بهای سنگین آزادیخواهی اتهام جاسوسی

روح های آزاد در مقابل جباران تاریخ قد علم می کنند وحقیقت آن چه که حکومت سرکوبگراز مردم دریغ داشته برملا می سازند.
سرکوب زندان ،شکنجه و کشتار بازاراعتراف های اجباری داغ شده توسط دستگاه های امنیتی که هراسان از خیزش مردم. تلاش می کنند که درفضائی رعب آور هرگونه فکر برخاستن ، بخیابان آمدن را با اعدام های بی رویه ازفکر مردم خارج کنند وتلقین کنند که این جمهوری پلید وشیطانی بهر قیمت که باشد دست از سرمردم بر نخواهد داشت.اگر شده ببهای کشیدن تانگ ها بخیابانها .
چرا که چهره پلید حکومت آشکارگشته وحمایت مردمی از کف داده است .غافل از آن که هیچ رژیم مشروعیت از دست داده قادر نیست طولانی مدت دوام آورد. چرا که هر روز بر دامنه اعتراضها افزوده خواهد شد وشعار یا مرگ یا آزادی طنین انداز. عشق به آزادی وآزادگی صدفیست نهاده شده در درون انسان که پرورده می شود ونهایت سرازصدف بیرون می کشد وزیبا ترین گنجینه ملی هر کشور را بنمایش می گذارد.
در سخت ترین روزهای تاریخ ،در سیاه ترین شب ها !همیشه نوری می تابد! نوری جاودانه !که از نیاز همیشگی  و عشق نهفته به آزادی در بطن انسان نشات می گیرد. 
تاریخ داستان شکل گیری و برآمدن این نوراست ، 
در اندرون هر خلقی مفهومی از آزادی  وجود دارد. درکی شخصی درکی در مقطعی از تاریخ به درکی عمومی فرا می روید وبحرکتی اجتماعی بدل می شودوچون اتشفشانی جوشان از درون مردم سر باز می کند.چون سیلاب گداخته ای جاری می شود.دردا که بهائی بس سنگین می پردازد تا نهایت به آزادی برسد وگلبانگ آزادی سر دهد.
آتشقشانی که دهان می گشاید و سرازیز می گردد. همگان را به میدان می کشد. انگبین در دهان آزادی خواهان می ریزد وجام زهر درکام سرکوبگران  و دیکتاتورها .
این در ذات دیکتاتورهاست که وجود حتی یک صدای مخالف !یک جان آزاد صاحب آرمان رابر نمی تابند. برای خاموش کردن حتی یک فرد تا مرز جنون پیش می روند.
این توده عظیم وجوان ایرانی  که نفرت از حکومت وجه مشترک آن هاست هرکدام به تنهائی انبار باروتی هستند که هر آن جرقه ای کوچک منفجرشان می سازد.انباری لبریز از کینه ، نفرت وخشم که بر ترس ازتفنگ و گلوله فائق می آید.
امروز لشگری از جوانان باپرچم آزادی و آزادیخواهی پای در میدا ن نهاده اند  که ازسویدای جان شعار "زن ، زندگی ،آزادی " را فریاد میزنند ورهائی طلب می کنند.
فریادی که در حکومت وحشی و سرکوبگر جمهوری اسلامی جواب آن گلوله شکنجه و زندان است. 
کدام حرکت مدنی؟ کدام خواسته ونیاز اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی است که در چهل واندی سال حکومت نکبت بار جمهوری اسلامی به آن توجه شده باشد؟ حاکم بزدل ،ترسو،مخفی شده در اعماق زمین ! اما پر مدعا که می داند روزهای آخر حکمرانی اووپایان غم انگیز جمهوری اسلامی نزدیک است حاضر نیست قدمی در جهت کم کردن از درد های مردم بردارد وبا عدم لجاجت خود  از خطر فروپاشی یک کشور بکاهد. 
در چنین روز های سخت این حکومت جانی بجای دست بر داشتن از رویه ای که باعث بوجود آمدن چنین شرایط تلخ وپر اضطراب برای جامعه گردیده  همچنان با لجاجت بر جنگ طلبی و حنگ افروزی خود پای می فشارد وهر صدای مخالف را زیر عنوان جاسوسان دشمن به جوخه های اعدام می سپارد. دراین خانه ویران تنها یک مجنون خود شیفته ای حکم می راند که سایه خدا را هم بر بالای سر خود تحمل نمی کند .مردی کینه توز ،مستبد تکیه داده بر سر نیزه نظامیان که هیچ نظری غیر نظر خود را بر نمی تابد و هر معترضی را با شکنجه ومرگ پاسخ می دهد.
این مردم جان به لب رسیده ! این جوانان چه باید بکنند؟ این نیروی جوان که فرزندانمان باشند برای دفاع از کرامت وخواست انسانی خود ،کرامت انسانی من وتوبمیدان آمده اند. 
تا به "عمق ریشه های ما بروند و ما را نجات دهند
تا میراثی را زنده کنند که راهزنان زندگی
قرن ها پیش از ما دزدیده اند." اکتاویو پاز
نه سلاحی بر دست دارند. نه بمب آتش زنه ای .اما حکومت فضا را چنان به خشونت کشیده که جائی برای طرح هیچ خواسته ای و هیچ حرکت مدنی باقی نگذاشته است .فضائی لبریز از کینه در مقابل جنایت کارانی که گلوله جواب ساده ترین خواسته آنهاست. خشونتی که راهی جز شهامت ایستادن روبروی تفنگ. جزمرگ با عزت بر کف خیابان و برافراشتن پرچم آزادی به قیمت جان برای تو باقی نمی گذارد!
آی آزادی که در راهی! 
میدانی که نسل ها ونسل ها ! در جستجوی تواز چه سخت راه ها وگاه کژ راهه ها که عبور نکرده اند؟ افتادند!برخاستند !اما هرگز عشق ونام ترا از یاد نبردند.نسلی هائی که در جای جای  این سرزمین که بنگری! نشانی ازآن جان های عزیزخواهی یافت که با یاد و نام تو خفته اند.  جان های عزیزی  که نام پرشکوه ترادرسپیده دمان اعدام با حنجره های خونین فریاد زدند.  در گورستان های بی نام بخاک سپرده شدند تا امروز خورشید آزادی از گلوی این نسل طلوع کند.
آی آزادی بهای تو چه سنگین است !اما چه میزان ارزشمندوخواستنی ! 
ابوالفضل محققی