مهمترین آنان 9 جریان ذیل هستند.
1- فلسفه ترانسندندنس یا استعلایی،2-مکتب ایده آلیست،3-مکتب فنومنولوگی یا پدیدارشناسی،4- مکتب هرمنوتیک یا علم تفسیرو تبیین،5- مکتب تئوری انتقادی،6- مکتب پسامارکسیسم، 7-مکتب راسیونالیستهای انتقادی،8-مکتب تجزیه وتحلیل زبانی، و 9- مکتب پسامدرن، هستند. غیر از این 9 جریان فکری اصلی، ممکن است به 6 مکتب دیگر نیز پرداخته شود که علارتند از- 1.اندیشه فمنیستی، 2. اندیشه نوافلاتونی، 3. اندیشه نو ارسطویی، 4. اندیشه اسکولاستیک های کاتولیک، 5. اندیشه روشنگران پروتستان، و 6. خواجه ها یا بی طرف های فلسفی، که بدلیل ترس از طرح نظرات خود، به معرفی و تفسیر متون فلسفی تاریخی می پردازند.
اشاره میشود که وجود انواع مکاتب و جریانات فکری نشان از انعکاس آینه اشکال زندگی و فرهنگ انسانی در طول 2800 سال سپری شده است. جذابیت آشنایی به رشته فلسفه در آنجاست که آن مدعی توضیح مفهوم "معنی" و پاسخ به پرسشهای پیرامون انسان است و توانایی تفسیر و تاویل متون را دارد. باید پرسید انگیزه، علائق و کنجکاوی یک عالم فلسفه یا یک محقق فلسفه کدام است؟ حوزههای "فلسفه نظری" را صاحبنظران شامل سه بخش منطق، متافیزیک، و تئوری شناخت میدانند. شاخه های "فلسفه عملی" شامل رشته های اخلاق، زیبا شناسی، فلسفه سیاسی، فلسفه حقوق، فلسفه تاریخ، و فلسفه انسان شناسی است.

زاد روز رضا شاه بزرگ، خجسته باد
بیست و چهارم اسفند ماه در تاریخ ِ پر فراز وُ نشیب ایرانزمین، روزی است که آسمان ایران از تیرگی ِ ابرهای سیاهی که چادر ِ شب را در دل وُ دیده وُ تن ملت ایران گسترده بود، با طلوع ستاره ای آغاز شد که در درخشش آن، آسمان ایران لاجوردی گشت.
بیست و چهارم اسپندماه، زادروز ستاره ای است که اگر در آسمان ایران طلوع نمی کرد، ما امروز در ادامه ی دوران ِ تاریکی و تیرگی ِ تخم و ترکه ی ِ حسن خان اشاقه باش، روزگاری پر از درد و شکنج را همراه با فقر و عقب ماندگی و تحقیر سیر می کردیم
بیست و چهارم اسپندماه هرسال، زادروز قهرمانی است که بی هیچ گفتگو اگر نگوییم بر کاکل تمامی تاریخ ایران، دست کم بر کاکل تاریخ ایران پس از سقوط سلسله ایرانی ساسانیان بی همتا است.
این بی همتایی از این نگاه بیشتر حائز اهمیت است که توجه داشته باشیم که این قهرمان، بعد از سلسله ها و طایفه های عرب و ترک و تاتار، که بر ایران و ایرانی حکومت راندند، از دل وُ بطن ایرانی زاده شده است و تمام عیار ایرانی است.
آری
خرافات وُ جهل پروری ِ دوران ِ دراز ِ قاجاریه، ایران ِ نیمه جان را پس از دینداران ِ مرتجع صفویه در تمامیتش به قهقرا و نابودی کشانده بود.
هر چند در واپسین روزهای ِ حکومت ِ جهل و جنون ِ پسران و دنبالچه های حسن خان اشاقه باش، انقلاب مشروطیت به همت ِ مردان ِ ایران دوست به وقوع پیوست.
اما خواست ها و برنامه های انقلاب در اثر کارشکنی و بی کفایتی ملایان و رهبران انقلاب عقیم ماند.
در آن آشفته بازار ِ هرج و مرج ِ سیاسی و اجتماعی، راهزنان وُ گردنکشان وُ باج بگیران بر طبل پاره پاره کردن کشور ایران دم گرفته و هر یک گوشه ای از ایران را جدا کرده بودند.
امنیت در تمامی کشور رخت بر بسته بود و هیچ کس بر جانش ایمن

درووود بر خانم جوانبخت گرامی!

حرفهایی برای مواقع پیاده روی با عصا!

گفتن اینکه «حقیقت» را بپذیرید، به تنهایی هیچکس را ترغیب و تشویق به پذیرش آنچه حقیقت نامیده میشود، نمیکند؛ زیرا قبل از آنکه انسانی بخواهد به «حقیقتی»، گواهی دهد، باید پیش از هر چیز دیگر از خودش پرسیده باشد که «حقیقت چیست؟».  کسی که نمیتواند از خودش بپرسد و به کمک نیروی فکری و تجربی خودش به کشف و شناخت حقیقت همّت کند، مطمئن باشید که صدها سال آزگار نیز اگر در هر کوی و برزنی بر سرش فریاد بزنید که «حقیقت» را ببین و بفهم و به وجودش اعتراف کن، هرگز خللی در ذهنیّت او ایجاد نخواهد شد. علّتش نیز به این بازمیگردد که انسان از بدو تولّد تا مرگروزش مابین «دو خود» در نوسان است. یکی «خودی که اصالت دارد و باید کشف شود». یکی «خودی» که در پروسه رُشد آدمی تا مرگروزش بر ذهنیّت انسان از راههای تعلیم و تربیتی غالب و حاکم میشود. وحشت تمام آنانی که علیه اصالت انسان به ذات خودش هستند، در این است که تا میتوانند انسان را از انگیخته شدن و تلاش برای «کشف خود اصیلش» ممانعت کنند و مدام به او گوشزد کنند که «خود اصیل تو» همین ذهنیّت توست و آنچه را که تو به دنبالش میخواهی بگردی یا در حال جستجویش هستی، پوچ و هیچ و توهم است. «تضاد و تناقضی که مابین دو خود» در روان آدمی ایجاد میشود، پیوسته در ابعاد رفتاری و گفتاری و کرداری و به طور کلّی اخلاق آدمی در زمانها و مکانهای مختلف پدیدار میشود و پیامدهای خاصّ خودش را دارد که چه بسا هولناک و کُشنده نیز باشند.

سالام
ازقدیم مثلی داریم ،میگویند،فلانی را به ده راه نمی دادند،
آدرس خانه کدخدا رامیخواست.
شده جریان طرفداران کودتاچی های
۱۲۹۹ و نوچه های انگلیسی،
درقرن ۲۱ دنبال کسی هستند،
که اگرحتی باکودتا مثل پدربزرگش وپدرش انگلیس ،امریکا،وکل دنیا اورا
ردی کارآورند،
باید به دنیا توحش در قرن ۲۱ برگشت.
اون هم با پول‌های بتاراج برده پدر وپدر بزرگش ،دوست دارد،
بازهم دنبال لقمه چرب است.
آمدن این ربع پهلوی ازیک طرف ،،
تجزیه در طرف دیگر رخ خواهد داد.
طرفداران ،راست افراطی نیستند،
فاشیست افراطی اند.

