به نام خداوند جان و خرد
آقای هاشم خواستار و دکتر کمال جعفری از «گور خوابان» بند ۶/۱ زندان وکیل آباد مشهد بعد از ضرب و شتم شدید و شکستن دست و پایشان به بند های انفرادی بند ۶/۱  منتقل شدند.

روز چهارشنبه ۷ دی ماه ۱۴۰۱ تا شب منتظر تلفن همسرم آقای سید هاشم خواستار نماینده معلمان آزاده ایران که چهار سال است بدون ملاقات حضوری و بدون مرخصی در زندان وکیل آباد محبوس است بودم. (یک ماه ونیم است به علت عمل قلب باز و آریتمی قلبی به ملاقات کابینی همسرم هم نتوانستم بروم زندان)

چهارشنبه شب به من خبر دادند که صبح چهارشنبه ماموران زندان آقای خواستار و دکتر جعفری را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده و به خاطر این که این خبر به بیرون نرود آنها را ممنوع الملاقات کرده اند و بقیه افراد بند ۶/۱ هم شدیداً تحت کنترل هستند که خبر به بیرون نشت نکند. تا صبح نتوانستم بخوابم صبح پنجشنبه زنگ زدم زندان وکیل آباد علت را پرسیدم گفتند مشکلی نیست خط های تلفن شلوغ بوده نتوانسته اند زنگ بزنند !! امروز صبح رفتم دادگاه انقلاب دفتر دادستان گفتند دادستان نیست بروید خدمت معاونت قضایی دادستان.
رفتم آنجا گفتند بروید دفتر خود دادستان، رفتم دفتر دادستان گفتند بروید شنبه بیایید. رفتم پیش رئیس دادسرای دادگاه انقلاب ( معاون امنیتی دادستان ) او هم نبود در اتاقش قفل بود، آمدم زندان دفتر ریاست  حوزه ملاقات با زندانیان، چند جا زنگ زدند مسئولین اجازه ندادند که من با آقای خواستار ملاقات کنم یا تلفنی صحبت کنم. ولی از گفته های آنها مشخص شد که آقای خواستار ۸۴ روز و آقای جعفری ۱۲۶ روز ممنوع الملاقات و ممنوع تلفن محبوس در انفرادی هستند. گفتم به من خبر دادند که بر اثر ضرب و شتم شدید دست و پای آقای خواستار شکسته و صبح هر چه پیگیری کردم نتیجه نگرفتم شما حقیقت را به من بگویید که اشتباه اطلاع‌رسانی نکنم گفتند، بروید پیش آقای طباطبایی قاضی حوزه نظارت بر زندان، بعد از گذشتن از هفت خان رستم رفتم پیش آقای طباطبایی، گفت بله آنها ممنوع الملاقات هستند شما شنبه بروید پیش دادستان، گفتم من خیلی نگرانم استرس واضطراب هم برای قلبم ضرر دارد لااقل با دوربینهایتان آقای خواستار را به من نشان بدهید ببینم ایشان زنده هستند، سر پا هستند یا واقعاً دست و پاشون شکسته، گفتند شما شنبه بروید پیش دادستان اگر دست و پایشان شکسته باشد هم تا شنبه خوب نمیشود.

طبق گفته ها و اطلاعاتی که از درون زندان به ما رسیده آقای جعفری جانباز وآزاده هستند و شدیدا گردن درد دارند که هر از گاهی ایشان را میبرند فیزیوتراپی آقای جعفری چند نامه به مسئولین نوشتند ولی کسی ترتیب اثر نداده، چهارشنبه بر اثر گردن درد عصبی شدند و داد و فریاد کرده اند ماموران زندان با ایشان درگیری فیزیکی پیدار کرده و آقای خواستار که رفته آنها را جدا کند، ماموران زندان و رئیس بند چند نفری ریختن سر دو پیرمرد ۷۰ ساله و تا جایی که توانستند آنها را زدند و بعد آنها را به سلول انفرادی منتقل کردند، ممنوع التلفن و ممنوع الملاقات البته چند روز پیش از زندان اوین خبری به بیرون رسیده بود که زندان بانان گفته بودند مخالفین را خواهیم کشت، حالا فکر می کنم هدف سردمداران رژیم کشتن منتقدین است. حالا به هر صورتی که برایشان راحت تر باشد اول پنجره های اتاق شان را  گِل گرفتند که ارتباطی با دیگر زندانیان  نداشته باشند( وقتی برق می رود روز اتاقشان مثل گور تاریک است) بعد ضرب و شتم می کنند، بعد به انفرادی میبرند و صورت مسئله را پاک می کنند! ازهمه آزادیخواهان جهان می خواهم زندانیان بی گناه را دریابند.

صدیقه مالکی فرد پنجشنبه ۸ دی ماه ۱۴۰۱

Sent from my iPhone