روز سه شنبه 15 دی، مجلس رژیم، به طرحهای تکمیلی «هدفمند کردن یارانه ها» رای مثبت داد. موضوع مورد مشاجره مجلس و دولت که سرانجام به سود دولت احمدی نژاد به پایان رسید، تکلیف بهره برداری از منابع حاصل از حذف یارانه ها که طی 5 سال به حداقل 100 هزار میلیارد تومان خواهد رسیدف بود. در لایحه ای که دولت پاسدار احمدی نژاد به مجلس داده بود اختیار کامل استفاده از این منبع در دست دولت قرار داشت و در ستون درآمدهای بودجه مازاد نمی شد. مجلس در ابتدا این موضوع را نپذیرفت. اما پس از آن که شورای نگهبان لایحه را به مجلس بازگرداند، گماشتگان حکومت در مجلس با تصویب «سازمان هدفمند کردن یارانه ها» که سازمانی دولتی خواهد بود، به خواسته احمدی نژاد تسلیم شدند.
روند ارائه طرح احمدی نژاد که به قول خودش تمام هستی اش را بر سر آن گذاشته بود و نیز مشاجره های علنی بر سر آن و توافقهای پنهان بر سر چگونگی تقسیم این منبع مالی، بار دیگر بر راهبرد تک پایگی کردن سیاست و اقتصاد به نفع سپاه پاسداران تاکید گذاشت. بر اساس این مصوبه چگونگی بهره برداری و تقسیم منابع حاصل از حذف یارانه ها در اخیتار دولت پاسداران قرار خواهد گرفت. با توجه به ساختار فعلی قدرت و نقش سپاه پاسداران در اقتصاد و وجود اقتصاد شبه دولتی، تشکیل این سازمان دولتی برای ذخیره کردن این میزان درآمد، به فربه شدن بیشتر سپاه و وابستگان به ولایت منجر خواهد شد و کارگران و مزدبگیران و دهکهای کم درامد جامعه بیشترین آسیب را متحمل می شوند. افزایش نرخ تورم و به دنبال آن افزایش سریع قیمتها، افزایش نقدینگی، تعطیلی واحدهای تولیدی به دلیل عدم رقابت با قیمت کالاهای وارداتی، افزایش واردات، رشد بیکاری و ناامنی شغلی از آثار زیانبار هدفمند کردن یارانه هاست که همزمان به توزیع یارانه در میان وابستگان حکومتی و گسترش فساد و رشوه خواری هر چه بیشتر منجر می شود.
موسی الرضا ثروتی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ارتجاع، در رابطه با برنامه ریزی اقتصادی دولت احمدی نژاد و ناتوانی آن می گوید:«در دوران برنامه پنجساله چهارم، دولت بهموجب قانون اجازه داشته ۸۰ میلیارد دلار از درآمدهای نفتی را به مصرف برساند. اما تنها در ۴ سال آن، از محل درآمدهای نفتی ۲۶۴ میلیارد دلار هزینه کرده است.» (دویجوله 29 دی 88) این نماینده مجلس اضافه می کند که:«در برنامه چهارم قرار بود رشد اقتصادی و میزان بیکاری ما ۸ درصد باشد. اما اکنون رشد اقتصادی ۶ / ۵ درصد و میزان بیکاری ۱۲ درصد است.»(همان جا)
حذف یارانه ها منجر به بالارفتن نرخ تورم خواهد شد. یکی از دلائیل عدم افزایش دستمزد کارگران در پایان سال 87، وعده تک رقمی کردن نرخ تورم بود. نرخ تورم نه تنها تک رقمی نشد بلکه با آغاز اجرایی کردن طرح فوق در سال 89، نرخ تورم رشد انفجاری خواهد داشت. کارشناسان اقتصادی رزیم افزایش این نرخ را تا 30 درصد پیش بینی کرده اند و چنین افزایشی منجر به فقر و فلاکت هرچه بیشتر کارگران، مزدبگیران و کارمندان خواهد شد.