بابك :

چون هیچ چیزشان به جمهوری ایران شبیه نبود. آن آقای اعتمادی که اصلا همه جا بعنوان یک سلطنت طلب دو آتشه لب بسخن باز میکنه. بقیه را نمیشناسم.
از این گذشته مگر پادشاهی طلبی چه ننگی داره که اینروز ها بعضی ها نمیخواهند رک و راست بگویند که سلطنت طلب هستند؟ اتفاقا از نگاه من اگر بر چهره ی خود نقاب نداشته باشند سخنشان را بیشتر میشود درک کرد.

راست افراطي از قبيل دكتر سعيد سركوهي،  رضا تقي زاده ، امير طاهري و…..كه موجبات خروج اقاي رضا پهلوي را از منشور همبستگي را فراهم كردند ، انها معتقدند بايد به قانون اساسي ١٠٩ سال پيش برگشت

سالام
جناب سریع القلم درد ودرمان درد رامیداند.
به چه دلیلی آنرا رک وراست نمی گویند،
موضوع این است.
نمونه های خوبی را مثال زده اند،
یا ازپان ایرانیستهای باستانگرای نشسته
درغرب و در داخل میترسد،
یااینکه خود ریگی درکفش دارد.
پان ایرانیستها درظاهروطنپرست وآتشین نشان دادن خودهستند،
ولی سران آن و سیاستمداران مخوف آن
بیشتر جیره خوار و شریک دزد قافله
هستند.
تعدادی هم بعنوان روشنفکر برای آنها
لامپ روشن کننده راهشان هستند.
این روشنفکران بیشتر تفکرات ناسیونالیستی کور داشته وباستانگرایی
میکنند.
به خروجی تفکرخود فکرنمیکنند،
درعالم توهم زندگی کرده ،برای دیگران
تز تولیدمیکنند.
هیچ فرقی بین این نوع روشنفکران با
آنهاییکه دیواری را بعنوان یهودی میبوسند،
قبر امام خمینی را زیارت میکنند،
ازچاه جمکران شفا میخواهند،
قبرکوروش را امامزاده کرده اند،
منتظرظهور عیسی هستند،
ووو،، نیست.
حرفهای عوام را برای خود فاکت کرده
که میگویند،کسروی گفته مردم ایران
یک حکومت دینی نیازداشتند،
ازاین شرو ورها ،،،
درمان دردمانیست.
دین را درزمانهای حکومت‌های قبلی
ما داشتیم،
چه دردوران قاجار یا در دوران کودتایی
پهلوی انگلیس،
اتفاقا در دوران پهلوی بدترین نوع دینی
ومخفی و پوشیده دین را داشتیم،
اگربه اسامی فرزندان رضا نگاه کنی
همگی حتی دوبله مذهبی بودند،
محمدرضا، غلامرضا، عبدالرضا،
ووو،،،
همچنین حوزه علمیه با دستورات انگلیس، با پول بیت المال،باماموریت
آیت الله حائری، ساخته شد.
برای رهایی کشور ازاین سردرگمی
فقط و فقط جمهوری فدرال دموکرات
باقوانین غیرمتمرکز و قدرتمند،
که قانون دیکتاتور باشد ،نیاز است.
بقیه تفکرات آب درهاون کوبیدن ،
به مردم آدرس عوضی دادن ،چه عمدی
وچه غیرعمدی راه نیست.
بهتراست،کسانیکه در اروپا،آمریکا،

بله البته این را خودشان بارها و بارها گفته اند و نوشته اند . می‌گوید نه از گفته های مشعشع همسر شاهزاده شروع کنید و بروید تا هواداران دسته چندمی شان
کسانی که هنوز به قدرت نرسیده
می خواهند به قول خودشان ۵۷ هارو درو کنند
اگر جلوی اسم آقای پهلوی شاهزاده نگویید و ننویسید می خواهند که پوست کله انسان را بگنند و آنهم تو اروپا و امریکا.
با احترام آریا کیانپور

Muhammadi Sahrali

مسیح علی نژاد از تاثیر گذارترین شخصیت ها در بین اپوزیسیون می‌باشد.کینه و حسادت سلطنت طلب ها مطرح شدن وی در مجامع بین المللی می‌باشد.چرا بیشتر از شازده ،مطرح میشه. حتا در مورد نرگس محمدی هم چپ طرفدار ج. ولایی دست در دست شاه اللهی ها حملاتی را اغاز کنند که بخاطر زندانی بودن نرگس شرم کردند که ادامه دهند ،یعنی تیرشان به هدف نخورد.واقعا حملات غیر اخلاقی طرفداران رضاه پهلوی که بخاطر حسادت می‌باشد شرم اور می‌باشد.

درووود بر آقای کردی عزیز!

تحشیه ای برای دورخیز برداشتن به منظور پریدن از روی سایه خود!

هیچ انسانی با انسان دیگر، فروزه ها و استعدادها و توانمندیها و حتّا شکل و شمایل و هوش و ذکاوت و غیره و ذالکش همسان و همتراز نیست. حتّا خواهران و برادران نیز به ندرت در مسائل «رفتاری و منشی» شباهت به همدیگر دارند. ممکن است از لحاظ بیولوژیکی تشابهاتی داشته باشند؛ ولی از لحاظ خصلتها و استعدادها و غیره و ذالک، هر کدامشان منحصر به فردند. در دایره امور سیاسی، معمولا عین جوامع باختری که کثیرالحزب هستند، شاهدیم که مثلا فلان حزب، بیشترین آراء را همواره به دست می آورد و فلان حزب، فلان مقدار و الی آخر. محبوبیّت و مشهوریّت و نامدار بودن و منشاء خانوادگی و میزان تحصیلات و تبحر داشتن در رفتار و گفتار و به قول معروف «ظاهر شدن در برابر انظار مردم و روبرو شدن با اشخاص و شخصیّتها»، خواه ناخواه بر میزان و درجه محبوبیّت افراد می افزاید. مسئله ای که در این بینابین افراد و شخصیتها حسب «فروزه های آنها» موجب نقش و رده و میزان تاثیر و نفوذ آنها در فرض کنیم جمع مشترک میتواند ایفا کند یا نقشگزار کلیدی و زیرساختی داشته باشد، نباید دلیلی باشد برای گسست عده ای از جمع مشترک یا پایمالی حقّ و نظر و سهم یکدیگر از طرف تعدادی افراد محبوب و مشهور.  بالطبع، آنکه محبوبیّت و نفوذ و تبحر بیشتری دارد، باید ششدانگ حواسش جمع باشد که نه تنها در قبال یاران متحد در کنار میزگرد، مسئولیّت بیشتر دارد؛ بلکه نسبت به مردمی که به آنها چشم امید دوخته اند، دو صد چندان مسئولیّت دارد.

