در اُفت و خيز آفتابی حرکت
در اُفت و خيز آفتابی حرکت
اينک شُکوه تشنگی ات را بردار
و حرص آب را
به زمين
بُگْذار.
با تو
کلام چشمه، وسوسه ی راه است.
اين، چشمه نيست
نيست ـ
نه!
اين
چاه است.
اينک شُکوه تشنگی ات را بردار
و خويش را
ـ برهنه و تفتيده ـ
بر اُفت و خيز آفتابی حرکت
بسْپار.
٭
در انتهای راه
شايد به انتظار تو باشند
تا آن که شوق جاری چشمان خويش را
با بوسه يی
به کام عطشناک و خسته ی تو
بپاشند!
۸ اسفند ۱۳۶۵
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
محمد علی اصفهانی
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید