چرا 25 شهریور؛ روز مهسا ( ژینا) را جایگزین 8 مارس نکنیم؟

۸ مارس یک روز جهانی زن است و جا افتاده است، اتفاقا در کشورهای اروپایی هم جشن گرفته میشود. ۲۵ شهریور روز قتل ژینا میتواند ابتدا برای ما ایرانیان به عنوان یک روز همبستگی ایرانیان علیه حکومت در کتاب تاریخ نوشته شود و هم می‌تواند آغاز یک انقلاب زنانه در ایران محسوب شود. اما اول بگذاریم رژیم سقوط کند و سپس به روزهای تاریخی بپردازیم.

جناب توکلی گرامی،
بی‌تردید، نگاه فراتر از کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌ها که در شعر سهراب سپهری بیان شده، در تحلیل سیاسی نیز بسیار حائز اهمیت است. اما نکته اساسی اینجاست که مناسبت‌های جهانی، از جمله ۸ مارس، ریشه در تاریخ مبارزات اجتماعی دارند و نقش تثبیت‌شده‌ای در گفتمان بین‌المللی دارند. کنار گذاشتن چنین روزی و جایگزین کردن آن با ۲۵ شهریور، نه‌تنها از نظر راهبردی سنجیده نیست، بلکه می‌تواند به انزوای مبارزه زنان ایران از جنبش جهانی منجر شود.
جمهوری اسلامی نیز تلاش کرد مناسبت‌های تاریخی را تغییر دهد، اما موفقیتی نداشت. علت این عدم موفقیت آن است که تغییر مناسبت‌ها بدون وجود اجماع عمومی و پذیرش گسترده، کارکرد اجتماعی خود را از دست می‌دهد. در سطح بین‌المللی، مناسبت‌هایی مانند ۸ مارس نتیجه دهه‌ها مبارزه و نهادینه شدن در اذهان عمومی است. جایگزین کردن آن با یک روز جدید، بدون اینکه آن روز بتواند همان میزان تأثیرگذاری و مشروعیت جهانی را داشته باشد، به‌نوعی قطع پیوند مبارزه زنان ایران با جریان جهانی حقوق زنان خواهد بود.
علاوه بر این، جنبش "زن، زندگی، آزادی" یک جنبش صرفاً حقوق زنان نیست، بلکه حرکتی علیه کل نظام جمهوری اسلامی است. تبدیل ۲۵ شهریور به "روز زن" ممکن است موجب تقلیل این جنبش به یک جنبش صنفی شود و زمینه‌ای برای مصادره آن از سوی نیروهایی باشد که تمایلی به حفظ ماهیت ضدحکومتی آن ندارند.
بنابراین، حفظ ۸ مارس به‌عنوان روز جهانی زن و گرامیداشت ۲۵ شهریور در جایگاه نمادین خود، بدون ادغام یا جایگزینی این دو، رویکردی منطقی‌تر و مؤثرتر است. جنبش‌های اجتماعی نه با تغییر نمادها، بلکه با استمرار مبارزه، برنامه‌ریزی استراتژیک و ارتباط با شبکه‌های جهانی به موفقیت دست می‌یابند.

همشهری خوب من کیانوش .
در باره شعار زن ، زندگی ، آزادی ، می‌خواهم نه نظرم را بگویم ، بلکه می‌خواهم به آنچه باور دارم کوتاه بیان دارم .
زنان ایران از عهد باستان هميشه در خانواده و جامعه خود تاثیر فراوان و بسزایی داشتند ، اما به باور من نباید با هر شعاری و توسط هر کسی که سر داده شد هم‌آوایی کنیم ، زیرا به گونه‌ایی که در جامعه کنونی نیز احساس می‌شود ، مسئله جنسیتی و تبعیض بوجود می‌آورد که یکی از مهمترین عوامل تفرقه افکنی می‌شود .
به باور من شعار زن ، زندگی آزادی ، ساخته و پرداخته بخشی از اصلاح طلبان رژیم اهریمنان آخوندی کمونیستی اسلامی توسط مزدوران داخلی و عوامل صادراتی و نیز رسانه‌های چپول بود که بتواند جامعه را به چند بخش تقسیم کند ، و متاسفانه باید گفت که در این باره موفق هم بوده است .
باز به باور من ، زن ، زندگی ، آزادی زمانی در ایران به وقوع پیوست که رضا شاه بزرگ حتی به زور هم شد حجاب نکبت را از سر زنان ایران برداشت و آنها را وارد جامعه ایرانی کرد و این جنبش زن، زندگی، آزادی زمانی تکمیل تر شد که شاه فقید ایران ، پیش از زنان کشور سوئیس به زنان ایرانی حق رای و مشارکت در سازندگی کشور را داد .
برای تمام ایرانیانی که دلسوز ایران و ایرانی هستند آرزوی تندرستی و پایداری دارم .
قربا تو همشهری خوبم
رضا

