
خبر موضع سیاسی آقای ترامپ در مورد حکومت اسلامی، بحث روز رسانه های جهان، مردم ایران و شبکه های مافیایی حکومتی است. آقای ترامپ با توجه به استعداد تجاری خود، سیاست هایی ناظر بر سود کشور امریکا را مورد توجه دارد. سیاست آقای ترامپ، از هر خاستگاهی باشد، بلحاظ سیاسی و تاریخی همسو با خواست چهل و شش ساله ملت ایران مبنی بر توقف غارت سرمایه ملی ایرانیان توسط شبکه های مافیایی اسلامگرایان است.
حکومت اسلامی و اساسن دیکتاتورها در ایران با تصاحب منابع نفت و گاز، خود را از ملت مستقل کرده، به هیچکس و در هیچ زمینه ای خود را موظف به پاسخگویی نمی دانسته اند. در کشور نفت فروش، حکومت با اختیارات خدایی بر فراز جامعه و بی نیاز از ملت، راه خودسرانه خویش را می رود و ملت در حد تماشاگر منفعل و کاسه لیس رژیم سقوط کرده است.
مدیر سیاستگذاری وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد این کشور تلاش میکند درآمد ایران از فروش نفت را به صفر برساند. نفت بعنوان یک منبع طبیعی استراتژیک و اقتصادی در کشور نفت فروش ایران، شریان اصلی بقای حکومت است. انحصار حکومت بر نفت، گاز و ..، منبع ایجاد رسانه ها برای مشروعیت دادن به نظام، ایجاد دستگاه های عریض و طویل پلیسی و سرکوب و گروه های لومپن فاشیست برای محافظت از حکومت و سرکوب ملت و تداوم غارت و جنایت در کشور است.
برای ما محرز است که تنها ملت ایران انگیزه دفاع از منافع خود را دارد و هیچ “ناجی” خارجی نجات بخش وجود ندارد که منافع خود، مردم و میهن خویش را قربانی منافع و مصالح کشور ما کند.
یکی از تکالیف ملت ایران، قطع کردن دست دولت و حکومت غارتگر از منابع کشور و مردم بود که به دلیل ناتوانی مردم و توازن قوای برتر رژیم اسلامی، این مهم به تاخیر افتاده است. اکنون در جدال های بین المللی، سیاست آقای ترامپ، با خواست ملی و تاریخی ایرانیان همسو شده است. این نه به معنای دلسوزی آقای ترامپ برای مردم و میهن ما، بلکه سیاستی از خاستگاه منافع و مصالح دولت امریکا می باشد.
از هنگام اکتشاف نفت در جغرافیای بختیاری، به دلیل فقدان دولت های ملی و سوسیال دمکرات، نفت و گاز منبع تغذیه و پروار دیکتاتوری و دستگاه سرکوب ملت و گروه های مافیایی دینی – قومی بوده است. در ایران فردا و رها از دیکتاتوری و شبکه های مافیایی، تعیین سرنوشت سرمایه ملی به نمایندگان شهروندان در مجلس ملی واگذار می شود و راه های تشکیل حکومت در سایه و دولت های خودسر بر فراز جامعه مسدود می گردد. در یک نظام لاییک و سوسیال دمکراتیک، شهروندان با شرکت در تعیین سرنوشت خود و بنا به نیاز، استفاده از حق عزل حاکمان، سرمایه ملی را نه ابزاری علیه ملت، بلکه در خدمت رفاه همگانی هزینه خواهند کرد.
موضوع سرمایه ملی، امری مربوط به تک تک شهروندان بوده و نیاز به نظارت های محلی، استانی و کشوری دارد تا تجارب دزدی ها و غارتگری ها و مهمتر از همه، از این سرمایه ملت علیه ملت استفاده نشود.
ملت هایی لایق آزادی، دمکراسی و حق تعیین سرنوشت خود هستند که آگاهی و آمادگی هزینه کردن برای زندگی بهتر را داشته باشند. ملت ایران بارها نشان داد که چشم به آینده ای درخشان دوخته و این هدف با تکیه بر خرد جمعی جامعه و عبور از ناجی ها، رهبران و قهرمانان میسر است.
اقبال اقبالی
07.02.2025
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید