رفتن به محتوای اصلی

دین دولتی و دکان های محرم اش
31.08.2020 - 16:56

 

نرخ باخت هستی و نابودشدن زندگی کارگران، کارمندان و توده های مزدبگیر و به ناگزیر بیشترین شهروندان مسلمانِ فریبخورده و پاکباخته در رژیم اسلامی آشکارا هولناک بوده، هست و رو به فروریزی ست، چه رسد به حق زندگی دیگران و کافران در حاشیه. بررسی تباهی ها و چپاول های بودها و نبودهای وجودی ایرانی و ایران و اصولا پاکباختگی مسلمانان باورمند هم درین کشور الهی، با حساب دو دوتا جور در نمی آید چه رسد به فریاد مخالفان خودکامگی و و سرکوب و ستیز پیاپی علیه افشاگری روشنگران فسادهای دست اندرکاران مذهبی ـ اسلامی! چراکه ارقام و سری تباهی ها و ویرانگری ها و بیش از همه از زبان خود وابستگان رژیم بی شمارند؛ دامنه ی کشت و کشتارها فراوانند و کوه چپاول مافیا های رهبر و باندهای حکومتی ها تا جائی که باورتان نشود بی دم و دستک بر روی هم انباشته شده اند و دیریست دیگر ازین سرزمین ایران ویرانشده بجای گل و گندم، فساد و هرزگی و نادان پروری می روید.

 

درین چهل چند سال آخوندهای هزار چهره، این کهنه کاران مرثیه سرا هرچه را خواسته و برای بقای خویش پایه ای می دانستند به باور مردم تهیدست چپانده، کلک زده و آموخته اند، و هرچه ی ناباوری را که توانسته اند بسادگی و با نام خدا و پیامبر و حسین ....بر سر پاکدلی توده های گرسنه و بیدادرس آورده، و همزمان در پهنه سیاست مذهبی و یکدست دشمنی افکن در ایران، منطقه و جهان چه نسل کشی ها براه نینانداخته و برای رهبری جهان اسلامی ـ ولائی شان چه جان ها و  دارائی های کارگران و مردم بی نان و آب را به تاراج فاشیسم مذهبی بویژه در خاورمیانه نسپرده و چنین که دیده و می بینیم تاکنون نیز گوش رهبرشان به هیچیک از دادخواهی های بردبارانه کارگران، زحمتکشان، زنان و جوانان معترض و سرکوبشده بدهکار نبوده و هنوز هم نیست.

 

زیرا رهبران و همه آخوندهای کاردان می گویند: فرمان حکومت اسلامی شان از سوی خدا آمده و از همینرو نیز تنها در برابر اوست که آنهم در روز قیامت پاسخگو خواهندبود و نه بنده کارمزدی خوار و زار شده حکومت الله. و شگفتا از بردباری دستکم 60 میلیون مردمی که همینک نیازمند نان شب اند و آنها همچنان از ترس خدا و از عقوبت ایستادگی در برابر نمایندگان خدا که دمار از روزگارشان درآورده می ترسند؛ و همچنان ناامید و نالان از داشتن توان راه رهائی از قاموس جهنم اسلامی همچنان در لجنزار آن می چرخند و درجامی زنند و یا با اعتراض مسالمتجویانه که رژیم اغلب بیرحمانه و بسان آبان 98، 1500 جوینده ی نان و کار و آزدادی را ترورکرد قربانی می دهند و سپس آرام گرفته و پی فرصت دیگر می گیرند. و دریغ بر آنانی که هنوز هم باور به دکان محرم و صفر دارند و گوش به وعده های پوچ دین دولتی می دهند و در خیمه شب بازی های محرمیان مکار و نوحه خوان های دبنه کلفت سینه ی عاشقانه محرمی می زنند و فریاد حسینی سرمی کشند! آنهم درست در شرایطی که آنها دهه هاست می بینند که رژیم تبهکار اسلامی ـ ولائی چگونه بی پروا و درنده نه سمبول زهنی نبرد حسین با یزید، بل جان و مال حسین های بجان آمده و بیدادرس زمانه ما را که همین کارگران مظلوم و غارتشده باشند، رژیم شمری چگونه آنان را تنها بخاطر اعترااض به نگرفتن حقوق و نداشتن نان و چرائی بیکاری شان، به شلاق ها و سیاهچال ها و دارهای های یزیدان زمانه کشانده و حق زندگی کردن شان بالای دارهای ستم آویزان می کنند! و همه دیده ایم که این خداپرستان بی وجدان چه ساده زبان دادخواهی های بیشمارانی را یک بیک برید و این ایران سیاسی و اقتصادی ثروتمندشان، جز بسان حلقه ای کوچکی نشد و نیست که در انگشت آقای رهبر و حمایت های غیبی امام عصر ناپیدا دچاراست.

 

اگر مفهوم محرم و عاشورای حسین و مبارزه او برابر زورمداری شمر و یزید ملاک ارجگذاری در باور و تاریخ شیعیان برجسته بوده و هست! ما بنام یک سکولار آنرا می پذیریم ولی پرسیدنی ست که چرا اعتراض و خیزش بحق کارگران بیکار و بی نان برابر رژیمِ تا به دندان مسلح بی وجدان و شارلاتان پذیرفته نشده و از آغاز آمدن خمینی و پیدایش حکومت دینی تاکنون چنین دادخواهی ای خونین سرکوبشده و می شود؟ حسین در عاشورا مبارزه ی مسلحانه کرد و کشته شد؛ در حالیکه در ایران کارگر دست و دل خالی را این بساط شمری بخاطر اعتراض می کشد. فریب کافی ست و دین و خدا و عاشورا و... همه تنها برای دولت دینی جز دکانی پرسود نبوده و نیست که باید بساط این سوء استفاده مذهبی توسط اراده ی آگاه و مستقل کارگران و غارتزدگان برچیده شود. 

 

براستی اگر خدائی باشد او کجاست؟ و دادرسی و بازخواست بر اینهمه ستم و زور و غارت دین دولتی با کیست؟­ مگرنه که از روز آمدن خمینی و حکومت اسلام حسینی اش حق خودبودگی و اراده ی آزاد نوع انسان سرکوب و بتدریج کشته شد و مرگ خود باوری انسان نیز آغازگشت؟ مگرنه ارزش فردی و ملی و طبقاتی کارگران و مردمان درین دیار اسلامی و خودسری مذهبی دچار درهمریختی، فرسودگی، واماندگی و از هم گسیختگی سیستماتیک بوده و هست؟ مگر نه اینکه قوانین واپسمانده ی عصر شترجرانی لگام بر اداره خرد جمعی و تاریخی زد؟ مگر نه با ترفند دین، دسیسه ایکه تا همینک دمار از روزگار اندیشه ورزان بالنده و خردورزی نوع انسان مفید و مستقل از دین، بی کم و کاست درآورده و بسیارانی را از دگرگونگرایی تاریخی و فکرکردن و باور به بودن و شدن بهتر، پیگیر و سازنده ی انسانمدار و اجتماعی بیگانه ساخته و توان یابندگی و بالندگی انسان خودباور را پیوسته زدوده است؟ مگرنه با کشاندن مردم ساده دل به غار نادانی های اعصار و سرگرم کردن شان با حدیث ها و روایت ها، و یا چنین مُد شده بردن پیاده ی آنان به کربلا و هپروت خاموشی گزینی ها،  بی گمان توانسته بیاری خرافه سرایان درآید و همگی بتوانند باهم دار و ندار کارگران و زحمتکشان را در بهشت زمینی ایران که ساخته اند چپاول کرده و بسود ملاها و مکلاها به سر کشند و خود مومنین بگویند آیا نکشیده اند؟ مگرنه این دم و دستگاه پلید و فتنه گر با سازماندهی اشکال حزب الله، بسیارانی از همدردان طبقاتی، محروم و فریبخورده ی خود در داخل و منطقه را در جنگ های 1400 و جنگ 8 ساله پوچ سنی شیعی نینداخته و بکام مرگ و برادرکشی نکشانده اند؟ و رژیم با خیال آسوده دنبه ی آخوند جماعت را به قیمت نابودی زندگی کارگران چنین که همگان می بینند پروارنکرده است؟ و حکومتیان دیروز و امروز پَت و پهن، گردن ستمگری کلفت نکرده و ایران را برای خویش و غارتگران بی وجدان داخلی و خارجی و بی باور به حقوق انسانی به بمب ساعتی بدل نساخته است؟ اصلاح این دین دولتی جز با نابودی کامل اش میسر نبوده و شدنی نیست.

 بهنام چنگائی دهم شهریور 99

بد نیست از هزاران نمونه تنها به دو فاکت اعتراضی مصلحتی از خود وابستگان رژیم که دست در خون مردم کار و رنج دارند بسنده کرده و نوشته ام را به پایان برسانم!

 

فاکت یکم حسن بیادی، فعال سیاسی اصولگرا چنین میگوید:

 

تا پایان آذرماه احتمال وقوع حوادث غیر مترقبه سیاسی اجتماعی وجود دارد و معتقداست باند‌های وابسته به قدرت و ثروت همچون اختاپوس در بسیاری از سازمان‌های مهم اقتصادی و سیاسی نفوذ کرده اند و سپس می گوید "ارزش ملی مردم" ضربه دیده است، و حل این مسئله از عهده اکثر کاندیدا‌های مطرح 1400 برنمی آید و ادامه می دهد که مردم از جناح‌ها عبور کرده اند. او گرانندگان بی آبروی رژیم را به صیانت نفس از خشم و خیزش پایانی، اجتماعی و طبقاتی دعوت می کند تا دیر نشده است.

فاکت دوم محمدرضا یزدی، فرمانده سپاه تهران بزرگ  بر اساس دانسته و شنیده های خود از غارت های افلاکی چنین می گوید:

این فرمانده خیلی وجدان دار سپاه از بی شمار غارت ها و اختلاس ها در چهاردهه ی گذشته کوتاه آمده و تنها به دهه پیشین بسنده کرده و می سراید: 80 هزار میلیارد تومان اختلاس شده است. او گفته: "اگر تمام اختلاس‌ها طی 10 سال اخیر را جمع کنیم به عددی حدود 80 هزار میلیارد تومان می‌رسیم" و تاکید کرده که این عدد "در بودجه 10 ساله کشور رقمی نیست؛ هرچند که یک ریال آن هم زیاد است." فرمانده سپاه تهران در افشاگری مصلحتی ـ الهی خود بی هرگونه افشاگری از نام ها، تنها به مقایسه اختلاس در ایران و دیگر کشورها پرداخته و گفته: " این‌گونه نیست که بگوییم شرایط دستگاه‌های اجرایی کشور به نسبت سایر کشور‌ها وخیم است! چون تمام حرف‌هایی که درباره اختلاس گفته می‌شود، این‌گونه نیست که تمام مبلغ را برداشته و رفته باشند."

این گفته ها در حالیست که برآورد دقیقی از گستره و دامنه ی فساد مالی در ایران که زندگی 99% ها به خاک سیاه کشانده وجود ندارد و از همینرو سازمان شفافیت بین‌الملل در گزارش سالانه ی خود اعلام کرد در سال گذشته میلادی (۲۰۱۹)  ایران از میان ۱۸۰ کشور رتبه ۱۴۶ را در زمینه مبارزه با فساد در بخش عمومی و دولتی به خود اختصاص داده است و وضعیت این کشور طی سالهای گذشته در زمینه فساد بدتر شده است.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

بهنام چنگائی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.