جامعه بشری در مسیر نزدیکتر شدن انسان‌ها به هم، با مرکز قراردادن علایق و منافع مشترک آنان به‌پیش می‌رود و تکامل می‌یابد. اما سیستم غارت و بهره‌کشی سرمایه‌داری جهانی، همواره در پی گسستن و سست کردن هرچه بیشتر چنین پیوندهایی در میان انسان‌ها، حول محور منافع طبقاتی مشترکشان است.
.
این پیشنهاد فرد محور و ضد اتحاد جهانی و به ظاهر میهن پرستانه شما هم دقیقاً منطبق بر سیاست گلوبالیستی ضد هم‌پیوندی مردم جهان علیه نظام غارت سرمایه‌داری جهانی است.
.
روز اول ماه مه به‌عنوان روز جهانی کارگر و به یادبود مبارزات کارگران شیکاگو در آمریکا و با هدف همبستگی تمامی کارگران جهان، پدید آمده است. اما روز کارگر در خود ایالات متحده که الگوی آزادیخواهی شماهاست، بی‌هیچ ربطی به کارگران آمریکا و جهان، همه ساله در اولین دوشنبه ماه سپتامبر برگزار می‌شود.
.
حالا هم شماها هم در همان مسیر و در راه جداسازی و ایزوله کردن میهن‌تان در ارتباط با مردم جهان، برای روز جهانی زن هم به‌جای هشت مارس که آن‌هم به‌یادبود اعتصاب و مبارزات زنان کارگر نیویورک بود که در تاریخ ۸ مارس ۱۹۰۸، زنانی که در صنعت پوشاک کار می‌کردند، در شهر نیویورک علیه کار کودکان و شرایط بد کاری دست به اعتراض گسترده و راهپیمایی زدند. که بعد «اتحادیه جهانی زنان کارگر صنایع پوشاک» آن روز را به‌عنوان روز زن نامگذاری کرد و درحال حاضر یک نقطه کانونی در جنبش جهانی حقوق زنان است، و امثال شما با ریا و یا از روی ناآگاهی، دارید برای مقابله به یکی دیگر از همبستگی‌های جهانی علیه نظام منحط و ضدحقوق بشری سرمایه، با نام میهن دوستی، پشت مهسا و جنبش زن زندگی و آزادی سنگر می‌گیرید!
.
البته من این پیشنهاد شما را به حساب کم‌توجهی و نسنجیده گویی شما و افتادنتان از حول در دیگ حلیم دموکراسی سرمایه‌داری می‌گذارم و نه به حساب خدمت هرچه بیشتر به اصلی ترین دشمنان مردمان زحمتکشان ایران و سرتاسر جهان!
.

Anna Yaghobian
جناب توکلی گرامی،
پیشنهاد شما درباره جایگزینی ۲۵ شهریور به‌جای ۸ مارس به عنوان روز زن در جنبش "زن، زندگی، آزادی" جای بحث دارد، اما چند نکته کلیدی را باید در نظر گرفت:
1. ۸ مارس، یک روز جهانی است و نباید آن را محلی کنیم. این روز نماد مبارزات جهانی زنان است و تغییر آن باعث قطع ارتباط جنبش زنان ایران با مبارزات بین‌المللی خواهد شد. ما باید تلاش کنیم که صدای زنان ایران در کنار سایر جنبش‌های جهانی شنیده شود، نه اینکه آن را از این بستر جدا کنیم.
2. جنبش "زن، زندگی، آزادی" فراتر از یک جنبش حقوق زنان است. این جنبش علیه کل نظام جمهوری اسلامی است و خواهان تغییر اساسی در ساختار سیاسی کشور است. اگر این جنبش را صرفاً به حقوق زنان تقلیل دهیم، مسیر مبارزه از هدف اصلی منحرف خواهد شد.
3. هم‌زمان شدن دو مناسبت می‌تواند باعث به حاشیه رفتن یکی از آنها شود. تجربه نشان داده که وقتی دو مراسم در یک روز برگزار شوند، ممکن است یکی از آنها تحت‌الشعاع دیگری قرار گیرد. به عنوان مثال، در آلمان، اول ماه مه همزمان با سنت Maibaum (درخت ماه مه) است که یک رسم عاشقانه در برخی مناطق است. بسیاری از جوانان در این روز به جای توجه به مراسم روز جهانی کارگر، درگیر این سنت شده و حتی برخی نمی‌دانند که اول مه روز کارگر است. این نشان می‌دهد که هم‌زمانی دو رویداد می‌تواند از اهمیت یکی بکاهد.
با توجه به این موارد، بهتر است ۸ مارس همچنان به عنوان روز جهانی زن باقی بماند و ۲۵ شهریور به عنوان یک روز مهم در مبارزه علیه حکومت اسلامی و نماد جنبش "زن، زندگی، آزادی" در جایگاه خودش حفظ شود، بدون اینکه این دو را با هم ادغام کنیم.
با احترام، آنا یعقوبیان