چه خوشمان بیاید ،چه نیاید،چه بپذیریم و چه اصرار بر نپذیرفتن ان بکنیم!مسیح علینژاد در بین اپوزیسیون خارج کشور ،فردی تاثیر گزار و خود به تنهایی وزنه ای میباشد.اپوزیسیون خارج کشور بجای چنگ انداختن بر سر و صورت همدیگر و خونین کردن همدیگر ،ایکاش سیاستمداری و اینده نگری اخوندی متعلق به عصر حجر بنام خمینی را میداشتند که چطور چپ و راست را باخود همسو کرد.یک روز بهانه سلطنت طلب ها برای به گوشه رینگ راندن وی قیافه اش و روستایی بودن اش را به باد مسخره میگیرند تو گویی شاهزاده شان فتو مدل بوده،روزی نزدیکی وی با اصلاح طلبان،روز بعد پول گرفتن و وابسته بودنش را !!اگر وی وزنه ای نبود،اگر وی تاثیر گزار نبود ،اگر وی اینهمه پر انرژی و اکتیو نبود اینهمه مورد حمله از ساطنت طلب های شاه اللهی،سازمان اطلاعات ی ها ،چپ های طرفدار ضد غربی حکومت ولایی قرار نمیگرفت.

درووود!

اندکی کژ دار و مریز رفتن برای پیدا کردن راه خونه!

ضعف بزرگ و آسیبگاه تمام آنانی که دنبال «صد در صد بی عیب و نقصها» میگردند، در این است که هر چقدر نیز به دنبال یافتن «صد در صدها» وقت بگذرانند و سرمایه خرج کنند و بجنگند و حرص زیادی بزنند، آخرش به همان نقطه  ناممکنهایی میخکوب خواهند ماند که از اول بر آن، خودشان را به دست خودشان میخکوب کرده و غل و زنجیر زده و به پای خودشان سمنت ریخته اند و مدام در دنیای «توطئه و دستهای پشت پرده و کارگردانان سناریو نویس و خیمه شب بازی و امثالهم» سیر و سیاحت میکنند. درست عین ذهنیّت مالیخولیایی طیف اخانید که اگر پشه نیز بال گشاید، میگویند کار «آمریکای جنایتکار و صهیونیستهای ملعون» است.

هیچ انسانی در عرصه زندگی و اجتماعی که متولّد میشود، حامل خصایل ایده آلی برای برآوردن آرزوها و نیازها و حسرتها و خواسته های دیگران نیست. اصلا چنین توقّعی از انسان داشتن – مهم نیست جنسیّتش چه باشد-، انتظاری ابلهانه است؛ زیرا آنانی که چنین انتظاراتی دارند اصلا یک بار هم به دور و بر خودشان یا در آیینه، نگاه سرسری نینداخته اند تا دریابند که انسان از لحظه زایش تا مرگروزش در «گستره آموزش و پرورش و پوست اندازیهای مختلف» سیر میکند. هیچکس مادرزاد، ایده آل زاده نمیشود. تازه آنانی که ادّعای مثلا «رسول و نبی الاهان نمیدانم کجایی» میکنند و مثلا«اسوه حسنه»  قلمداد میشوند، به صدها عیب و نقصان و امراض مبتلایند؛ دیگر چه برسد به انسان که پروژه اش از زادروز تا مرگروز، عبور از انواع و اقسام ماجراهاست.

محمود : جالبه که‌ از همه بيشتر فعالیت می کند و همه بهش گیر میدن! از مجاهدها،  ساطنت تلبها گرفته‌ تا کمونیستها. چونکه که قدرت تلبی آنها رو تهدید می کنه 

لیلی :

 ایشون تمام حرکات و رفتارش با توهین همراه با خشم و خشونت ورزی بوده. چطور توهین نکرده. این زن مازنی با پشتیبانی برنامه گذاران پا به عرصه سياست گذاشت و بوسیله انها هم هدایت میشود. وگرنه. هر کسی که نمیتونه تاثیر گذار بشه

«مسیح علینژاد»، صرف نظر از تمام اشکالها و ایرادها  که خودم باره ها آن را علنی گفته ام ، یکی  از زنان تاثیر گذار ایران و‌جهان است ؛ این زن مازنی  تا کنون به هیج کس توهین و بد و بیراه نگفته است ، در عوض بخاطر روستایی بودنش از سوی شونیستها روز و شب مورد اهانت و‌تحقیر قرار گرفته است

دروود بر آقای اسدی گرامی!

تامّلی مختصر در باره گمراهه ها!

اندیشیدن در باره تاریخ کرد و کار یکصد ساله کنشگران ایرانی  از دامنه ملّیها گرفته تا دامنه چپها و مذهبیها و لیبرالها و رجال مصدر اجرا در نظام پادشاهی عصر پهلویها و دیگرانی که به نحوی از انحاء در دامنه سیاست و کشورداری بوده اند، باید بتواند نسل امروز را در محاسبه های اقداماتی خودشان خیلی بیدار و هوشیار کند. اگر برخی استثناها را از دامنه «کنشگران به معنای وسیع آن در دوران پهلوی اول و دوم» به کناری نهیم، میتوان نتیجه گرفت که دامنه کشور داری در ایران از یکصد سال پیش تا کنون، مدام بر مدار «حسادت و گریز و نفرت از همدیگر» پی ریزی شده است؛ به جای آنکه بر مدار «تمایل و همگرایی و مکالمات منطقی و مسئولیّتهای خطیر کشورداری و اهمیّت دادن به مردم» بچرخد و بخواهد که شکل معقول به خودش بگیرد. در باره این ناکامیابی میتوان دلایل عدیده ای را حسب میزان تاثیر و اهمیّت فاکتورها برشمارید و ردیف کرد. ولی من به شخصه تا امروز متوجّه شده ام که اکثر مدّعیان «عرصه سیاست»، اصلا اینکاره نیستند؛ بلکه آدمهایی احساساتی و شاعرمسلک و رمانتیکند با تارنوازی یا گیتارنوازی در زیر پنجره معشوقه خیالی به همراه  رفتارهای تارتوف بازی!. نمونه بارز آنها که به شدّت از آن نیز به نام «قدّیس و مظلوم روزگار»، دفاعهای سرسختانه نیز میشود، زنده یاد «محمّد مصدّق» است. وی از تنها چیزی که هیچ سر رشته ای نداشت، همان «فلسفه و دانش سیاست و هنر سیاستمداری» بود. حتّا از رشته تحصیلی خودش که «حقوق» بود نیز چیزی نیاموخته بود.

