اگر من تصمیم‌گیرنده مذاکرات هسته‌ای ایران با ایالات متحده بودم

علی مرادی

بر اساس نظرات کارشناسان، تاکنون برنامه هسته‌ای کشور بالغ بر ۱۰۰۰ میلیارد دلار هزینه و خسارات مستقیم و غیرمستقیم به کشور تحمیل کرده است، در حالی که منافع حاصل از آن برای ملت بسیار ناچیز و به عقیده برخی کارشناسان، حتی هیچ بوده است.

اکنون این موضوع به مرحله‌ای بحرانی رسیده است؛ جایی که رئیس‌جمهور ایالات متحده به صراحت اعلام کرده است که یا باید تاسیسات هسته‌ای ایران برچیده و یا با دخالت نظامی نابود گردد.

در شرایط کنونی، که ایالات متحده تحت رهبری رئیس‌جمهور ترامپ به‌طور جدی خواستار انهدام کامل برنامه غنی‌سازی اورانیوم ایران شده است، حتی اگر احتمال بمباران کشور از سوی اسرائیل و آمریکا اغراق‌آمیز باشد، ادامه تحریم‌ها می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به اقتصاد نحیف کشور وارد کند، و هم اکنون که کشور در بسیاری از موارد با ناترازی مواجه است وضع را وخیم‌تر کند .

با توجه به این وضعیت بحرانی و شکننده و عدم دخالت من در بوجود آمدن این شرایط ناگوار، اگر به عنوان یک مذاکره‌کننده ایرانی در این عرصه حاضر بودم، با رویکردی واقع‌بینانه و مبتنی بر منافع ملی کشور، اقدام می‌کردم. در این راستا، پیشنهادات زیر را برای دستیابی به توافقی پایدار و مؤثر ارائه می‌دادم.

◀️تعلیق غنی‌سازی اورانیوم به شرط سرمایه‌گذاری آمریکا در ایران

با توجه به تهدیدات موجود و هزینه‌های سنگین ناشی از ادامه برنامه هسته‌ای، پیشنهاد می‌کردم که ایران به صورت مشروط با تعلیق کامل غنی‌سازی اورانیوم و برنامه هسته‌ای موافقت کند؛ اما این تعلیق باید مشروط به سرمایه‌گذاری آمریکا در پروژه‌های انرژی باشد. به‌ویژه:

1⃣ تأسیس ۱۰ گیگاوات نیروگاه هسته‌ای

ایالات متحده باید ۱۰ گیگاوات (ده برابر نیروگاه اتمی بوشهر) نیروگاه هسته‌ای در ایران با سرمایه خود تأسیس کند. ایران بدون هیچ سرمایه‌گذاری، تا پایان عمر این نیروگاه‌ها برق را به قیمت تضمین‌شده جهانی از آمریکا خریداری خواهد کرد. این اقدام نه تنها به تأمین انرژی پایدار کمک می‌کند، بلکه تضمینی برای آینده انرژی کشور و امنیت ملی خواهد بود.

2⃣ سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر

همزمان با پروژه‌های نیروگاه ده گیگاواتی هسته‌ای، پیشنهاد می‌کردم که آمریکا ۱۰ گیگاوات انرژی خورشیدی نیز در ایران سرمایه‌گذاری کند. این نیروگاه‌ها باید با انتقال کامل تکنولوژی خورشیدی به ایران همراه باشد تا کشور بتواند در آینده به تولید و مدیریت انرژی خورشیدی بپردازد. این اقدام نه تنها به تنوع منابع انرژی کمک خواهد کرد، بلکه به حفظ محیط زیست و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی نیز منجر می‌شود. شایان ذکر است که ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و روزهای آفتابی فراوان، یکی از نقاط بسیار مناسب برای انرژی خورشیدی محسوب می‌شود.

3⃣ توسعه همکاری‌های صنعتی

برای تضمین تعلیق برنامه هسته‌ای، پیشنهاد می‌کردم که همکاری‌های صنعتی با خودروسازان بزرگ آمریکایی مانند شرکت تسلا و فورد و ... آغاز شود. سرمایه‌گذاری حداقل ۱۰ میلیارد دلاری در صنعت خودروسازی ایران علاوه بر ایجاد اشتغال فراوان، می‌تواند توسعه فناوری‌های نوین خودروسازی کمک کند و در عین حال منافع اقتصادی دو طرف را تأمین نماید. این همکاری می‌تواند حدود ۵۰۰ هزار دستگاه خودرو با تکنولوژی روز را به تولیدات ایران اضافه کند و بزرگ‌ترین منفعت را برای ملت ایران به ارمغان آورد.

4⃣ سرمایه‌گذاری عظیم در صنایع نفت و گاز ایران

آمریکا برای تضمین تعلیق صنعت هسته‌ای ایران باید سرمایه‌گذاری هنگفتی در صنایع نفت و گاز انجام دهد. این اقدام می‌تواند صنایع نفت و گاز ایران را که از کمبود منابع مالی و فقدان تکنولوژی و دانش روز رنج می‌برد، نجات دهد و موجب اشتغال فراوان در این بخش‌ها گردد. همچنین، این سرمایه‌گذاری می‌تواند ایران را به یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان نفت و گاز تبدیل کند. با توجه به روند رو به رشد انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی، نفت در آینده نزدیک مزیت رقابتی خود را از دست خواهد داد؛ لذا ایران باید بتواند صادرات نفتی خود را تا بسته شدن پنجره مزیت نفت، افزایش داده و درآمدهای نفتی خود را صرف توسعه زیرساخت‌ها و جبران کمبودهای کشور نماید.

⏪ نتیجه‌گیری
موارد فوق نه تنها رفع تهدیدات امنیتی ناشی از ادامه فعالیت‌های هسته‌ای، بلکه منافع اقتصادی فراوانی برای کشور به ارمغان خواهد آورد و کشور را از چرخه فلاکتِ تحریم‌های خسارت بار و مشکلات ناترازی انرژی و ناترازی اقتصادی نجات و حتی باعث ثبات و امنیت منطقه‌ای نیز خواهد شد