در شرایطی که حقوق کارگران را ماهها نمی پردازد و در مقابل اعتراض کارگران آنها را سرکوب و یا روانه زندان می کنند، در شرایطی که کارگران را مجبور می کنند که تحت قرار دادهای موقت به کار مشغول شوند و بدین جهت امنیت زندگی و کار را از کارگران سلب می کنند و بالاخره وقتی کارگزان از حق ایجاد تشکل مستقل محروم هستند، دولت پاسداران هر روز بودجه بخشهای مربوط به سرکوب را افزایش می دهد و این در حالی است که بنا به آمار دولتی فقر و فلاکت در جامعه بیداد می کند.
به گزارش رسانه های دولتی مطابق تازهترین اعلام مرکز آمار ایران، 47 میلیون ایرانی به طور سرانه روزانه کمتر از 4 هزار و 300 تومان درآمد دارند. این رقم نتیجه تازه ترین اظهارات رییس مرکز آمار ایران است که گفته است:«درآمد خانواده شش نفری در خوشه یک، کمتر از 473 هزار تومان است. خانوار شش نفره ای که درآمدش بین 473 هزار تومان تا 788 هزار تومان است در خوشه دو قرار می گیرد. در خوشه نخست حدود 30 میلیون نفر قرار دارند. در خوشه دوم هم 17 میلیون و ششصد هزار نفر قرار دارند.»
سایت خبر انلاین در روز 28 دی می نویسد:«بدین ترتیب درآمد روزانه حدود 30 میلیون نفر کمتر از 2 هزارو 600 تومان است و درآمد روزانه 17 میلیون نفر دیگر روزانه کمتر از 4 هزارو 300 تومان است. می توان این گونه نتیجه گرفت که 47 میلیون و 600 هزار ایرانی روزانه کمتر از 4 هزارو 300 تومان درآمد دارند . در این میان 17 میلیون نفر حداکثر حق هزینه کرد 2هزار و 600 تومان را دارند......بدین ترتیب با یک شوک تورمی نه چندان شتابان و در حدود 10 درصد در اثر اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها، تمام شهری های عضو خوشه یک و دو به جمع فقرا خواهند پیوست و دامنه خط فقر مطلق حتی بخشی از حاضران در خوشه سوم را هم بی نصیب نخواهد گذاشت.»
افزایش نابرابری و فقیرتر شدن کارگران و مزدبگیران و عدم افزایش حداقل حقوق از دیگر عوارض چنین طرحی خواهد بود. چشم انداز تاثیرات این طرح روی جنبش کارگری، گسترده تر شدن اعتراضهای کارگری و چالش کل جامعه با این طرح خواهد بود.
اول بهمن 1388
برخی از مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در دی 1388
*كارگران كارخانه لاستیك البرز صبح روز چهارشنبه ٩ دی در مقابل ساختمان مدیریت كارخانه، در اعتراض به عدم پرداخت ٥ ماه حقوق معوقه خود، دست به تجمعی اعتراضی زدند. به گزارش اتحادیه آزاد كارگران ایران هفته قبل نمایندگان این كارگران، كه در مجمع عمومی سال گذشته كارگران به عنوان نماینده كارگران انتخاب شده بودند، به دفتر مدیریت كارخانه مراجعه كرده و خواهان گفتگو در مورد حقوق معوقه خود و کلا موضوع تعویق در دریافت دستمزد ماهانه شدند كه مدیریت با بهانه این كه اینها نماینده كارگران كارخانه نیستند و بایستی انتخابات شورای اسلامی كارخانه تجدید شود از پذیرفتن نمایندگان كارگران خودداری كرد.
سرانجام در اثر ایستادگی کارگران روز جمعه 11 دی بخشی از مطالبات کارگران به حسابهاي بانكي آنان واريز شد.
به گزارش روز یکشنبه 13 دی ایلنا علاوه بر تاخير در پرداخت مطالبات، مسئله كمبود مواد اوليه و نيز خودداري مدير كارخانه از گفتگو با نمايندگان منتخب كارگر ان نيز در اين شكل گيري اين تجمع موثر بوده است.
سال گذشته به دنبال بحران كارگري چندين ماهه در كارخانه لاستيك البرز، اداره اين كارخانه از مالك خصوصي سلب و بطور موقت به كمسيون حمايت از صنايع سپرده شد.
