چرا با وجود حمایت پرشور وگسترده میلیون ها مهاجر ایرانی از خیزش انقلابی "مهسا"در سرتا سرجهان ،هیچ یک از جریان ها ،سازمان ها واحزاب سیاسی قادر به حداقل تاثیر گذاری در این راهپیمائی های پر شور نگردیدند ؟

قادر نشدند نقشی ولو کوچک در هدایت وهمبستگی بادیگرجریان های سیاسی واجتماعی ایفا نمایند؟

با توانمندی وحضور فکری واتوریته حاصل از تحلیل درست !حضوری بموقع ، فعال،و تعین کننده داشته باشند که بتوانند ایفا گر نقشی موثر در سازماندهی این تظاهرات عظیم بر عهده بگیرند. ؟

نقشی که به احیا وباز سازی سازمانی وحزبی که همانا به اقبال نسل جوان وتجدید نظر برخی ازافراد سیاسی جدا شده از بدنه آن باشد بیانجامد !

از خیر تاثیر گذاری وایفای نقش و یارگیری در جنبش داخل کشور که بگذریم .این سازمانها واحزاب حتی قادر نگردیدند یک راهپیمائی کوچک ،یک اکت سیاسی تاثیر گذارویک صف حداقلی از نیروهای هوادار خود تشکیل دهند و حضور حزبی وسازمانی خود را بنمایش بگذارند

برایم نوشتن و نگاه کردن به این تصویر درد آور است.

به تصویر پیر شده خودو یاران دیرین وآن چه که در طی این چهل سال بر جریان ها واحزاب اپوزیسیون مدعی کارسیاسی واجتماعی رفت، مینگرم!

حاصل چهل سال بحث ،جدال ،کشمکش بر سر موضوعات انتزاعی و انتقال در گیری های شخصی وگروهی به درون تشکیلات و تحت الشعاع قرار دادن همه چیزدر داو این درگیری های به اصطلاح دید گاهی و ایدئولوژیک حاصلی جز تحلیل رفتن روزانه وتقلیل یافتن تشکیلات به حداقل افراد معین که هم بدنه وهم رهبری این جریان ها را تشکیل می دهند!نبود .

کم ظرفیتی ،خود محوربینی ودسته بندی های گروهی دردرون این تشکل ها ،گذر زمان برجسم وروح حداقل برای بخش بزرگی از نیروهای چپ !که کاویدن مداوم در مرده ریگ گذشته حرفه آن گردیده است! طوری که سایه برعینیت های موجود افکنده و مانع از دید عینی و واقع بینانه به روند های اجتماعی موجود گشته و مانع از تجدید نظر در عمل کرد های حزبی وفردی شده است. از جمله عواملی بود ند که در این فرسایش وتحلیل رفتن نقش جدی داشتند.

چنین در هم ریزی و تحلیل رفتن نه تنها لطمات جدی بر ساختار های متعارف سیاسی وانسجام یافته تشکیلاتی وارد ساخت .بلکه توانائی رهبری عملی حرکت های اجتماعی وسیاسی رانیز عملا به حداقل رساند!که نتیجه مشخص آن تحلیل رفتن روزانه تشکیلات و نیروهای پیش برنده طرح وبرنامه های این جریانات بود .

جدا شدن افرادی از رهبری و کادر ها و برافراشتن علم جدا سری زیر عناوین نقد برگذشته منجر به بر آمدن چند تشکیلات حداقلی با عناوین مختلف جمهوری خواهی گردید. آبشخور تمامی این جدائی ها فرآیند در هم ریختگی جریان های چپ و قرار گرفتن در فضای آزاد کشورهای اروپائی ،عدم ارتباط با نیروهای جوان ومبارز سیاسی واجتماعی داخل کشور وتوده مردم بود . عملی که باعث غلطیدن هر چه بیشتر این تشکیلات ها به دامن مباحث انتزاعی و برجسته کردن آن دسته از مسائل ،اختلاف نظرها وعقده های بجا مانده از زمان ماضی، ازدسته بندی ها،یار ویار کشی ها گردید.

بعد چهل سال هنوز این مباحث نظری و انتزاعی اصلی ترین محورجلسات ،وموضوع گرد آمدن و کشمکش ها است. هنوز این جریانات اعتقاد دارند که بدون حل این مسائل کلیدی نمی توان قدم از قدم برداشت . این نیرو ها چنان در عوامل ذهنی خود گرفتارند که گذر زمان بر جسم وفکر خود و تنگ شدن میدان عمل ناشی ازتحلیل رفتن نیروی جوانی وبازو های اجرائی خود را نمی بینند .