«مسیح علینژاد»، صرف نظر از تمام اشکالها و ایرادها و نفرتها و کینه توزیها و بدپوزیها و فحّاشیگریها و تبلیغات عقده ای و انواع و اقسام بدطینتیهای که علیه وی به وفور در شبکه های اجتماعی و مطبوعات رنگارنگ، نوشته و گفته و منتشر میشوند و رگ و ریشه اینهمه نفرت و خصومت، فقط و فقط از حسادت و استیصال و عجز مدّعیان عرصه سیاست در میدان کارزارهای پراکتیک و لفّاظیهای زر مفت زنی حاسدان ریشه میگیرند، و همچنین با اغماظی مستدل و سنجشی و هشداری در خصوص برخی از مواضع و نظراتش باید گفت که «مسیح عزیز»، یکی از ماندگارترین و تاثیرگذارترین و دلیرترین و دوست داشتنی ترین زنان ایران در تاریخ ایران و جهان جاودانه خواهد ماند.

کنگره جهانی آزادی در واشینگتن

زنده باشی مسیح گرامی ؛ مخالفان حقیر تو از حسادت دارند میترکند. راهت را ادامه بده واز این اسکل ها نترس

سالام.
مقاله آقایان محققی وحیدریان را خواندم،
میشه گفت هردو بیشتربه نقاط قوت
تفکرسیداحمدکسروی مولای خودخلع
لباس شده پرداخته بودند،
هرچندکه آقای حیدریان نقاط ضعف ایشان را فقط در مورد،قابل قبول نبودن
ایشان درنسل های جدید مطرح کرده است.
عزیزی دیگر،بنام سیدرسول،
موضوع رابه عدم شناخت تفکر کسروی
با دور کرد جوانان بتوسط چپ ها ربط
داده اند.ملل ایران درطی دوران شروع
تجددخواهی،ومدرنیسم خواهی
سیاسیون مختلفی با تفکرات متفاوتی
مواجه و مراحل مختلف مبارزات را
دیده وتجربه کرده اند،
دراصل،موقعیت،سنن،آئین، ادیان،نفوذی
های استعمارگران،دست اندکاران سیاست گذاران حاکم،نوع اقتصاد،،موقعیت جغرافیایی وو،،،
دراین عصر۱۵۰ ساله را دوستان کم رنگ
ویا نادیده گرفته اند.
هرکسی ازدریچه نگاه خود مسائل را
بررسی وتفکرات خودرا مخلوط شنیده
ها وخوانده ها کرده میخواهد،
به خواننده مقاله خود نظرش را تلقین
کند،
احمدکسروی،یا دیگر چالشگران سیاسی
نیز هرکدام نظرات وتفکرات خودرا
درزندگی سیاسی وفرهنگی خود پیش برده و آنهاییکه واردسیستم حکومتی
شدند،دراصل تفکرات خودرا دربین
مردم باکمک دولت نشردادند،
حال دراین بین چه اتفاقی برای خودشان
افتاد،آن هم بر ساختارسیستم بود،
که سرنوشت این افراد را تعیین کرد.
موضوع این است.
آیا دستاوردی از این افراد دربرون رفتن‌
ازمنجلاب ایجادشده داشته ایم؟ وراهکاری را توانستند،بمابدهند؟و دردی را درمان کردند،باری ازدوش
ما برداشتند یا نه؟
من درتعجبم،
ما چرا ،به نتایج فکرنمیکنیم؟
چرا ازدستاوردهای کشورهای مترقی
که سالیان سال است ،مشکل مذهب وخرافات رابا قانونمندی قوانین مترقی
حل کرده اند،دنبال این نیستیم؟
هرکسی میخواهد،خودتولیدفکرکند،
درصورتیکه تفکرآنها بارها وبارها در همان کشورها آزمایش شده است

درووود بر آقای سریع القلم گرامی!

اندکی سخن در باره از نو کاویدن و دقیق شدن و ریشه یابی؛ نه ظاهر بینی و کلّیّات بافی!

من اگر بخواهم در باره سطر به سطر مطلب شما، صحبت بکنم، آنگاه مثنوی هفتاد هزار خروار خواهد شد!. در سراپای هر مطلبی که من از شما در جایی دیدم و خواندم – به استثنای برخی تک جمله های اخلاقی و کوتاه و سرتیتری که مینویسید-  ، تنها چیزی که برداشت کردم از حرفهایتان این بوده است که شما برای من عین انسانی میمانید که در کنار دریایی ایستاده باشد و فقط در باره امواج و فرحبخشی و آبیگونه و با طراوت بودن و طوفانها و خشم دریا و قایق رانان و آمد و شد کشتیها و توریستها و جست و خیز ماهیان و والها و حضور پرندگان دریایی و خورشید تابان و آسمان آبی و غیره و ذالک بحث میکند بدون آنکه توانسته باشید یا دست کم تلاش کرده باشید که در باره «منشاء دریا و علّت دوام و شادابی دریا و همچنین ژرفای دریا و جاذبه های دریا»، کوچکترین کلامی بر زبان و قلم رانده باشید. امیدوارم متوجّه منظورم باشید که چه میخواهم بگویم.

شخضی که برای تمام مقالات اینجانب کامنت های نامربوط و اتهامات ناوارد می نویسد: شخصی است... علی سلطانی زاد متولد شهر مسجد سلیمان در تاریخ 1334 که از سال 1985 در آلمان زندگی می کند و هم اکنون در برلین ساکن است و بنده این شخص مذبور را از نزدیک می شناسم.شماره تلفن نامبرده در اختیار من است. متاسفانه نامبرده به مشکلات گوناگون ................... او را منزوی کرده است و خود را در خانه زندانی کرده و علیه دیگران به کامنت نویسی می نویسد و خود را کمونیست و حامی طبقه کارگر جا می زند و به هیچ وجه علیه رژیم اسلامی مبارزه ای نکرده است.ناصر مستشار

سالام.
نیاز به یک مرد باوجدان آگاه باسواد است تا ضعف ها و عیب های کسروی را نیز بیان کند.! و نه همچون گذشته و طبق معمول، و فقط تعارفات و القاب و مخلص بودن و چاپلوسی های مرسوم قلم بدستان سابق ایرانی در گذشته.مانند نقد فرنگ،یکمقایسه تطبیقی برای شناخت وی بسیار مهم است.
نمونه های پیشرو تر آن 3-4 نفری بودن که در ایام مشروطه و در گروه برلین مانند آخودزاده و تقی زاده و ارانی و غیره، علیه فرهنگ ارتجاعی گذشته و در راه روشنگری به سبک دائرت امعارفی های فرانسوی، عوام و روشنفکران را با هومانیسم و حقوق بشر و رنسانس و جنبش روشنگری و سوسیالیسم علمی و تخیلی و جنبش لیبرالیسم و سکولاریسم در اروپا آشنا نمودند.
کسروی چون با متد مارکسیسم و دیالکتیک و ماتریالیسم تاریخی آشنا نبود یا دشمنی میکرد, زحمات و شجاعت و وجدان حقیقت جویش، تاکنون در درون ایران بی تاثیر بوده درحالیکه میتوانست ولتیر و دیدرو و منتسکیو و روسو و نیچه و جان لاک و فویرباخ ایرانی باشد.
ولی بدلیل ضعف شناخت و تحلیل علمی و اجتماعی، غالب روشنگری هایش در حد عوام و ساده گرایی باقی ماند.روشنفکر ایرانی زمان او چون دنبال هو و جنجال بود، فراتر نرفت.
حزب توده و لیبرالها متاسفانه به کسروی و صادق هدایت،برخوردی حزبی ایدئولوژیک نمودند و با انکار آندو، در میان فضای روشنفکری و دانشگاهی، درست معرفی و نقد نشدند. دیکتاتوری شاه و ساواک نیز مهمترین مانع در شناخت و معرفی کوشش روشنگری و نقد فرهنگ ارتجاعی گذشته ایران بود.
احمد کسروی یک فریدرچ نیچه ایرانی بود و نه یک فویرباخ آلمانی !
صادق هدایت نمونه ادبی و فرهنگ باستان وی بود.

دروووود!

توضیحی مختصر در باره روش سنجشگری دیدگاههای زنده یاد کسروی.

افکار و ایده های زنده یاد «کسروی» را یکضرب نمیتوان آنهم با روشی یکسان که اکثر منتقدانش به کار بسته اند، اجرا کرد. «کسروی»، ابعاد مختلفی دارد و باید رویکرد او را در همان بعدی که به پژوهش و سنجشگری و اندیشیدن و ایده زایی و موضعگیری تلاش کرده است،طبقه بندی کرد و سپس با روشهای ابتکاری و متدهای آکادمیکی بدون هیچ حبّ و بغضی به بررسی دیدگاهها و افکار و ایده های او همّت کرد. یک کاسه کردن انتقادی نسبت به آثار او، بیدادگری محض است؛ زیرا ارزشمندی و راهگشایی افکار و ایده ها و بویژه ثمره تحقیقاتش گم و گور میشوند و در سایه می مانند.

«کسروی» در بسیاری از زمینه های حادّ اجتماعی و فرهنگی و تاریخی و کشورداری و  زبانشناختی و اقتصادی و حقوقی و سیاست و ادبیّات کلاسیک و آینده نگری و دیگر زمینه های مهم مناسبات اجتماعی و رفتاری و آموزشی و پرورشی و دینی و دیپلماسی و غیره و ذالک، بحث کرده است و نظرات خودش را رک و پوست کنده عبارت بندی کرده است. به همین دلیل نیز هر پژوهنده منصف و دانا و کنجکاو و با شعور و مسئول باید ششدانگ حواسش به چندگانه بودن ابعاد زنده یاد «کسروی» باشد و مطالب را بیخود و بی جهت برای اینکه مثلا «پژوهشی» را کرده باشد، قاطی پاتی نکند و حکم قطعی نیز صادر نکند؛ بلکه چند و چون دیدگاهها و افکار و ایده های او را حسب ضرورتهای باهمزیستی انسانها و دوام شیرازه مناسبات آنها بررسی خردمندانه و توام با مسئولیّتهای فردی کند. این تا اینجا.

احمد کسروی، تاریخ‌نگار، پژوهشگر، حقوق‌دان و نویسنده‌ی کتاب‌های «تاریخ ۱۸ساله‌‌ی آذربایجان» و «تاریخ مشروطه‌ی ایران»، به دلیل انتقادات تندوتیز و البته آثار ارزشمندی که در حوزه‌ی تاریخ به جا گذاشته شناخته می‌شود. احمد کسروی برای مبارزه با واپس‌ماندگی فکری و علمی در ایران کوشید، اما در نهایت به دست مخالفانش ترور شد.

روانش شاد که بیش از یک قرن از زمان خودش جلوتر بود 

ایروانی ها بی شمارند ؛ هاشم بنا و صد تا نام مستعار دیگر...............

دروووود بر ابوالفضل عزیز!

اندکی بحث برای همچنان کنکاوی و پرسشگری.

تا قبل از فاجعه 1357 و حتّا یک دهه بعد از آن، صدی نود و نُه در صد تحصیل کردگان و کنشگران ایرانی، زنده یاد «کسروی» را به  نام «مورّخ تاریخ مشروطه» میشناختند؛ ولا غیر. هیچکس تصوّر این را نداشت که وی ، یکی از راستمنش ترین و صمیمی ترین و دلیرترین منتقدین «اخلاقیات حاکم بر ذهنیّت ایرانیان» است.  صرف نظر از برخی دیدگاههای او که نه غرضی در آنها نهفته است، نه نفرت و کینه ای و میتوان به سنجشگری خردمندانه آنها کوشید، وی از نوابغ برجسته ایران بود که از همه طرف در معرض حمله و اتّهام قرار داشت. چه از جانب آخوندها و طیف مراجع تقلید و مذهبیون گندیده مغز تا برسد به استادان و کنشگران و فعالیّن عرصه های سیاسی که خطر افکار و دیدگاههای او را برای منفعتخواهیها و غرایز و سوائق و نحله و حزب و گروه و فرقه خود ناسودمند میدیدند.

جناب ناشناش!
چرا شما سلطنت طلب ها نمی خواهید از ما مردم عادی، زحمتکشان، کارگران، حاشیه نشینان شهرها، اصناف و بازاریان و تحصیل کردهها، کلاه نمدیها و ... نام برده شود؟ و حقیقت در باره انقلاب شکست خورده 57 را زیر قالی سر/سور بدهید و مخفی کنید؟
اگر به این خودفریبی ادامه دهید، مشروطه هزار قبای آینده تان نیز به جایی نخواهد رسید و امثال دایی ژوزف ها کارتان را به پایان خواهند رساند.
فرقه نیهلیست پوچگرای غیر ایرانی فعال در دیاسپورا و میکوشد تا با آدرس غلط دادن، حقایق و قوانین علیت و کاوزال در باره بن بست سلطنت را لوث کند و به ابتذال بکشاند و برای اینکه اسم مقاله نویس جنجالی و خرافاتی اش چند ساعتی بر سر در این سایت سکولار دمکرات سوسیال و انسان مدار ،نشان داده شود، هر هفته 3 بار و هر بار با 7 جمله، خودش را به روز کند تا اغتشاش فکری میان نسل جوان فراری ایجاد نماید.
باید مدام به نقش ، 90 درصدی ها، یعنی مردم در انقلاب شکست خورده اشاره شود، چون ما بخش مهم رئال جامعه هستیم و تا انقلاب مهدی در تحولات آینده نقش خواهیم داشت.
شما شاه اللهی ها و سلطنت طلبان نمی توانید کلاه تان را پایین بکشید و توهمات ایده آلیستی خود را ، همراه با کمکی های شارلاتان ها و پوچگرایان سیاسی جنجالی، عمده کنید.
ما هستیم، پس انقلاب هست، و پیروزی خواهد بود! ؛
یعنی ما مردم عادی/ نه کارتر و گوادلپ و ارتجاع سیاه و قوای مخرب روس و آیات عظام قم و نجف!.
ما قوی ترین طبقه و قشر و گروه و سازمان و حزب و خلق و اتنیک و قوم و دسته و باند ، یعنی مردم عادی ایران. نفت گران-صنایع مونتاژ، سربازان، کارگران، کشاورزان روستایی و تعاونی ها، زنان، دانشجویان، روشنفکران، سوسیالیستها، و سوسیال دمکرات ها، ملیون، مجاهدین ،اپوزیسیون مقیم اونور آب.

نابغه ای که بدون هیچ جُرم و گناهی تیرباران شد!

موجز و مختصر.

صرف نظر از اینکه آقای بهنود در تمام رفتارها و گفتارهایش از آغاز زندگی مطبوعاتی اش مدام در ماسکهای مزوّرانه و فرصت طلبیهای منفعتی-شهرتی، اظهارات بی پایه کرده است، در باره زنده یاد «پرویز نیکخواه» بسیاری استدلالهای مغز دار میتوان نوشت و گفت. چیزی که مرا خیلی غمگین میکنه و دریغگویی فقدان او هستم، این است که وی از نوابغ برجسته ایران بود و میتوانست از تاثیرگذارترین رجال عصر با نقشی بسیار خجسته در خدمت تحوّل و پیشرفت و شکوفایی ایران داشته باشد. فقط دریغا که فرصت از او سبقت گرفت و جانش در چنگال الاهیون اقتلویی سوخت. امّا یاد عزیزش و دیدگاههای بسیار روشنبین و عمیقش هنوز که هنوز است، انگیزنده اند و راهگشاینده.

بینشی که او در تجزیه و تحلیل رویدادها و عینیّتهای اجتماعی داشت، خبر از عمق استعداد و فروزه های درخشان منطق استدلالی او میکنند. انسانی که در تمام پیچ و خم زندگی کوتاه خود توانست به آنچنان بینش ژرفارو و حسّ پیش بینی کننده شگفت انگیزی دست یابد؛ طوری که تاریکترین ابعاد جامعه را میتوانست ببیند و به اندیشیدن راهگشاینده همّت کند. دریغ و درد که چنین انسان عزیزی از دست رفت. اندیشه هایش انگیزنده و تلنگرهایی هستند برای تمام نسلهای امروز و آینده که بخواهند به خویشکاریهای خود برای شادمانی مردم و شکوفایی میهن گامی اساسی بردارند. یاد عزیزش جاودانه باد و پایدار.

شاد زیید و دیر زیید!

فرامرز حیدریان

درباره آزاد و رها بودن
با آزادی، کتابها، گلها و ماه کیست که نتواند شاد باشد؟
این جمله اسکار وایلد نشان دهنده اهمیت آزادی در سعادت انسانهاست. آزادی شاید یکی از زیباترین حسها و نزدیکترین حالات به خوشبختی باشه.

آزادی و رهایی چگونه حسی است؟
ثروت را بی ارزش می دانم

و عشق دنیوی را کوچک می شمرم!

و لذت شهرت را رویایی بیش نمی دانم

که در صبحدمان محو می شود.

و اگر تمنایی داشته باشم ،

تنها لبانم را بر این دعا می گشایم :

که خدایا این دل که در سینه دارم رها کن ،

و مرا آزادی عطاکن !

آری چون روزهای عمر شتابان می گذرد ،تنها دعایم بر این می باشد
که در زندگی و در مرگ ،
مرا روحی باشد رها از زنجیرها
با شهامت ، دلیر و شکیبا
امیلی برونته

آقا ی ایروانی با دهها نام مستعار همواره آماده است تا آقای مستشار مطلبی بنویسد و ایشان نخوانده پاسخ می نویسد …..آغا  برو پی کارت با آن خلق ….. داس و چکش ات  برو شانسی در این سر زمین ویرانه نداری 

آموزش امور جنسی؛‌ شش مدرسه در بلژیک به آتش‌کشیده شدند
۱۴۰۲/۶/۲۵۱۴۰۲ شهریور ۲۵, شنبه
در پی الزامی شدن آموزش امور جنسی در مدارس بلژیک، ۶ مدرسه در این کشور مورد حمله و آتش‌سوزی قرار گرفتند. این خشونت، واکنش صریح دولت بلژیک را برانگیخته است

ده میلیون قربانی خاموش در ایران
نگاهی از پنجره به اوضاع ایران و جهان
نابودی ارزش‌های اخلاقی در جامعه یکی از اهداف فتنه‌گران ۵۷ بود که این روزها به نظر می‌رسد تا حد زیادی متحقق شده. پدیده رقت انگیز رها کردن سالمندان در ایران نوک قله یخی‌ست که نشان از سقوط بزرگ اخلاقی جامعه دارد.

سازمان بهزیستی می‌گوید: بر اساس آمارها «سالمندآزاری» نسبت به قبل افزایش داشته است که دلایل مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دارد. متاسفانه با رهاشدگی سالمندانی روبرو هستیم که در سطح شهر رها شده‌اند و مردم با خط اورژانس اجتماعی با شماره ۱۲۳ تماس می‌گیرند که آنها ساماندهی شوند.

در حالی که رژیم جمهوری اسلامی هر روز در حال صرف ثروت‌های ملی ایران برای جنگ‌افروزی و شرارت در نقاط مختلف دنیاست، مردم ایران هر روز با مشکلات اقتصادی بیشتری روبرو می‌شوند. مشکلاتی که یکی از مهمترین دلایل رها کردن سالمندانی‌ست که زمانی حرمت داشتند

برای سرنگونی پنجمین ارتش جهان (زکی !)و تخریب دروازه تمدن بزرگ(بیلاخ!) ، فقط و فقط مردم رنجدیده و تحقیر شده و آرمانگرای آزادی خواه روحانی و عارف مسلک ایران، مسئول هستند و نه: ابر و باد و مه خورشید و فلک ! و مجلس و گوادولپ و کارتر و قطبی و فرح پهلوی و حسین نصر و حرب توده و مجاهد و بازرگان و یزدی و فرخ نگهدار و مسعود بهنود و ......کذا و کذا . و ….. !
ژورنالیسم زرد و ناتوان، و مبلع تئوری توطئه، و بی خبر از نیروی خلق، و زحمتکشان و روشنفکران آگاه و انقلابی، به همه چیز می اندیشد، غیر از به مردم باشرف و کهن و تاریخی ایران که دنبال تجدد و عدالت و آزادی و حرمت و جمهوریت و اتحاد بودند !
کسیکه به نیروی خلق باور ندارد چگونه بخود اجازه میدهد که مدام به تخریب اپوزیسیون و چپ و ملی و جمهوری خواه و نمایندگان اقوام و اتنیک ها و روشنفکران و مبارزان بپردازد ! ؟

 این خبر را جمهوری ملایان به دروغ منتشر کرده تا از تقدس مادر بودن و شیر دادن بکاهد نباید فریب تبلیغات دستاربندان بی.سر و پا را خورد.

Babak Khorram

در خبرها ذکر شده اون خانم خاله بچه بوده،نمیدانم درست هست یا نه، به‌ هر حال این قضیه چیزی از قصاوت جمهوری اسلامی کم نمیکنه!

سالام
فکرکنم ،این نظرشماعادلانه نیست ،یااینکه خواستید،بخاطراسم من این متن رابنویسید.
من ازندامت خلخالی که اززبان دخترش خوانده ام ،نوشته خودرا به دید شماها گذاشتم.
که نوشته بود؛پدرم از بس ناراحت وعصبانی است,درخانه راه میرود،وبخودش و سوِء استفاده کننده ازاو لعنت میفرستد.
ازخیلی هاسوء استفاده کردند,
امکان دارد،ازشماهم در رؤیم گذشته استفاده هایی کرده باشند.

جناب تورک اوغلی!
--خلخالی تا پان عمر از اعدامها پشیمان نبود و میگفت حاضر است همان روش را دوباره بکار ببرد.
-- شما از خلخالی دفاع و اعاده حیثیت میکنید چون مانند شما ترک بود؟ این کار شما وحشتناک و خلاف وجدان و شرف روشنفکری و منتقدی است.
--موضوع سروش مدام در تاریخ ایران تکرار شده. عالم و تحصیل کرده ای از جنایات حاکمان پشتیبانی میکند و خودش در انان سهیم است و بعد به ماوراء البحر فرار میکند و تظاهر به عرفان و عارفی میکند و با قربانیان خود با زبان شعر مولوی منولوگ برقرار میکند.
دادگاه تاریخ با خلخالی و سروش و نوشته های شما در روز موعود برخورد خواهد نمود!

اینست نشانی از زنده بودن وجدانهای بیدار اینست نشان از بنی آدم زیک پیکرند. که در هنگامه ایکه اسرائیل همچنان دارد زن و بچه میکشد بپاخواسته و مراسمی را که بویی از همدردی نیست بهم میزنند. تا بلکه دیگران خواب رفته را بیدار کنند.
اینکه حماس فلان کرد و چنین شد بیپایه ترین توجیه است برای بچه کشی.
این عمل اسرائیل باعث میشود که مردم جهان با هیتلر هم آوا شوند و این را اسرائیلیان روشنفکر خوب میدانند و بعملکرد دولت نتانیاهو اعتراض دارند.

بیچاره ملت ایران که قبول میکنند همگی سلیطه هستند ولی آن لواط کار همچنان هشتک روحانی همه جا عنوان میشود.
ببینید چه خوب ما را میئیچانند و اداره میکنند.
از اول انقلاب هرچه این قوم وحشی کردند ملت شریف ایران با متانت سکوت کردند. ولی اینها باز وقیح تر شدند.
اینک خون جلوی چشم ملت را گرفته و باید شمشیر از رو ببندند و به صغیر و کبیرشان رحم نکنند.
چرا مردم شریف بپذیرند که سلیطه هستند و آن لواط کار همچنان روحانی است؟
اینجور موارد نباید رعایت اصول رسانه ای را لحاظ قرار داد. رسانه های رژیم همچنان بجای کلمه اسرائیل میگویند رژیم نامشروع فلسطین و به مجاهدین میگویند منافقین و هیچ مشکلی هم برایش پیش نمیاد آنوقت رسانه های اپوزیسیون با یارو هرزه ی بی ناموس میگویند روحانی.

سالام.
این سروش ها واقعن افرادی مخوف
و ناشناخته اند
همین سروش،درپس انقلاب درمباحث
تلویزیونی با افرادی همچون کیانوری
خودش یک دولت بود.
چه ماموریت بزرگی را انجام دادند،
برگشتند، به آغوش مام ،
دیگرچه مأموریتی دارند،خدا داند.
صحبت دراینجاست،
که این افراد،چرا پس ازاتمام ماموریت
بازهم به کمین نشسته و دام دیگری
میگذارند.
تمام این ماموریت‌ها برای مردم ناشناخته اند،
تفکرات مختلفی تولید ومرکزتولیدنیز
اصولا غرب میباشد.
ما چرا ازاین اتفاقات درس نمی گیریم
صحبت اینجاست.
این تفکرات نشسته درکمین،
هرچندسال درکشوری مثل ایران به میدان آمده ،خودنمایی میکنند،
اگرسیر زمان درپس انقلاب واتفاقات
پس ازآن را نگاهی بکنیم،
دقیقا پی به مرموزی سیاستمداران غرب
میبریم،
مشارکت ۹۹ درصدی مردم درانقلاب،
رسیدن آن به کمتراز ده درصد،
آیا درایران سیاستمدارنبود؟
آیا مهندسی نتیجه اش همین بوده؟
چرا ما باید این همه خیزش وانقلاب
وتغییرات داشته باشیم ،و درجا بزنیم؟
چرا امثال سروش ها ،نوری زاده ها
سازگارها،گنجی ها،ووو،،،آمده ودوباره
مدعی آزادیخواه شده اند؟
مگرهمین سیدخندان یا حسن روحانی ،میرحسین موسوی ،فررندان رفسنجانی ،ووو،،،دراین ۴۵ سال دست اندکارنبودند؟
ما چرا تفاوتی بین صادق خلخالی و
همین سروش ها،فرزندان رفسنجانی،
محمدخاتمی،حسن روحانی قائل نیستیم؟
خلخالی لاقل یک جو وجدان داشت.
وقتی فهمید،ازاو سوء استفاده جنایی
در کشتارها شده،
خودرا زندانی کرد،و عذاب وجدانش
اورا دق مرگ کرد،
ولی اینها همچون سران رژیم گذشته
همچون مرده بلندشدن،
میخواهند مرده شوررا بشورند.

درووود بر جیلو عزیز!

 اشاره هایی و ایماهایی در باره صخره نوردی با دست خالی در لابلای راههای ماچوپیچویی سازمانهای سیاسی!

اینکه کنشگران سازمانها و حزبهای سیاسی از حزب توده گرفته تا فدائیان و مجاهدین و غیره و ذالک از لحظه گام گذاشتن در مناسبات سازمانی و حزبی، چه بر سرشان رفته و تجربه های بیواسطه و با واسطه داشته اند، مبحثیست که ناظران و پژوهشگران و کنجکاوان رویدادهای تاریخی و کشوری و فرهنگی همواره از راههای غیرمتعارف و گاه و بی گاه ضدّ متدهای آکادمیکی و شناخته شده و بیشتر از طریق روشهای ابتکاری میتوانند به حقیقت چرایی و چگونگی و چندی آنها کامیاب شوند. بی شک، پژوهشی که خالی از اغراض و امراض سیاسی و فرقه ای و عقیدتی   خصومتهای فردی و امثالهم باشد و هدفش فقط شناخت و کسب آگاهی متّقن و مستدل، اقدامیست که به همین سادگیها امکانپذیر نیست. در نظر بگیر، هنوز کثیری از فعّالین سازمانهای سیاسی زنده اند و از میان اینهمه کسانی که فعّال بوده اند و به نحوی در ارتباط با سازمانها، تعداد اندکی به نوشتن خاطرات خودشان همّت کرده اند. تازه، صحت و سقم گفتارهای آنها نیز مشروط است و معلوم نیست اظهارات آنها تا چه اندازه ای با آنچه واقعا اتّفاق افتاده، اینهمانی و تطابق دارند؛ سوای مقایسه کردن اظهارات متفاوت و مته به خشخاش گذاشتن و محتاط بودن در نظر دادن و موضع گرفتن.

درووود بر ابوالفضل عزیز!

موجز و مختصر.

تحوّل از دامنه ای به دامنه دیگر به مانند ریختن آب این سطل به داخل آن سطل خالی نیست. در دامنه اجتماع نمیتوان به آسانی تمییز و تشخیص قطعی داد که چه نیروها و گرایشها و زیرساختها و علّتها و رویدادها و موقعیّتها باعث میشوند که ناگهان، سراسر جامعه همچون آتشفشانی فعّال به تلاطم میافتد و ساختارهایی را درهم میریزد. همینطور نمیتوان پیشاپیش برآورد کرد و تشخیص داد که حسب شرایط دم دست و واقعیّتهای دلخراش روزانه، امکان قطعی وجود دارد که تحوّلی پایه ای در چفت و بست اجتماع و مقتدرین حاکم ایجاد شود.

صرف وجود کسانی که خود را«اپوزیسیون و مخالف» حکومتگران وقت میشمارند نیز دلیل قاطعی نمیتواند باشد برای اینکه از امروز به فردا، تحوّلی در اجتماع و دایره کشورداری ایجاد خواهد شد. حتّا وجود و نفوذ و نقش انواع و اقسام دولتهای بیگانه و منافع آنها نیز نمیتواند دلایل مکفی باشند برای احتمال ایجاد تغییرات کلیدی در ساختار جامعه و سیستم حاکم بر آن.

اصغر جیلو : اتابک فتح الله زاده یکی از پرونده سازان در خارج از کشور برای جعل فعالیت آن جمع کوچک فشرده است. وی در نوشته اخیرش*، برای چندمین بار، دست پرونده سازان امنیتی در جمهوری اسلامی را به گرمی فشرد و با ارایه تصویری دگرگونه از دوره ای از روزگار سپری شده ما، دست به تکرار جعلیات قدیمی، به مانند سوابق دروغین هرگز نداشته خود زد. وی، حتی شهامت آن را نداشت که اشاره‌ای گذرا به زیر و زبر اعتراض من به سوء استفاده اش از نام من، در ساختن آن سابقه دروغین در کتابش برای خود، بکند و ترجیح داد با جعل دیگری آن را استتار نماید (اعتراض من به وی در حاشیه کنفرانس اول جمهوریخواهان)، وی در آن ایام برای فروش پرونده سازی‌های امنیتی خود بر علیه دیگران، هنوز به ایران نرفته بود.

افرادی که هدف اتهامات خلاف واقع اتابک فتح الله زاده هستند، از حق ذاتی دفاع از حیثیت خود نخواهند گذشت. ادعاهای کذب وی، مدارک حقوقی مستدلی را بر علیه خود وی فراهم کرده اند. وی به راستی خوش شانس بوده که در طی این سال‌ها، کسانیکه مورد تهمت‌های ناروای وی قرار گرفتند، بسیار بخشنده و بزرگوار از آب در آمدند و اغلبشان به جای خشم از وی، دلشان به وضع حقارت باری که وی خود را در آن گرفتار ساخت و به بازیچه دست سیاست بازان تبدیل شد، سوخت. اما متاسفانه، وی علیرغم این همه چشم پوشی، به تقلا در همان برکه گل آلود بافته های ذهنی خود ادامه داد. پاسخ پیش رو، اولین گام من در جهت نشان دادن ماهیت دروغین دعاوی او است.

دروود بر آقای کردی گرامی!

حواشی نه چندان کشّاف برای اندکی بیراهه روی و مقصد گم کردن!

ما قبل از اینکه بخواهیم در باره رویدادی به نام «چپ» سخنی بگوییم؛ لازم میدانم بر نکته ای تاکید مبرم کنم. آنچه که جوانان و استادان و کنشگران ایرانی را به «ایده چپ» متمایل کرد، نه تنها ریشه هایش را باید در واقعیّتهای جامعه و فرهنگ و وضعیّت کشورداری جستجو کرد؛ بلکه همچنین در دامنه جهانی و بیش از همه خود «ایده سوسیالیسم». اینکه افسونگریهای «ایده سوسیالیسم» در واقعیّت پذیر شدنش از طریق فعّالین و دلباختگان به چنان ایده ای به کدام نتایج و عواقب برای جامعه و کنشگرانش مختوم شد، مبحثیست که باید آن را از اصل «ایده» تفکیک کرد. موثر بودن و ناکام بودن و شکست خوردن و ویلان ماندن فعّالین و دلباختگان را نباید هیچگاه با اصل «ایده» اینهمانی داد؛ زیرا «ایده ها» همواره انگیزنده اند و افسونگر.

بعضی کمنت ها نشان میدهد که در میان دهه 57 ها مشکل غیرتعادل روانی وجود دارد.
رسانه های فقاهتی اخیرا اعلان نمودند که دهه های 80 دی و 90 دی دارای آلت تناسلی کوچک در مقایسه جهانی هستند. و جنس موءنث این دهه ها علاقه جنسی بیشتر به روابط عشقی دارند تا نسل های پیش از خود.
خلاصه آخوندها تمام تخلیل های روانی اجتماعی سیاسی انسانی را تبدیل کرده به مقایسه نسل ها.
ایران شده فلسطین، مردم چرا نشستید !

درووود!

اندکی بحث  برای کرها و لالها!

شایسته تر و نیک تر بود اگر آقای سروش به جای نامه نگاریهای بی اثر بر آن میشد که کارنامه چهل ساله خودش را در زیر ذرّه بین وجدان فردی – چنانچه داشته باشد! – بگذارد و صادقانه به سنجشگری کرد و کارهای قلمی خودش بکوشد و سپس اثبات کند که در طول اینهمه سال در کجا و کی در برابر اقدامها و خونریزیها و غارتها و جنایتها و کشتارها و شکنجه ها و تجاوزات و ویرانگریها و سرکوبگریهای و رذالتها و خیانتها و نابودی ایران و فرهنگش از زمان سیطره یابی اقتدار آخوندها تا امروز، به اندازه یک خردل، واکنشی انتقادی نسبت به حُکّام نالایق و پست فطرت الهی داشته است؟. کی و کجا؟. وقتی که آقای سروش آمد و نقش کلیدی و محوری در رویداد  فاجعه بار بستن دانشگاهها؛ آنهم به نام «انقلاب فرهنگی» که در حقیقت «ضدّ فرهنگی تمام عیار» بود، با توفیقات الهی کوشش کرد، خود خود پیداست که از بطن چنان فاجعه ای فقط ابلهانی بار خواهند آمد که جامعه را به خطرناکترین پرتگاههای نیست و نابودی سوق دهند تحت نام اسلام و قرآن و الله.

اکنون  افراط گرایی چپ تقریبا به پایان رسیده است و در مقابل افراط گرایی راست در سطح جهانی (ترامپیست ها در مقابل گلوبالیستها) و در  ایران خطر سلطنت طلبان راست افراطی ؛ پان ترک ها و پان کرد ها در مقابل راست و چپ میانه  موضوع اصلی سیاست در ایران امروز است