دیشب خوابی کوتاه امابس شیرین داشتم. خوابی که فریاد آزادی با فریاد مرگ بر دیکتاتورمانند یک لالائی درگوشم می پیچید.تصور ترس وبیخوابی حکومتیان وشوق جوانان در میدان جسم خسته من را در خوابی خوش فرو میبرد.

مرا که تمامی روز با اشتیاق همراه مردم در خیابان هائی که حال بوسعت تمامی ایران زمین ،بوسعت جهان شده پای کوبیدم .شعار دادم ! با پا هائی که زمان توان جوانی از آن گرفته اما شوق در آغوش کشیدن آزادی ،شوق همگامی باچهره های گل انداخته از شادی جوانان، قلبم را چون جوانی هجده ساله بوجد آورده بی تاب کرده!توان رفتم داده است.

روزهای غریبی است .همراه جان های عزیز گلوله می خورم از پای فرو می افتم.همراه پدران ومادران دغدار فرزند از کف داده درد میکشم .پنجه برخاک میسایم .اما برمیخیزم!با روحی سرشار از امید .روحی نشات گرفته از قدرت مردمی که می خواهند فردای زیبای خودرا بسازند.

من روح مشترکم .جسمم از بسیار راه ها وبیراهه ها عبور کرده با نقش بسیار تازیانه ها برپشتم!

آه بسیار آرزوهای بر آورده نشده برسینه ام!

با درد فراغ بسیارعزیزان در قلبم!

من یک مهاجرم ! با اشیاق سالهاست چشم بر دروازه وطن دوخته ام تا کی بدست توانای مردم گشوده شود.تا من عاشق تطاول کشیده ازغم هجران نعره زن بر سرا پرده گل فرود آیم !

سرا پرده شکفته در آستانه زمستان که می دانم گل خواهد داد.بهار دلکش آزادی دامن کشان از راه خواهد رسید.

می دانم میلیون ها ایرانی مهاجر چون من با چه اشتیاقی تمامی روز وشبشان با آنچه که در سرزمین مادری می گذرد عجین گردیده! نیرو گرفته و با تمام توان در خارج از کشور مبارزه می کنند. تا صدای مردمشان در چهار سوی جهان باشند.

ماهرگز چنین روزهای سرشار از زندگی ،شور وامید را در تمامی این سال ها با چنین ابعادئ وسیع از یک دلی وهمبستگی نداشتیم .

هر گز با چنین امید عظیم نشسته بردل سر بربالش شب ننهادیم وخواب هایمان چنین سرشار از لذت وصال ،لذت درآغوش کشیدن عزیزانمان در فضائی آزاد و دمکراتیک نبوده .

ما مدیون تمامی عزیزانی هستیم که ببهای جان، این لذت لحظات ،این حلاوت شیرین دیدن ایرانی آزاد ،دموکراتیک ،سربلند را در قلب ما شکوفا کردند.

این افتخار وسربلندی را به مهاجرین ایرانی دادند که با غرور پرچم فردای میهنشان را برافرازند.زیبا ترین شعاری که جهانی را به تحسین کشیده فریاد زنند."زن ،زندگی، آزادی"

با افتخاربگویند ! هان بار دیگر در من بنگرید! درسیما وتاریخ ملتی که همیشه برای آزادی جنگیده است .ملتی که بهائی سنگین برای رسیدن به آزادی پرداخته و می پردازد!

در من بنگرید این روح تحقیر شده یک ملت که سالها زیر بار ظلم ،جهالت،استبداد مذهبی ،سرکوب وحشیانه یک حکومت قرون وسطائی طاقت آورد تا امروزدر تولدی دیگر. روح زیبای یک ملت را بنمایش بگذارد.

آری ما باردیگر در سیمای مبارزان جوان خود متولد شدیم .تولدی با شکوه.

حال در این سپیده دم درسال روزخیزش بزرگ آبان ماه نودهشت. با یاد هزاران جان عاشق به رگباربسته شده.با یاد پوریا بختیاری ها،محمد زاده ها ؛نیکتا ها و تمامی جان باختگان راه آزادی !با شوق روزی بزرگ ازخواب برخاسته ام .

با عشق بشماجوانان سرزمینم ! با عشق به آزادی و امید برگشت به وطن

روز را با نام شماجان های عاشق آغاز می کنم . از قول تمامی مهاجرین عاشق وطن می نویسم .

بچه ها خسته نباشید!بچه ها متشکریم! ابوالفضل محققی