بر لب چاه Quyu ağzında

O

düşmüşdü
bir dibsiz quyuya
                    gedirdi! 

Baxırdı
quyuya
    bir qız. 

 "Sevirəm səni"
 cingiltisin
             eşidirdi. 

"Zaman!
zaman!
 çaldı  əlimdən
                sevgimi !"

Öz-özünə
 diyib
    ağlırdı qız                          

 quyu
         ağzında.            

او
 به چاه بی انتهایی
 فرو میرفت!

دختری
به درون چاه
 نگاه میکرد.

میشنید 
 پژواکِ
 "دوستت دارم" را. 

"زمان!
 "زمان!
 ربود از دستم
عشقم را.!" 

با خود میگفت و
میگریست 

دختر
بر لب چاه.