خطاب به محسنی اژه‌ای:

«اکنون به دوراهه‌ی تفریق رسیده‌ایم»

آقای اژه‌ای، این روزها که عصای موسی‌یتان شکسته و مردم در حالِ اره کردنِ پایه‌های تخت‌ِ پادشاهی‌تان هستند، از سر استیصال و ترس از سرنگونی و محاکمه؛ مردم را به گفت‌وگو دعوت کرده‌اید. ما می‌دانیم موضوعِ گفت‌و‌گویمان چیست، داشتم فکر می‌کردم شما قرار است در مورد چه گفت‌و‌گو کنید؟! پاسخِ موضوع‌ها و دغدغه‌های ما معلوم و مشخص است و سال‌ها به هزار زبان گفته‌ایم و نوشته‌ایم و پاسخِ شما را هم دیده‌ایم، خارج از آن قرار است در مورد چه صحبت کنیم؟

کشتار مردم کردستان در همان ابتدای شورشِ ۵۷ تا همین روزهایی که به قتلِ‌عام آن‌ها نشسته‌اید، اذیت، آزاد و کشتار بهایی‌ها، مسیحی‌ها و حتی مسلمانان سُنی، شکنجه و کشتارِ هرکه با قوانینِ شما مخالفت و یا به آن اعتراض کرد، کشتار مردم آبادان، اهواز، اصفهان، سنندج، سیستان و بلوچستان...، تجاوز به زندانی‌ها، تجاوز به دختران اعدامی برای ورود به بهشت، عروس کردنِ دختران نُه ساله، اعدامِ خیابانی مردم از تمام اقشار و در تمامی سنین، ضدیتِ تمام و کمال و مطلق با «زن» در تمامی زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، ظلام مضاعف و غیرقابل توصیم و ترسیم به زنان در طولِ چهاردهه جکومتِ فرقه‌ی آدمکشِ شما، ترویجِ خرافات و مشت‌مشت اباطیلِ مذهبی و ساختنِ جامعه‌ای همیشه اندوهگین، غم‌گرفته و گریان برای مقابله با خیزش‌های مردمی، قانونی کردن و ترویجِ گسترده‌ی فحشا تحتِ لوای اسلامی «صیغه» و زنان و دختران را به غارت بردن، اعدام هزاران هزار جوان دختر و پسر در سال ۶۷ تنها در یک ماه،  کشتار، هزاران زن و مرد و دختر و پسر در طول همین یک دهه‌ی اخیر، آزار، شکنجه، زنان و گاه قتلِ نخبه‌ها، هنرمندان و نویسندگان و هر که بدونِ سلاح، تنها حرف‌اش را گفت و نوشت...

و هزاران هزار موضوعی که در این سال‌ها موضوعِ گفت‌و‌گوی ما بوده و شما با باطوم و طنابِ دار به پای میزِ گفت‌و‌گو آمده‌اید. این‌ها موضوعاتی هستند که شما پیشاپیش پاسخ‌تان را با گلوله و اعدامِ داده‌اید، حالا قرار است در مورد چه گفت‌و‌گو کنید؟

نه آقای اژه‌ای!

شما و بزرگ‌ترها و کوچک‌ترهایتان به خوبی دریافته‌اید که به پایانِ قصه رسیده‌ایم و به قولِ شاملوی بزرگ:«اکنون به دوراهه‌ی تفریق رسیده‌ایم» و راهِ بازگشت به گفت‌و‌گو ویران است و پُر خون خاطره.

نه آقای اژه‌ای شما و حکومتِ شما امروز در جایگاهی نیست که برای مردم شرط تعیین کند، امروز مردم به ستوه آمده، دختران و پسران(صاحبانِ اصلی ایران) تعیین می‌کنند که شما چگونه باید به سزای اعمال‌تان برسید و به‌خاطرِ چهاردهه ظلم و جنایت و غارت، چگونه لگرمال شوید.

۲۱ مهر ۱۴۰۱

t.me/ravanshidpoet