شکست سکوت

هنگام که

سپیده دم از پستان مهر

نور می نوشید

و روبهکان پست قامت خورشیدکُش

ازهجوم شرم

به نماز وحشت ایستادند

بارقه های خشم ات به آتشفشانی بدل شد

و دیوارهای واهمه را فرو ریخت

طوفان فریاد تو

در موج چشمان عاشق ات

ترنم شکفتن ارغوان را

زمزمه میکرد

بخوان و دوباره بخوان

سرود مرگ واعظینی را که

اخلاق خدایی شان، جز رذیلت ما نیست

و برخیز، برخیز      

که فریادت، سفیر آزادی است..... 

ی. صفایی

15 فوریه 2012