مدتی نه چندان دوراز زمانی که آقای زید آبادی توبه کرده ودور کار سیاسی زیر عنوان "عارفی به رستگاری رسیده" خط کشیده وقصد مجاور شدن در نجف کردند ،نمی گذرد.

توبه ای آبکی که فاصله اعلام کردن وشکستن آن به اندازه فاصله منزل ایشان بود تا منزل دولت مردی بودبنام "محمد خاتمی" که لیاقت اعتماد میلیون ها قلب دردمندی را که نیروی عظیم ملت را تشکیل می دادند نداشت.

مردی که می توانست با تکیه به رای میلیونی یک ملت! نه در سیمای یک تدارکاتچی! بلکه یک قهرمان ملی ظاهر شود !در مقابل مستبد حاکم بیاستد واز آرمان ها وآرزوهای میلیون ها انسان رای دهنده که مصمم در پشت سر او ایستاده بودند دفاع کند.

اوآنروز آن نکرد که وعده آن داده بود .چرا که اعتقادش به حفظ نظام بیشتر از اعتقادش به مردم ونیروی مردم بود .مردی که هنوز درکمال وقاحت حاضر نیست جنبش اعتراضی و عظیم یک نسل را باور کند.آنرا" امری نه لازم می داند!" توصیه به عقب نشستن یک نسل آرزومند ومبارزمیدهد.جوانانی که آماده پرداخت هرهزینه حتی ببهای جانشان برای آزادی و رهائی از شرحکومت "بچه کش" آخرین صفت داده شده مردم به جمهوری اسلامی ویک زندگی ساده هستند.

بهر میزان که جنبش اعتراضی مردم گسترده تر می شود. رو در روئی مردم با حکومت بیشتر! این تدارکاتچیان حکومتی آفتابه بدست ، چهره شان روشن تر و نقششان در دلسرد کردن مردم و پاشیدن تخم یاس و عدم اعتماد به توان ملت بیشتر .

عارف توبه کرده ما نیزکه بسیار زود بدستور! توبه شکست ومجددا نقاب کنشگر سیاسی وروزنامه نگار متعهد بر چهره نهاد.با توپ پربه میدان آمد تا حدی که اجازه داشت به انتقاد از حکومت پرداخت وچهره خود موجه ساخت تا در لابلای این موجه بودن آدرس غلط به مردم بدهد .

اوانتخاب آزاد ومبارز آگاهانه هزاران هزارجوان که سینه می گشایند ودربرابرحکومت جنایت کار خامنه ای ودار ودسته او می ایستند رابه حد دستور بگیران از خارج تنزل میدهد .

استقلال رای نسل جوان، بخصوص دختران را بعنوان پیش قراولاان این جنبش انقلابی که جهان در برابر رشادتشان سر تعظیم فرود می آوردهرگز برسمیت نمی شناسد. زمانی که آنان سنگ در برابر گلوله به طرف سرکوبگران پرتاب میکنند.سپهر بوسه بر دستان آنها می نهد از زبان فردوسی"

"فلک گفت احسن ملک گفت زه"نثارشان می کند. ایشان نه تنها تحسینشان نمی کند ! نه تنها درد سال ها تحقیر آن ها را که منشا "دفاع مشروع" آن هاست احساس نمی نماید !بلکه رشادت فردی برآمده از دل دردمند وخشمگین آنها را زیر سوال برده ،مرگ با شکوه آنان چه در میدان! چه برسر داررا! حاصل فرا خوان کسانی میدانید که کنار گود نشسته می گویند لنگش کن ! چه به شما بگویم که قلبم از درد نویسنده وروزنامه نگاری چون شما آرام گیرد؟شمائی که .

