شرحی جهت کشیدن این نقاشی

تقدیم به زنان آزاده میهنم که هیچ مرز تحمیلی را بر نمی تابند  حتی اگر در بهشت خدا باشند . حتی اگر خدا حضورر اورا نادیده بگیرد.دست خود را بطرف دست آدم دراز کند بی آنکه حضور زن در خلقت جهان دیده شود ..کلیسا ی مردانه امر بر نقاشی صحنه  آفرینش کند . میکل آنژ را مجبور بر ترسیم این نگاه مرد سالار که با وجود  دیدن عنصر زایندگی زن  که خود زاده اوست. دردا تن به خوانشی میدهد  که آفرینش  زن را بعنوان جرئی بر آمده از دنده مرد بیان می کند . که با همان خوانش برسقف کلیسای سان سیناتی تصویر نماید . صحنه خدائی که انگشتان آدم را لمس می کند  در روح زندگی می دمدبی آن که نشانی از زن باشد.ا
اما زن این قدرت لایزال و ومقاوم که حضور خود را با سرپیچی از امر خدا که حکم بر نخوردن میوه دانائی داده بود اعلام می کند. حضور خود رابر خدا وآدم تحمیل می نماید. تلاش کردم بصورت نمادین این حضور فرمان شکن وپر قدرت را در حد بضاعتم ترسم کنم .
اگر آدم کاملا مطیع است وقدرت نزدیک شدن به مرز های تحمیلی خدا  را ندارد. حتی خوردن از میوه درخت سیب  را دز مخیله خود نمی گنجاند .حوا این سمبل زن  با قبول تمام عوافب این نافرمانی را بجان می خرد .سیب از درخت  میچیند وبر میوه دانایی گاز می زند وهر دو از بهشت رانده می شوند.
با سرپیچی از امر خدا وخوردن ازمیوه دانائی است که زن وارد متون مذهبی می شود. هر چند که این اراده او بر خوردن از میوه درخت دانائی تسلیم شدن به وسوسه شیطان تلقی می شود .تا همچنان گناهکار در برابر خدا ،مذهب و دنیای مردانه  باقی بماند. حجاب نمودی از همین گونه نگرش مذهب به زن است که در بسیاری از کشور ها شاخش شکسته ودر ایران گرفتار در جهل حکومت اسلامی  ونگاه زن ستیز آن حربه حجاب چیزی جز  به انقیاد کشیدن زنان ونهادن مرز های ممنوعه بر آنان و  دور کردنشان از صحنه سیاسی ،اجتماعی ،اقتصادی و فرهنگی نیست. همگامی با جنبش زنان وبطور مشخص اعتراض به این قانون کثیف از نگاه انسانی وشرم آور که شامل مادران خواهران ،همسران ودختران ما ودر کلیت باعث شرمساری وسر افکندگی جامعه ایران ومرد ایرانی می شود وظیفه تک تک هر روح آزادی خواه و مقید به جامعه وخانواده است .که باید با تمام وچوددر برابر این قانون قرون وسطائی، مطبوع نظر خامنه ای به ایستد! با تمام قوا  وبهره گیری از تمام امکانات  ازحریت زن ومرد ایرانی ودر وسعت بیشتر جهانی دفاع کند. باید که کمپینی جهانی در برابر چنین قانون تحقیر کننده براه انداخت ! این تنها یک امر داخلی نیست .توهین و بی حرمتی هر چند رقم خورده بنام زن ایرانی  اما نگاه شرم آور وننگینی است بر جهان زنانه . که افشا گری وحمایت جهانی از حقوق زنان را طلب می کند .دفاعی در قالب شعار"زن  زندگی آزادی"حمایتی که در جنبش مهسا در سرتاسر جهان صورت گرفت اگر در جنبش مهسا نسبت به کشته شدن دختران  وپسران ایرانی در سطح جهان اعتراض می شد .امروز که بصورت علنی روح زن ایرانی در قالب این قانون کشته می شود !بایست که اعتراض وسیع نسبت به این قانون را سازمان داد. ابوالفضل محققی