توهم تاثیر خارجی ها در روند جریانات در ایران

در جریان جنگ جهانی اول آلمان که در مقابل روسیه تزاری ایستاده بود، پی برد که چنانچه لنین از تبعیدگاه خود در سوییس بتواند به روسیه منتقل شود امکان زیادی دارد که او تبدیل به یک مشکل برای روسیه تزاری شود و روسیه ضعیف شود. تنها کاری که آلمان برای لنین انجام داد انتقال لنین و همراهانش در یک ترن مهر و موم شده و فرستادن او به سن پترز بورگ بود. تصور نمی کنم که این کمک بزرگی برای انقلاب اکتبر بوده باشد. تصور ما از تاثیر کشورهای غربی بر تحولات داخل کشور یک تصور بشدت غلو شده و غیر واقعی است. 

اردشیر زاهدی وزیر خارجه شاه نقل میکند که وقتی ژنرال هویزر در دوران انقلاب به ایران آمده بود به شاه اعتراض کرده بود که چرا دم این آدم را نمی گیرد و از کشور بیرون نمی اندازد. اردشیر زاهدی که تجربه کودتای 28 مرداد را داشت و از نزدیک تحولات ایران را زیر نظر داشت بخوبی دریافته بود که در تحولات کشورهای انقلابی میزان تاثیر نقش خارجی ها بسیار به شرایط کشور انقلابی دارد. چنانچه در کشوری حاکم اراده ماندن به هر قیمتی را داشته باشد و برایش رفاه و پیشرفت کشور اهمیتی کمتر از بقای رژیم داشته باشد و از جانب کشورهای دیگری تهدید نظامی نشود، غالبا موفق  به ادامه حیات میشود. در گذشته صدام حسین پس از بیرون راندنش از کویت توسط متحدین و علیرغم تحریم ها توانست با قدرت به حیاتش ادامه دهد.  مورد مشابه ایران ونزوئلا است که علیرغم همه انتقادات و تحریم ها از جانب غرب و کمک علنی آمریکا به اپوزیسیون داخلی و خارجی ونزوئلا (که برای اپوزیسیون ایران در مقایسه یک رویا است) رژیم ونزوئلا همچنان پابرجا ماند و تلاشهای اپوزسیون و کشورهای غربی در راس آن آمریکا به جایی نرسید. 

کسانی که روی حمایت خارجی از اپوزیسیون و مردم ایران حساب زیادی می کنند در عمل از توضیح چگونگی حمایت خارجی و تاثیر آن عاجز هستند. آنها  بیشتر صحبت تحریم را پیش می کشند و کمک مالی به گروههای اپوزیسیون. به نظر من نه تحریم  و نه کمک به اپوزیسیون آنچنانکه در مورد صدام حسین و رژیم ونزوئلا دیدیم  تاثیر چندانی ندارد و رژیم ها برجا خواهند ماند.   البته نقش رسانه هایی که قدرت های خارجی فراهم می  کنند مثل بی بی سی و صدای آمریکا و ایران اینترنشنال را نباید نادیده گرفت. تلویزیون ایران اینترنشنال قطعا در تشدید ناآرامی ها در کشور موثر بوده. همچنین تفسیرهای مفسران در رسانه های ماهواره ای صدای آمریکا و بی بی سی در این سالها و نیز ارتباطات اینترنتی و تلفن موبایل به بیداری عمومی در ایران کمک بسیار کرده است. اما می بینیم که صرف آگاهی عمومی در سالهای گذشته به تنهایی نمیتواند باعث سقوط رژیم بشود. کسانی که از تحریم ها و کمک خارجی سخن میرانند فراموش می کنند که در جریان انقلاب 57 هیچ تحریمی بر علیه رژیم شاه بجزعدم ارسال گاز اشک اور و وسایل سرکوب شورش مانند ماشین آب پاش آتش نشانی و غیره اعمال نشد.  کسانی که احاطه کامل به وقایع سال 57 دارند نیک میدانند که حتا اگر ماشین آب پاش و باتوم و زره هم برای گارد شاهنشاهی ارسال  میشد بازهم رژیم شاه سقوط میکرد! این که میگویند دولت کارتر 150 میلیون دلار در اختیار انقلابیون مقابل شاه گذاشت بنظرم بیشتر شایعه است و بر فرض صحت بازهم پول الزاما در همه جا عامل تعیین کننده نیست. انقلاب 57 بدون کمک مالی خارجی و فقط با قیام مردم به مقصد رسید. مثل همین امروز مگر پولی به مردم  میرسد که در خیابان ها هستند؟ 

دو رژیم، دو انقلاب! 

اگر رژیم شاه سقوط کرد برای این بود که برای بقای خودش اهمیتی بیش از پیشرفت کشور و نیکبختی مردم ایران قائل نبود. ایدئولوژی و هدف شاه پیشرفت ایران بود و وقتی دید که حضور او در قدرت سدی بر سر راه رسیدن ایران به تمدن بزرگ میشود به امید این که جبهه ملی قدرت را در دست خواهد داشت و سازندگی ادامه خواهد داشت کشور را ترک کرد.

جمهوری اسلامی بر عکس رژیم شاه، حفظ قدرت به هر قیمت مساله اش است تا رفاه و آسایش مردم و پیشرفت کشور. هرقدر هم که ایران تحت تحریم باشد و حتا از فروش نفت جلوگیر شود بازهم اینقدر پول در دست دولت جمهوری اسسلامی هست که سرکوبگران را تغذیه کند و حیاتش را تضمین نماید و در این میان اگر مردم هم از گرسنگی بمیرند چه باک!  تمدن و پیشرفت برای حاکمین بیش از کشک و یک کمچه دوغ نیست. مهم قدرت است که باید نگه داشت و اگر در اثر تحریم ها در ایران قحطی هم روی دهد باز آنقدر نان در دسترس خواهد بود که نیروی سرکوب و خانواده های شان را سیر کند. 

تاکتیک مبارزه

 به لحاظ تاکتیک مبارزه بستن دم انقلابی که در جریان است به حمایت خارجی میتواند با کوچکترین باج آخوندها به غربی ها  بادش در برود. اما ما میتوانیم تنها با تکیه بر مردم در داخل و نیز براه انداختن اعتصابات در طول زمان، رژیم و نیروهای سرکوب را فرسوده کنیم و انقلاب را به ثمر برسانیم. تنها باید مردم را به پایداری تشویق کرد. نکته دیگر که در مقالات قبلی آورده ام روشن کردن سرنوشت آخوندها و دستگاه دولت و سرکوب شان پس از سقوط جمهوری اسلامی است. این پاسخ از آن رو لازم  است که  نیروهایی که پایداری رژیم را تامین می کنند تشویق به رها کردن و پیوستن به مردم شوند. پاسخ این سوال که نیروهای وزارت اطلاعات و سپاه و بسیج در صورت ریزش چه سرنوشتی در انتظارشان است هنوز بصورت یک  توافق جمعی حتا نانوشته از اپوزیسیون به گوش نرسیده است. بیشتر تهدید به دادگاهی کردن بوده تا تشویق به ریزش و طبیعی است که رژیم مثل گربه ای که در گوشه ای گیر افتاده از خود دفاع می کند. اما این که دامنه این  دفاع و تیزی پنجه گربه تا چه حد میتواند موثر باشد بستگی به میزان مقاومت مردم و حضور آنها در صحنه دارد. 

جمعبندی

1-  برای صورت دادن یک انقلاب در کشوری مانند ایران حمایت خارجی بیشتر تاثیر روحی دارد تا عملی

2-  تحریم ها و تاکید بیش از حد بر این موضوع از یک حدی فراتر نمی تواند برود در عین این که تحریم ها در مقابل رژیم هایی مانند جمهوری اسلامی و ونزوئلا اثر چندانی ندارد. 

3- مردم ایران باید به این باور برسند که چشم شان به خارج نباشد و بدانند که تنها هستند و چنانچه خواستار تغییر هستند باید آماده هزینه دادن باشند. بر اساس گزارش سایت دیجیاتو، تعداد جان‌‌باختگان در تصادفات جاده‌ای اتحادیه اروپا با ۱۸ هزار نفر در یک‌ سال در حالی است که ما در سال ۱۳۹۹ طبق آمار پلیس ۱۷ هزار نفر در تصادفات‌مان قربانی داده‌ایم که این آمار بالا  بر اثر ندانم کاری های این رژیم روی  میدهد. از طرفی سایر کمبودها و نارسایی ها و ناتوانی ها مانند کمبودهای پزشکی و دارویی و فقر نشان میدهد که هر روز ادامه حیات این رژیم به معنای ویرانی بیشتر و تلفات بیشتر است. از هزینه دان بصورت دادن تلفات در این انقلاب نباید هراسید. جنگ های داخلی اسپانیا در اروپا و مهد دمکراسی سر به بیش از صد هزار نفر کشته زد. ما انصافا تلفاتی به آن معنا در انقلاب پیشین و انقلابی که جریان دارد، در مقایسه با سایر کشورهای انقلابی نداده ایم. باید توی دهن کسانی زد که در ظاهر برای تلفات مردم دلسوزی می کنند اما در باطن طول عمر رژیم را آروز می کنند.

4- برای پس از سقوط رژیم نباید نگرانی داشت. آب در لوله ها و برق در سیم ها قطع نخواهد شد و زندگی جریان خواهد داشت. کشور همچنان اداره خواهد شد و شرایط انتخابات مجلس موسسان با همه کش و قوس ها بناچار فراهم خواهد شد.