اپوزیسیون "یونیک"ایرانی در خارج کشور ونقش شاهزاده رضا پهلوی

دو نوع اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی داریم.یکی اپوزیسیون داخل کشو ر که بهای مخالفتش با حکومت اسلامی شکنجه زندان و نهایت اعدام است . مخالفان جان بر کف در داخل ترکیبی از زنان ومردان شجاع نسل انقلاب ونسل بعد آن با بدنه تعین کننده نسل جوانی که سیمای امروزایران و  فردای ایران را بنمایش می گذارند. چه جان ها عزیزی که طی این چهل سال از این سه نسل قربانی نگردیده !چه گورستان های ماتم بر انگیزی از  قربانیان آزادی خواه از کشتار شدگان فاجعه بزرگ سال شصت وهفت  تا امروز در این خاک درد مند بخاک سپرده نشده اند.
از مهسا دختر زیبای ایران زمین که سرآغازجنبش "زن ،زندگی،آزادی "گردید تا کیان کوچک که خدای رنگین کمان را بر جای خدای خون ریز وجبارساخته حکومت گران جمهوری اسلامی نشاند.
مبارزانی که قدم بقدم پیش آمدند و سد های نهاده شده به جور  شکنجه ،زندان ونهایت اعدام حکومت وولایت نشسته بر صدر آن را شکستند .سیمای در هم شکسته ،تن به قبول دریده شدن قانون حجاب اجباری توسط زنان ،عدم شرکت میلیونی مردم در انتصابات حکومتی ومشروعیت زدائی از راس حکومت در سیمای ولی فقیه ،رئیس جمهور ،مجلسیان منتخب پنج در صدیرا رقم زدند.  مضحکه مردم شدن آخوند بعنوان یک دلقک حکومتی تکیه داده بر سرنیزه  ونیرو های سرکوب رژیم . شکسته شدن بسیار آداب ورسوم ساخته پرداخته شده توسط سنت ومذهب که نام سبک جدید زندگی جوانان ایرانی گرفته وخون در دل حکومتیان کرده شکل د ادند.
تمامی این ها  نتیجه مبارزه بی امان وپیوسته مردمی بود که طی سال ها قرار گرفتن در زیر ساطور جمهوری اسلامی در یافتند چه کلاه بزرگی را خمینی در هم گامی متاسفانه نیرو های سیاسی از چپ فدائی ،توده ای تا چپ مذهبی محاهدین ، میلیون و فعالان سیاسی اصطلاحا منفرد بر سرشان نهاده است .
در یافتند که چه متاع گران بهائی  بنام امنیت ،زندگی وهمجواری صلح آمیز با همسایگان وگرفتن جایگاهی قابل احترام در جهان با سیمای مدرن ،تغیر سیمای داخلی کشور از یک جامعه بدوی قاجاری به جامعه ای که قدم در مسیر مدرن شدن و جای گزین کردن جامه ای تازه بجای پوستین پوسیده شپش زده سنت وعبا و راه اندازی چرخ ای صنعت وگشودن دروازه های نوبسوی آینده که نماد آن زندگی غربی بود را این انقلاب ارتجاعی از آنها گرفت.
هر چه لات وکلاش از قماش رفیق دوست ها ،عسگر اولادی ها ، رضائی ها و شمخانی ها بود را با سر دستگی مردی بینهایت خود رای در ظاهر آراسته ودرباطن دنیائی از نفرت وکینه نسبت به هر چیز وهر کس که در زیر سلطه ارتجاعی او نمی گنجد رابرجای مردی که میخواست انسان ایرانی در سیمای انسان قرن بیست یکم قدم در صحن آینده وجهان بگذارد !نهاد .
مبارزه بزرگی که امروز در داخل کشور در ابعاد وسیع توده ای با اشکال مختلف جریان دارد و عمدتا با شعار  رضا شاه روحت شاد خود را بنمایش می گذارد .خواست توده وسیع مردمی است که متوجه شده اند چه کلاه بزرگی بر سرشان رفته وخواهان بازگشت بهمان زندگی گذشته ای هستند که هزاران قدم وهزاران بار از این حکومت ارتجاعی جلوتر ومتمدن تر بود. 
در تمام این مدت اپوزیسیون خارج از کشور در حال بحث وجدل بر سر مفاهیم انتزاعی و کشیده شدن بدنبال این نیرو آن نیرو بود در یک انبساط وانقباض دائم ناشی از عدم حضور جدی و عینی در جریان زندگی روزانه مردم درتغیر و تحول تفکر اجتماعی و مهم تر از همه عدم کوچکترین ارتباط فکری با نسل جوان که حتی یک قطره از خونشان در رگهای خشکیده ما جاری نگردیده است بود.
ما حضورمان هم از نظر رسانه وهم حافظه تاریخی مردم رقمی محسوب نمی شده و نمی شود.این امر تنها شامل نیرو های اپوزیسیون چپ و جمهوری خواهان ومجاهدین و.. نمی شود بلکه شامل آن دسته از سلطنت طلبان افراطی وجمهوری خواهانی  خود بینی  نیز می گردد که فکر می کنند نیروهای داخلی که امروز با شعار"زن زندگی آزادی " سلطنت طلبی  و روحت شاد رضا شاه  در میدان مبارزه هستند نیروی پیش برنده فکری آنها هستند .حال آن که چنین نیست  نیرو های مبارز داخل کشور که بر بستر یک واقع بینی حاصل از تجربه نیم قرنی حرکت می کنند خوب می دانند که پیمودن راهی چنین سخت ونفس گیر بدون اتحاد عمل تمامی نیروهای حاضر در صحنه امکان پیروزی بر چنین دشمن قهار و خون ریز تا بن دندان مسلح را ندارد .آنچه که پیروزی این جنبش مردمی را تضمین می کند همگامی وهم فکری آن هاست در این مقطع مبارزه برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ،گذار از این مرحله جهت رسیدن به جامعه ی سکولار و دموکراتیک بر اساس یک انتخابات کاملا آزاد که میزان واقعا رای مردم خواهد بود نه شعار ها وگلو دریدن های مشتی افراطی صف بسته در درون تشکل ها که عرض خود می برند وزحمت بر گردن مبارزان واقعی می نهند.
از همین روست که نیرو های واقعی مبارز که صحنه اصلی مبارزه را در درون کشور می دانند وونقش تاثیر گذار خود را در داخل کشور جستجو می کنند  از جمله شاهزاده رضا پهلوی بایستی که بصراحت وبا تکیه به نیروی بزرگی که در داخل کشور با آرزوی بازگشت به همان دوران آرام و صلح آمیز گذشته با چشم انداز آینده روشن وزیستن در رفاه در میدان حضور دارند با قاطعیت بیشتر با این افراد بر خورد کرده وصف خود را از این حامیان افراطی خود که چاه کنان بر سر راه مبارزان واقعی هستند جدا نموده وسیمای روشن خود را با تکیه واعتقاد برهمین نیروهای اصلی حاضر در میدان داخل کشور بنمایش بگذارند .
روی سخنم با شاهزاده رضا پهلوی است  که نیروی جدی وتعین کننده در این مقطع حساس زمانی است .  ادامه دارد
  ابوالفضل محققی