خارج نشینان بیدرد را مسئول اعدام وکشته شدن آن ها میدانید. شمائی که در سیمای یک روزنامه نگار "متعهد " حمایت وسیع میلیون ها ایرانی مهاجر دردمند! گریخته از چنگ خون ریزحکومت را در دفاع از جنبش بزرگ اعتراضی امروز !باعث دامن زدن به خشونت جلادان رژیم میدانید. بی آنکه کوچکترین اشاره ای به این بی همه چیز رهبر جنایتکار بکنید.چه می توانم بگویم؟

"فارغ از هر نوع نگاه سیاسی، خواندن و شنیدنِ تضرعِ جانسوز والدین زندانیانِ جوانی که فرزندان آنها را به اتهام "محاربه" به مرگ محکوم کرده‌اند، دل سنگ را می‌شکافد.در آن سوی آبها اما کسانی که جوانان بیگناه این سرزمین را به "دفاع مشروع از خود" فرا خواندند، آیا نمی‌دانستند که در این کشور حتی پراندن سنگی را هم "محاربه" تعریف کرده‌اند و برایش حکم مرگ در نظر گرفته‌اند؟ حالا آنها از این محکومان به اعدام و خانواده‌های بی‌پناه آنان چگونه می‌خواهند حمایت کنند؟"نوشته احمد زید آبادی زیر عنوان "نفرین" چهارده دسامبر سایت گویا نیوز

به شروع استدلال ، نتیجه گیری و نهایت نفرین ایشان که بدقت نگاه می کنی. همان وظیفه خوابیده در پشت این جملات را می بینی .که در لباس غمخواری جوانان! هدفی جز تخریب این جنبش انقلابی .مخدوش کردن چهره مستقل جنبش داخل .توجیه عمل وحشیانه رژیم در اعدام جوانانی که تحت تاثیر آن سوی آب نشستگان به "دفاع مشروع از خود " پرداخته اند وباعث نابودی خود و داغ دار شدن خانواده های خود گردیدند! ندارد! نفرینی که بیشتر متوجه ان طرف آبی هاست.

چه باید گفت به این ماندلای ایرانی توجیه گر اعمال رژیم زیرعنوان نقش مخرب خارج در این اعدام ها ؟

این توبه شکن یک روزه با چهره مظلوم نما که نفرت غریبی از اپوزیسون خارج دارد. بهر بهانه شرافت قلمش را متوجه اتهام زنی به اپوزیسیون خارج می کند .از اتهام بازی در زمین کثیف ترامپ تا این اتهام تشویق جوانان به رودر روئی با حکومت.

درست در زمانی که تحت تاثیر مبارزات مردم و در خواست جوانان رهبری کننده مبارزه در داخل از نیروهای سیاسی خارج از کشور برای یک وفاق ملی! فضای مناسبی برای نزدیکی نیروهای اپوزیسیون ایجاد شده .این موش دوانی واتهام زنی جناب زید آبادی که دایه مهربانتر از مادر برای جوانان مبارز در صحنه گردیده! و آدرس غلط به مردم می دهدچه معنا دارد؟ !

غمخواری که هرگز دست نوازشی بر سر جوانان پرشور در میدان نکشیده ودهان به یک حمایت ساده از آنان نگشوده است؟ کلامی سنگین تر از برگ گل نثار جنایت کارفرمان ده بر این کشتار ها نگفته است !

نوشته ای کوتاه اما نفرت بر انگیزبرعلیه این طرف آبی ها که "دامن زننده خشونت اند" من را مجبور به جواب دادن می کند وناگزیرازتکرار هزار باره این جمله برشت "آن کس که حقیقت را نمی داند بی شعور است وآنکس که می داند وانکار میکند جنایت کار ."

جناب زید آبادی کاش بر توبه خود می ایستادی وراه نجف پیش می گرفتی!اما اگرعزم برشکتنش داشتی بجای راه خانه خاتمی راه خانه همان پدر ومادر عزا دار فرزند در پیش می گرفتی دلجوئشان میکردی. بادادن آدرس درست خانه قاتل وعاملان قتل! که نه در این سوی آب ها بلکه جائی در قلب تهران بنام" بیت رهبری" است عظمت روحی وپایبندی خود به انسان دردمند وستم دیده ایرانی رانشان میدادید !

تاما با امید ایستاده گان در پشت در وازه های وطن که روز رهائی .روز سقوط جمهوری اسلامی وآرزوی انداختن دست برگردن پدران ومادران زیبا ترین فرزندان کشته شده در راه وطن را به انتظار نشسته ایم! به غمخوار بودن مردم وحقیقت گوئی شما باور می کردیم .بی هیچ کدورتی وکینه ای!که در قاموس شعار "زن،زندگی ،آزادی" نمی گنجد. دستتان را می فشردیم! دریغ که نه شما ونه آن سید خندان چنین نکردید ! که می بایست! ابوالفضل محققی