*كارگران شركت نساجی مازندران برای چندمین بار متوالی به عدم دریافت حقوق پنج ماهه اخیر خود صبح روز دوشنبه 14 دی در مقابل دفتر شركت تجمع اعتراضی برپا كردند و خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند. در واكنش به این اعتراض، مدیران این شركت اعلام كرده اند كه اگر كارگران از اعتراض دست بكشند یك ماه از حقوق معوقه خود را می گیرند اما در صورت پافشاری بر كل مطالبات خود و ادامه اعتراض، كارگران را اخراج خواهند كرد.
به گزارش پایگاه خبری سفیر، این کارگران بیش از سه ماه است که حقوق خود را دریافت نکردهاند.
بحران در اين کارخانه در جريان واگذاري آن به يک شرکت خارجي ايجاد شده و اکنون نه تنها به بيش از 300 کارگر قراردادي اين کارخانه حقوقي پرداخت نشده است که نزديک به يک ماه است از ورود تعداد قابل توجهي از کارگران قراردادي اين کارخانه که بيش از هزار کارگر دارد جلوگيري مي شود.
*بیش از 40 تن از کارگران شرکت کندلوس تنکابن در اعتراض به وضعیت نامناسب خود در مقابل فرمانداری این شهر دست به تجمع زدند.
به گزارش روز سه شنبه 15 دی ايلنا، عدم دریافت حقوق از چهار ماه پیش تاکنون، عدم تمدید دفترچههای بیمه، و وعدههای بی سرانجام مدیریت اين شرکت از مهمترین علل این تجمع اعتراضی بوده است.
کندلوس یکی از بزرگترین شرکتهای تولید مواد لبنی در تنکابن است که بیش از هشت سال است در این منطقه فعالیت میکند.
*صبح روز چهارشنبه 16 دی حدود 500 – 600 تن از كارگران مشغول به كار در ايستگاه در دست احداث متروي پلصدر تجمع كرده و دست از كار كشيدند.
يكي از كارگران معترض در محل تجمع به خبرنگار ایلنا، تاكيد كرد:نزديك به سه سال است كه 500 كارگر مترو و علاوه بر كارگران افغاني كه يك جمعيت 800 نفري را تشكيل ميدهند، براي احداث اين ايستگاه زحمت ميكشند و نزديك به شش ماه هم حقوق دريافت نكردند.
*تعدادی از کارگران نیروگاه برق سنندج در بعد از ظهر روز شنبه 19 دی دست به اعتصاب زده و خواهان دریافت دستمزدهای معوقه خود شدند. به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران این کارگران از مهر ماه تاکنون دستمزدهای خود را دریافت نکرده بودند.
روز 20 دی کارگران اعتصابی موفق به دریافت دستمزد مهر ماه خود شدند.
*روز چهارشنبه 23 دی کارگران شرکت ساختمانی چولاب در پروژه تعریض راه شهر پونل به هشتپر، دست به اعتصاب زدند.
به گزارش کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، در پی اعتصاب کارگران، مسئولان و کارفرمایان سراسیمه گشته و با دادن وعده و وعید هایی، خواستار بازگشت به کار کارگران شدند.
سال گذشته نیز در این کارگاه، کارگران در اعتراض به عدم پرداخت پنج ماه حقوق معوقه خود دست به اعتصاب زده بودند که منجر به اخراج تعداد زیادی از کارگران شد.
*کارگران شرکت آونگان اراک که طی سالهای گذشته بنابر اجرایی شدن اصل 44 به بخش خصوصی واگذار شده بود پس از ماهها انتظار همچنان به دنبال حقوق و مزایای عقب افتاده خود در اعتصاب به سر می برند.
به گزارش روز چهارشنبه 23 دي خبرنامه دانشگاه آزاد اراک کارگران این شرکت 8 ماه هست حقوق خود را دریافت نکرده اند و مدیران این شرکت در پاسخ به در خواست این افراد اعلام می کنند هیچ حقوقی ندارند که به آنها پرداخت کنند و حتی در قبال درخواست بازنشستگی این افراد نیز اعلام می کنند هیچ پولی برای بازنشستگی آنها ندارند.
کارگران این شرکت روز سه شنبه 22 دی و چهارشنبه 23 دی در مقابل درب این کارخانه تجمع و علیه مدیران این شرکت شعار سر دادند.
حرکت اعتراضی قبلی کارگران روز چهارشنبه دوم دی ماه بوده که کارگران این شرکت اعتراضی سراسری را ترتیب داده بودند و در پی این اعتراض شعارهایی علیه دولت احمدی نژاد سر دادند. این اعتراض خود جوش با حضور نیروی انتظامی به خشونت کشیده شد و دهها کارگر این شرکت بازداشت و صدها تن دیگر نیز مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفتند.
*به گزارش روز 22 دی اتحادیه آزاد کارگران ایران تعدادی از کارگران نیروگاه برق سنندج واحد سیکل ترکیبی که در بخش اجرا قسمت قالب بندی و آرماتوربندی کار می کنند به دلیل عدم پرداخت دستمزدهای 5 ماه گذشته توسط پیمانکار مربوطه چند روزی است که دست از کار کشیده و در کمپ کارگری خود که خوابگاهشان نیز می باشد اعتصاب کردند.
*روز پنجشنبه 24 دی كارگران كارخانه كيان تاير (لاستيك البرز) در اعتراض به اخراج همكارانشان تجمع اعتراضی كردند.
براساس گزارش رسيده:كارگران پس از شنيدن خبر اخراج 9 تن از نمايندگان خود و جلوگيرى از ورود آنها به کارخانه، کار خود را ترک و با توجه به ساعتهاى پايانى کار به محل ترمينال سرويسهاى کارخانه رفتند و با جلوگيرى از حرکت سرويسها دست به تجمع زدند و اعلام كردند اگر اخراج شدگان سر کارهاى خود بازنگردند دست به اعتصاب زده و اقدام به تجمع اعتراضى در مقابل بخشدارى چهار دانگه خواهند کرد.
اين 9 کارگر که حکم اخراج شان صادر شده است سال گذشته و به دنبال اعتراضهاى کارگران کيان تاير، با برگزارى يک مجمع عمومى بزرگ از سوى کارگران به نمايندگى آنان انتخاب شدند.
*رانندگان کامیونهای شرکت احیاگستران اسپادان در ذوب آهن اصفهان به دلیل عدم دریافت حقوق، از روز شنبه 26 دی دست از کار کشیده و اعتصاب کردند.
به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، اعتصاب رانندگان این شرکت در ادامه اعتصاب آبان ماه است که به راهپیمایی وتجمع در برابر فرمانداری شهرستان لنجان نیز کشیده شد. رانندگان شرکت هنوز حقوق آبان و آذر ماه خود را دریافت نکرده اند وشرکت نیز علت این تاخیر را دریافت نکردن مطالبات اش از کارخانه عنوان می کند.
گفتنی است از روز شنبه تا روز دوشنبه 28 دی ماه اعتصاب این کارگران در سه شیفت کاری صبح عصر و شب ادامه داشت به طوری که شرکت احیا گستران مجبور شده 45 کامیون شخصی را برای انجام کار به خدمت بگیرد تا توقفی در حمل ونقل کارخانه پیش نیاید.
روز سه شنبه 29 دی ماه در حالی که اعتصاب رانندگان کامیون شرکت احیاگستران اسپادان ذوب آهن اصفهان وارد چهارمین روز خود شده بود تعدادی از مسئولان این شرکت به رانندگان قول دادند که حقوق آبان در روز چهارشنبه 30 دی و حقوق آذرماه در شنبه هفته آینده پرداخت شود.
به گزارش خبرگزاری هرانا بعد از صحبت این مسئولان رانندگان از شیفت عصرکاری سه شنبه کار خود را از سر گرفتند و در صبح چهارشنبه حقوق هر دوماه خود را دریافت کردند.
به گزارش هرانا در تحولی دیگر در روز سه شنبه رانندگان لیفتراک و لودر شرکت رسول ماشین در قسمت موسوم به 600 ذوب آهن برای چندین ساعت دست به اعتصاب زدند که با حضور مسئولان شرکت وقول پرداخت حقوق آبان ماه تا آخر همین هفته رانندگان بر سر کار باز گشتند.
*صبح روز يكشنبه 27 دی حدود 400 نفر از كارگران شركت نوشابهسازي ساسان در اعتراض به فشار مديريت براي اخراج خود در محوطه داخلي اين كارخانه دست به تجمع زدند.
به گزارش ایلنا در شرکت ساسان 1200 کارگر مشغول کار هستند و به گفته کارگران معترض از ابتداي سال 88 تاكنون حدود 300 نفر از كارگران ساسان اخراج شدهاند.
كارگران معترض به خبرنگار ایلنا گفتند که: مديريت ميگويد اگر تا 29 ماه جاري تسويهحساب كنيم 2 ماه سنوات ميدهند اما اگر اين كاررا نكنيم يك ماه سنوات ميدهد اما ما پول نميخواهيم،كار ميخواهيم.
*جمعي از کارکنان شرکت پارس نيرو وابسته به وزارت نيرو، روز دوشنبه 28 دی با تجمع در مقابل استانداري فارس، خواستار رسيدگي به مشکلات صنفي خود شدند.
به گزارش ايسنا کارکنان اين شرکت 9 ماه است که حقوق نگرفته اند.
*کارکنان شرکت «پيوند امواج دريا» از روز دوشنبه 28 دی در اسکله رجايی اين بندر دست به اعتصاب زدند. به گزارش رادیو فردا اعتصاب کارکنان اين شرکت در اعتراض به پرداخت نشدن دو ماه حقوق آنان صورت گرفته است.
گزارشی از وضعیت کارخانه ذوب آهن اصفهان و اعتصابات و اعتراضات کارگری در این کارخانه از زبان یکی از کارگران آن
منبع:اتحادیه آزاد کارگران ایران - 12 دی 1388
سلام
من در کارخانه ذوب آهن اصفهان کار می کنم این کارخانه دجار بحران مالی شدیدی است و در آستانه ورشکستگی است هر ماه کارخانه شاهد چندین اعتصاب کارگری در شرکتهای پیمانکاری است واوضاع آن رو به وخامت بیشتر می رود. علت آن بدهی صدها میلیاردی کارخانه، کسادی بازار محصولات فولادی اعم از تیرآهن میلگرد و... واردات تیرآهن ومیلگرد چینی و قیمتهای پایین این محصولات است به نحوی که هزینه تولید بیشتر از قیمت فروش است.
مشکل دیگر ذوب آهن این است که پرداخت حقوق بازنشستگان این شرکت با خود ذوب آهن است و از بودجه جاری کارخانه پرداخت می شود و به تازگی با خصوصی شدن فولاد مبارکه و فولاد خوزستان که به همراه ذوب آهن اصفهان عضو صندوق بازنشستگی شرکت ملی فولاد هستند، پرداخت حقوق بازنشستگان این دو شرکت هم به ذوب آهن اصفهان محول شده که در سال بار مالی 280میلیارد تومانی را به ذوب آهن تحمیل می کند. به دلیل مشکلات یاد شده بدهی ذوب آهن به شرکتهای پیمانکار زیاد شده و شرکتهای پیمانکار توان پرداخت حقوق کارگران شان را ندارند.
کارگران بیشتر این شرکتها از دو تا شش ماه حقوق شان را دریافت نکرده اند و هفته ای نیست که کارگران یکی از شرکتها دست به اعتصاب نزنند.
چندی پیش کارگران شرکتهای پیمانکار سه شرکت که در پروژه توازن ذوب آهن کار می کنند در جلوی ساختمان مدیریت ذوب آهن تجمع کردند و برای چندین ساعت پرسنل اداری را در ساختمان محبوس کردند و به کسی اجازه خروج از ساختمان ندادند تا سرانجام معاون نیروی انسانی ذوب آهن به میان کارگران آمد و به آنها قول داد با پرداخت بدهی شرکتهایشان حقوق آنها که شش ماه پرداخت نشده داده شود.
مورد دیگر اعتصاب رانندگان کامیون های حمل ونقل ذوب آهن است که پیمانکار آن شرکت احیاگستران از زیرمجموعه های شرکت احیافولاد سپاهان است که در مالکیت ..... و... می باشد. اعتصاب رانندگان کامیون که بالغ بر 400تن بودند و 4ماه حقوق شان را نگرفته بودند باعث شد که دوماه حقوق آنها بلافاصله پرداخت شود.
گفتنی است که رانندگان یاد شده در طی اعتصاب تجمعی هم در برابر فرمانداری شهرستان لنجان بر پا کردند.
