حسن روحانی در نشست امروز هیات دولت گفت "در گوشه کشور صحبتی هست درباره کارکنان صنعت نفت که "به این کارکنان شرافتمند صنعت نفت قول می‌دهم مشکل آنها را حل می‌کنیم. نمی‌گذاریم از نظر حقوق و دستمزد مشکل داشته باشند".

از حدود ۱۰ روز پیش، کارگران صنعت نفت، گاز و پتروشیمی اعتراض‌های کم‌سابقه‌ای سازمان داده‌اند. واحدهای متعدد مرتبط با صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در چند استان‌ ایران، از جمله آذربایجانی غربی، ایلام، اصفهان، بوشهر، تهران و خوزستان در این اعتصاب به تعطیلی کشیده شده‌اند.

آقای روحانی با رد تاثیر این اعتصاب‌ها گفت "هیچ مشکلی در تولید، انتقال و توزیع و صادرات نفت و فرآورده نداشته و نخواهیم داشت. بی خود دستگاه‌های تبلیغاتی ضدایران ماهواره‌ای تبلیغاتی می‌کنند که نادرست و غلط است".

روحانی: مشکل در بودجه امسال است

کارگران موقت و پیمانکاری این واحد صنعتی خواهان افزایش دستمزد و تغییر شرایط مرخصی شده‌اند.

آقای روحانی اما درباره علت اعتصاب کارگران صنعت نفت و گاز و پتروشیمی گفت "مشکل در قانون بودجه امسال" است.

حسن روحانی خطاب به کارگران رسمی صنعت نفت و گاز گفت "به این کارکنان شرافتمند صنعت نفت قول می‌دهم مشکل آنها را حل می کنیم. نمی‌گذاریم از نظر حقوق و دستمزد مشکل داشته باشند".

او اضافه کرد که "برخی کارکنان و کارگرانی که در اختیار پیمانکاران هستند در مناطق نفتی حضور دارند که اگر مشکلی دارند، به وزیر کار دستور می‌دهم آنها را حل می‌کند البته مشکلات آنها شاید ربطی به وزارت نفت نداشته باشد و فقط در مناطق نفتی‌اند".

اعتصاب ابتدا با اعتراض‌های کارگران موقت آغاز شد اما گزارش‌ها حاکی است کارکنان رسمی وزارت نفت نیز قرار است از امروز ۹ تیر به اعتراضات بپیوندند.

شماری از کارگران پیمانی پس از آغاز اعتراضات ویدئویی از خود همرسانی کردند که در آنها می‌گفتند با شروع اعتصاب از پالایشگاه نفت تهران اخراج شده‌اند.

معترضان در شهرهای مختلف با همرسانی عکس‌ها و ویدئوهایی با دیگر کارگران اعتصابی ابراز همبستگی کرده‌اند.

تا کنون کارگران بیش از شصت مرکز صنعتی به اعتصابات گسترده پیوسته‌اند. از جمله کارگران پتروشیمی بوشهر، شرکت‌های نفت و گاز پارس جنوبی٬ اورهال پالایشگاه نفت تهران٬ پالایشگاه تندگویان٬ پالایشگاه آبادن٬ پالایشگاه آبادان.

کارگران چه می‌خواهند؟

اعتصاب کنندگان سه خواسته اصلی دارند. "حذف شرکت‌های پیمان‌کار و استخدام همه کارگران با قراردادهای مشابه کارگران رسمی یا دائمی، افزایش دستمزدها به طوری که کم‌تر از معادل ۴۰۰ یورو در ماه نباشند، بازبینی زمان کار بر اساس ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت".

اعتصاب کنندگان می گویند بسیاری از کارگران صنایع نفت و گاز از جمله در جنوب ایران در گرمای ۵۰ درجه یا در سکوهای دریایی و دور از خانواده کار می‌کنند اما دستمزد آنها تناسبی با میزان فعالیت شان ندارد.

"شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت" با انتشار بیانیه‌ای گفته که از ۲۹ خرداد "چند ده هزار" نفر از کارگران پیمانی صنعت نفت اعتصاب کرده‌اند" و "افزایش دستمزد فقط مطالبه ما کارگران نفت نیست، می‌دانیم که همه کارگران، معلمان، بازنشستگان و حقوق بگیران جامعه همین مطالبه را دارند".

این بیانیه همچنین خواهان همبستگی برای اعتراض به اخراج ۷۰۰ کارگر معترض شده است. هرچند مقام‌های صنعت نفت تاکید کرده‌اند که "اخراج ۷۰۰ کارگر شایعه است" و پالایشگاه نفت تهران آن را تکذیب کرد.

تا کنون این اعتراض‌ها با حمایت دیگر نهادهای صنفی داخلی و همچنین ابراز همبستگی نهادهای کارگری خارجی همراه شده است.

فساد در خصوصی‌سازی واحدهای صنعتی، قراردادهای موقت، نداشتن امنیت شغلی، حوادث مرگبار کار و نامتناسب بودن دستمزدها با گرانی از جمله مسائل مورد اعتراض جنبش کارگری در ایران است.

مقام‌های ایرانی تشکل‌های کارگری مستقل را به رسمیت نمی‌شناسند و فعالان کارگری همواره هدف برخوردهای قضایی و امنیتی بوده‌اند.