نیرو هائی عادت کرده وشرطی شده بشیوه مرسوم که هنوز با همان نشان ها و اونیفرم های گذشته که پیراهن نو وتازه ای بر آن افزوده اند به همان سیاق ومتد گذشته بطور ادواری گرد هم می آیند .بسیار جدی در همان فضای عادت کرده یک دیگر را مورد حمله نظری ونقد قرارمی دهند. بیانیه و قطعنامه صادر می کنند بدون آن که واقعیت ،موقعیت ،نقش ومیزان ارتباط و تاثیر گذاری خود را در میان نیروهای جوان ومبارز در صحنه وطبقات اجتماعی جامعه واقع بینانه ارزیابی نمایند.

خویشتن را در آئینه مبارزه روزانه مردم،حتی طبقه کارگری که سرقفلی جریان های چپ محسوب می شوند بطور واقعی ببینند و بر همان اساس خود را اصلاح ،باز بینی و سازماندهی کنند.با سیما ،توان و درک این زمانی نقش خود در جنبش سیاسی واجتماعی ،فرهنگی ایران آگاهانه و صمیمانه برصحنه حضور یابند .

صحنه مبارزه ای که بازی گران واقعی آن نیرو های جوان ،مبارزان پا در صحنه نهاده ببهای جان که بخش عظیمی در زندان ها وبخش بزرکتری در خفا قرار دارندمی باشند. کسانی که ایفا گران اصلی این دوره از مبارزه اند .

نسل ما مبارزان قدیمی باید بپذیریم سناریو تنظیم شده توسط زمان و نقشی که فرا خور توانائی این روز ماو تشکیلات های فرسوده شده طی سال ها انزوا بر عهده ما نهاده شده است .

از نظر من این نقش چیزی نسیت جز درک توانائی و ظرفیت های فردی و گروهی خود جهت عبور کردن از بسیار سخت راه ها وبیراهه ها و کژ راهه ها با کوله باری از تجربه که امروز می تواند در اختیار جامعه قرارگیرد ونقشی تاثیر گذار در ارتباط با نزدیک کردن جریان های سیاسی و افراد تاثیر گذار در جنبش انقلابی ایفا نماید.

ما بازی گران جنبش داخل کشور نیستیم .نقش ما کمک به شکل گیری اتحادی وسیع از نیرو های خارج کشور پیرامون جنبش مهسا در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی است

نقشی که می توانند به ایجاد فضای آرام و ودور از در گیری های گروهی ،مهار کردن عناصر فرصت طلب ، نیرو های نفودی حکومت ساقط شده یاری رساند! مصلحان و مبارزان قدیمی که می توانند برای ایجاد یک پشت جبهه ای محکم وقوی ،یک فضای دوستانه ،اطمینان بخش و وحدت آفرین جهت رساندن جامعه به یک انتخابات آزاد خالی از تشنج ودر گیری نقشی مثبت و تاثیر گذار ایفا نمایند.

نقشی که می توانند در سایه این وحدت وهمیاری ملی نشات گرفته از تعهد و پایبندی به مردم ! به سرنوشت کشور و آینده آن و جوانانی که آن را خواهند ساخت!برای این جریان های سیاسی احترام اجتماعی بهمراه بیاورد وبه عاملی تلطیف کننده مبدل شود.

هزینه ساختن ایرانی یکپارچه با حکومتی بر آمده از دل انتخاباتی آزاد مبتنی بر سکولاریسم ،دمکراسی وعدالت اجتماعی را به حداقل برساند .

رسیدن به چنین درک ،واقع بینی و حرکت بر اساس آن که تعریف جدیدی از تعهد ،فداکاری ، پای نهادن بر منیت ها وخود خواهی های گروهی وفردی را طلب می کند.به توانائی ما در بر خاستن از درون و صافی کردن ذهن وفکر خود از شائبه های قدرت و موقعیت یاری میرساند. مجبورمان می کند که خانه تکانی اساسی در ذهنیات و پیشداوری های خود انجام دهیم.نقدی جانانه از خود بنمائیم !

نقدی که این امکان را فراهم می سازد که سرشاروشادمان از نگاه واقعی به خود ،توانائی های خود و نقشی که ایفا می کنیم، فریاد بر آوریم که این مائیم نسلی عبور کرده از طوفان ها ،زخمی شده ،کشته داده در راه آزادی ،تن شسته در تیزاب مبارزه ، با دنیائی از تجربه ونگاه واقع بینانه به نیاز های جنبش انقلابی ، که نقش خود را در قبال جامعه ومردم می دانیم وبر آن عمل می کنیم!

کیست پاکیزه چون ما ایستاده در گذر گاه زمان، با ذهنی گشاده بر واقعیت ها و قبول مسئولیت مبتنی بر واقع بینی وپایبندی بر منافع مردم!

"خیال حوصله بحر می پزد هیهات

چه هاست در سر این قطره محال اندیش" حافظ ابوالفضل محققی