مورد دیگر شرکت نسوزآذر است که در بورس هم حضور دارد و کارگران این شرکت هرماه برای دریافت حقوق دست به اعتصاب می زنند که البته شرکت هم سریعا پرداخت می کند.
در آبان ماه که حقوق بازنشستگان ذوب آهن ده روز به تاخیر افتاد بازنشستگان در چهارراه نقاشی اصفهان که نزدیک کانون بازنشستگان ذوب آهن است تجمع کردند وچهارراه را بستند وتهدید کردند در صورت پرداخت نشدن حقوق شان مانند آذر87 اتوبان اصفهان شهرکرد را در گردنه فولادشهر و نزدیک درب ذوب آهن مسدود خواهند کرد که در عرض 2روز حقوق شان پرداخت شد.
مورد دیگر تاخیر در پرداخت پاداش ماهانه کارکنان رسمی ذوب آهن است که در طول تاریخ شرکت یک بار سابقه دارد که آن یک بار هم با اعتصاب کارگران مواجه شد.
در کارخانه شایعاتی پخش شده که به علت بحران مالی شرکت ممکن است پاداشهای ماهانه لغو شود یا به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
این شایعات به اضافه تاخیر در پرداخت حقوق و پاداش ماهانه باعث شده که زمزمه هایی دزباره اعتصاب در میان کارگران رسمی شرکت که نقاط حساس تولید در کارخانه را در دست دارند آغاز شود.
مسئولان مالی ذوب آهن می گویند که دولت کمکی به این شرکت نمی کند و در 2 ماه گذشته برای پرداخت حقوق کارکنان و بازنشستگان وام بانکی گرفته اند.
متاسفانه به علت عدم اطلاع رسانی این تحولات واتفاقات احتمالی پیش رو از دید رسانه ها مخفی مانده است در صورتی که ذوب آهن اصفهان مجمع بزرگی است که بیش از 8000 پرسنل رسمی و 10000پرسنل دارد.
بیانیه اعلام موجودیت شورای موقت کارگران ذوب آهن اصفهان
کارخانه ذوب آهن اصفهان همواره یکی از بزرگترین مجموعه های کارگری ایران بوده و می باشد. با این همه و به رغم حرکتهای کوچک و بزرگ کارگران ذوب آهن برای احقاق حقوق و بهبود شرایط کاری خود، آنان از داشتن هر گونه تشکل کارگری برای دفاع از حقوق و پیگیری مطالبات به حق خود محروم بوده اند. اینک با توجه به شرایط دشوار کارگران و نیز آینده مبهم در پیش رو، و درحالی که بحرانهای اقتصادی فشار مضاعف و کمرشکنی به قشر کارگر وارد می کنند، ما جمعی از کارگران ذوب آهن بر آن شدیم تا در نخستین گام برای دفاع از حقوق کارگران و انسجام بخشیدن به صفوف پراکنده آنان، تشکیل «شورای موقت کارگران ذوب آهن اصفهان» را اعلام نماییم. از آنجا که این شورا در شرایط غیرعلنی تشکیل شده و منتخب آرای کارگران کارخانه نمی باشد، لذا عنوان «شورای موقت» را برای خود بر می گزیند ولی با این حال متعهد می گردد که در صورت فراهم شدن شرایط مساعد در اولین فرصت، انتخاباتی آزاد با شرکت تمامی کارگران کارخانه برگزار کند. تا آن زمان شورا به نمایندگی از تمامی کارگران کارخانه، برای دفاع از حقوق آنان خواهد کوشید و تصمیمات خود را از طریق صدور بیانیه به اطلاع آنان خواهد رساند.
شورا خط مشی، دیدگاهها و مواضع خود را به شرح زیر اعلام می دارد:
1- شورا تمامی کارگران را یکسان و برابر می داند و بر این باور است که تبعیضهای پیدا و پنهان میان کارگران رسمی و قرارداد مستقیم و شرکتهای پیمانکاری را نه کارگران بلکه تصمیم گیرندگان جامعه به وجود آورده اند و همانان در برابر آن مسئول اند. شورا ایجاد تبعیض میان کارگران را سیاستی در جهت ایجاد تفرقه و تشتت در صفوف آنان ازرزیابی می کند.
2- شورا اعتقاد دارد که اعتصاب حق مسلم کارگران است و در شرایطی که بسیاری از کارگران شرکتها دو تا شش ماه از حقوق خود را دریافت نکرده اند، اعتصاب را تنها سلاح کارگران می داند. شورا با کارگران شجاع احیا گستران اسپادان، نسوز آذر، ایثارگران حدید، نصیر بنیاد و تمامی کارگرانی که طی این مدت دست به اعتصاب زده اند اعلام همبستگی می کند .
3- شورا نسبت به تاخیر در پرداخت حقوق و پاداش ماهانه کارگران رسمی و احتمال کاهش یا حذف پاداشها هشدار می دهد و درصورت چنین اتفاقی، توسل این کارگران به اعتصاب غذا، اعتصاب سفید(کم کاری و اخلال در روند تولید) و در نهایت اعتصاب کاری را مجاز و مشروع می داند.
4-شورا سیاست کارخانه را در کلیه حوادث ایمنی، یعنی سرشکن کردن تمام تقصیرها میان کارگران، به ویژه حوادث منجر به فوت و نقص عضو، سیاستی ضد انسانی قلمداد می کند و علت عمده حوادث ایمنی را شرایط سخت کاری، تکنولوژی فرسوده و شتاب و فشار مدیریت بر کارگران برای تولید هر چه بیشتر می داند.
5-شورا حقوق حداکثر 400هزار تومانی را برای کارگران قرارداد مستقیم و شرکتهای پیمانکاری در شرایطی که طبق آمار رسمی خط فقر یک خانوار شهری 800هزار تومان اعلام شده است – را ستمی آشکار به کارگران و خانواده های شان می داند و خواهان برداشته شدن گام به گام تبعیض میان کارگران رسمی و سایر کارگران می باشد.
6-شورا معتقد است خصوصی سازی ذوب آهن، تاثیراتی مصیبت بار بر زندگی و کار کارگران خواهد گذاشت و تجربه خصوصی سازی در دوران سازندگی و تاثیر آن بر معیشت و شرایط کاری کارگران را گواهی بر این ادعا می داند.تجربه ای که همه ما کارگران هر روزه در ذوب آهن شاهد آن هستیم.
7-شورا هزینه های میلیاردی و قراردادهای چندصد میلیونی در فوتبال ذوب آهن را، در وضعیتی که حقوق و پاداش کارگران رسمی با تاخیر پرداخت می شود و حقوق سایر کارگران در زیر خط فقر قراردارد که آن هم به موقع پرداخت نمی شود، بی عدالتی محض می داند.
8-شورا هفته نامه داخلی آتشکار را تریبونی برای خودستایی مدیران و ادعاهای گزافی – مانند تولید و تحویل ریل ملی به شرکت راه آهن- می داند که دروغ بودن شان بر همه کارگران آشکار است. شورا خواستار درج گزارش وضعیت پرداخت حقوق کارگران شرکتی و اعتراضات کارگری، پوشش کامل حوادث منجر به فوت و نقص عضو، اعلام نام کارگرانی که در اثر حوادث کاری جان می سپارند و نیز ارایه آمار ماهانه حوادث کاری درهفته نامه آتشکار می باشد.
9-شورا با توجه به نبود امکان فعالیت علنی، تمامی کارگران را به تشکیل خودجوش هسته های کارگری در سرتاسر ذوب آهن فرا می خواند و بر این باور است که بدون تشکیل این هسته ها توسط خود کارگران، امکان پیشبرد خواسته های آنان وجود نخواهد داشت. نقش این هسته ها آگاهی بخشی، ایجاد وحدت و همبستگی میان کارگران و انتخاب افرادی برای رهبری فعالیتهای آنان خواهد بود. این هسته ها می توانند بر محور محافل دوستانه، تفریحات گروهی، صندوقهای قرض الحسنه کارگری و ... شکل بگیرند.
دستتان را می فشاریم.
شورای موقت کارگران ذوب آهن اصفهان- دی ماه 88
سرکوب، آزار، پرونده سازی، دستگیری، شکنجه و محاکمه فعالان کارگری در ایران را به شدت محکوم می کنیم.
زینت میرهاشمی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید