رفتن به محتوای اصلی

بی فریاد!

بی فریاد!

 

در سراشیبی کدام دوراهی وامانده ایم

که چنین پریشانِ پریشانیم؟

 شتاب کن

و بخوان بنام ماه

بخوان بنام سحر

و ببین قناری های سرزمینم

چگونه بر خاک میریزند!

 

دلم گرفته است،

بگذار بر سنگ قبرم هر چه می خواهند بنویسند!

من، میخواستم فریادِ قناری ها باشم.

 

شتاب کن

سرزمینم غمگین است

شتاب کن.............

 

ی. صفایی

دهم اکتبر 2012

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

لاله موذن

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید