این روزها صحبت زیادی پیرامون قشر خاکستری در ایران میشود. از دنبال کردن مباحث به این نتیجه رسیده ام که ظاهرا عقیده بر این است که این قشر خاکستری مردمانی هستند که هنوز کاملا معتقد نشده اند که جمهوری اسلامی مشروعیت اجتماعی ندارد. تعریف دیگر این است که قشر خاکستری هنوز برای به خیابان آمدن مردد است و اگر به خیابان بیاید رژیم سقوط می کند.

قشر خاکستری به دو صورت میتواند در جوامع معنا یابد

1-  با معنای «قشر مردد در انتخاب» در کشورهای دمکراتیک که در آخرین لحظه رای شان را میدهند.  

2- در کشورهایی که با روش غیر دمکراتیک اداره میشود و سمت گیری این قشر میتواند به تغییر سیاست های کلی و یا عوض شدن حکومت و رژیم منجر شود. 

ایران یک کشور اشغال شده

وضعیت کشور ایران وضعیت یک کشور دیکتاتوری نیست بلکه بیشتر شبیه یک کشور اشغال شده است و یاد آور کشور فرانسه در دوران اشغال  در جنگ جهانی دوم توسط آلمان نازی. در آن دوران مردم فرانسه اجازه داشتند تحت قوانینی که آلمان نازی دیکته میکرد زندگی کنند و به ارزشهای نازیسم احترام بگذارند و کسانی که مخالف این اشغال بودند دستگیر و اعدام می شدند. آلمان نازی اما به یک سری فرانسویان ظلم بیشتری میکرد :    یهودیان که دستگیر و به کوره های آدم سوزی فرستاده می شدند.

امروز وضعیت بسیاری ایرانیان در کشور اشغال شده ما شبیه یهودی های فرانسه اشغال شده است. این  «بسیاری ایرانیان» عبارتند از بهائیان، آزادیخواهان، تظاهرکنندکان، نویسندگان، روشنفکران، بی حجاب ها، باحجاب هایی که این رژیم را نمیخواهند و بسیاری دیگر. حکومت جمهوری اسلامی امروز تشکیل شده از فرمانروایان و نیروی سرکوبگر مسلح زیر دست شان که دارند بر مردمی در کشوری اشغال شده حکومت می کنند و ایرانی نیستند.  وضعیت مردم ایران امروز مانند مردم کشور اشغال شده فرانسه است که اگرچه مخالف رژیم اسلامی هستند اما بناچار تحمل می کنند تا زنده بمانند و کمتر صدای اعتراضی از آنها می بینیم. برخی مفسرین به اینها امروز در ایران می گویند قشر خاکستری که اشتباه است. قشر خاکستری در کشوری مصداق دارد که مردم بین مشروعیت و عدم مشروعیت رژیم شان مرد باشند مثل ایران دهه 60. این مردمان را نمیتوان قشر خاکستری نامید همانطور که مردم فرانسه در دوران حکومت ویشی و اشغال کشورشان توسط آلمان نازی را نمیتوان قشر خاکستری به حساب آورد.

قشر خاکستری به معنای انتخاب سیاسی در ایران وجود ندارد

امروز در ایران هیچ قشر خاکستری وجود ندارد. همه مخالف این رژیم هستند حتا در میان قشر بسیار مذهبی نیز نسبت به فشار به حکومت نارضایتی وجود دارد و خواهان تغییر اوضاع هستند. حتا خانواده های حکومت گران نیز مخالف حکومت گران هستند و ایرانی را که این حکومت گران بوجود آورده اند را لایق زندگی نمی دانند و برای همین فرزندان بسیاری پایوران رژیم در خارج از کشور زندگی می کنند. 

 اما اگر این سری از مردم ایران را قشر خاکستری ننامیم پس چه تعریفی از آنها میتوان بدست  داد. این سری از مردم ایران را میتوان مردمان مخالفانی قلمداد کرد که علیرغم آنکه خواستار سرنگونی این رژیم هستند به هر دلیلی از خانه به اعتراض بیرون نمی آیند که مهمترینش ترس است. و این ترس شامل  ترس از کتک خوردن، کشته شدن، از دست دادن شغل، بی سرپرست ماندن خانواده و یا هر ترس دیگری را میتواند شامل باشد. اما این قشر هرچه هست قشر خاکستری به معنای قشر مردد در انتخاب سیاسی نیست. 

در این کشور اشغال شده از همه مردم نمیتوان انتظار داشت که از خانه ها بیرون بریزند مگر آنکه شرایطش فراهم شوند.  مردم کشور اشغال شده فرانسه، تنها هنگامی در ابعاد میلیونی بیرون آمدند که ارتش آلمان نازی پاریس را ترک کرده بود. همه این مردم اما جزو پارتیزان های فرانسوی نبودند. امروز هم نمیتوان انتظار داشت که این بخش بزرگ از مردم از خانه ها بصورت میلیونی بیرون بریزند و دست به عملیات پارتیزانی و یا پرتاب سنگ و کوکتل مولوتف بزنند.