هنگامی که خیابان فریاد خاموش میشود ، عربده مستانه حکومت آغاز میشود . بیدادگران حکومتی در انتقام از جوانان مبارز ما در شکنجه گاهایشان آشکارا جنایت میکنند و این جنایات خود را در کمال وقاحت به معرض نمایش هم میگذارند . آنها همانند قمه بندان و تیغ کشهای اجدادی خود دارند نسق کشی میکنند ، بدین خیال که قادرند ترس را وسیله خاموشی و تسلیم کنند . غافل از اینکه عشق به زندگی آنقدر در ایران معنا یافته که هیچ مرگی نمی‌تواند آنرا خاموش سازد . عشقی که هستی این مرگ خواهان را دیر یا زود خواهد سوزاند .