چند نكته در مورد خودكشي كيانوش سنجري ================ خودكشي كيانوش سنجري مرا هم تكان داد . درست مثل خودكشي دوًدخترًنوجوان در همين هفته ! زنگ ها بصدا در آمده اند. ==========
كيانوش را مي شناختم . بسيار حساس بود ولي بيشتر دردرون خودش بود . كاش اينطور نبود ومي توانست عصبانيت خود را بيان بيروني كند ، كه نكرد!؟ بعضي از روانپزشكان گفته اند كه : مهمترين نشانه افسردگي خود كشي است . از نظر تشخيصي و وعلت يابي افسردگي هاي كلينيكي دونو ع اند : يا درون زادهستند يا برون زاد . افسردگي برون زاد ، بيشتر نتيجه نابساماني هاي اجتماعي است كه بيمار نسبت به نابهنجاري ها و اختلالات و بيعدالتي هاي اجتماعي بسيار حساس است و واكنش نشان مي دهد ولي اين واكنش ها را درون ريزي ميكند تا سرانجام به آخر خط نوميدي و helplessness وتنهايي مطلق مي رسد . بنظر مي رسد كه افسردگي كيانوش از نوع اول بوده چرا كه در همين عمرًكوتاه خود ١٤ بار زندان و بارزداشتگاهاي مختلف در تهران را تجربه كرده بوده . اما افسردگي ها درون زاد بيشتر به نوع نگاه و درك شخص بيمار و احساس گناه و خود رامقصر دانستن دور مي زند و شخص تمام ناكامي ها و درماندگي ها را به درون مي برد و در حوزه شناختي خود با آنها درگير است اين بيماران بيشتر درونگرا هستند و در مورد احساسات خودشان كمتر با ديگران گفتگو مي كنند. نشانه هاي زيادي و جود دارد تا نزديكان را گوش بزنگ كنند وبموقع مداخله كنند .از مهمترين آنها: ١-كناره گيري از فعاليت هاي عادي اجتماعي ٢- كم خوابي و گاهي پرخوابي غيرمعمول ٣-كم اشتهايي و يا پرخوري غير معمول ٤- عدم تمركز و رها كردن فعاليت هاي عادي روزانه ٥- احساس بيهودگي زندگي و تاريك ديدن حال و آينده ٦ - در خود فرورفتن و احساس غمزدگي و كمبود انرژي و كاهش تمام اشتها هاي عادي زندگي ( كناره گيري از دوستان ، اختلال در زنا شويي ، زودانگيختگي….). مداخله بموقع ودرمان ================ افسردگي از نظر شدت و زمان سه نوع اند كه مداخله ودرمان هم مي توانند متفاوت باشند. ١- افسردگي هاي خفيف ٢- افسردگي هاي عادي ٣- افسردگي هاي كلينيكي و بيمارستاني حمايت هاي روحي و اجتماعي خانوادگي ، مشاوره رواني و جلسات روان درماني و كمكًهاي روانپزشكي و دارو درماني در مراحل مختلف افسردگي مي توانند در كنترل ودرمان افسردگي موثر باشند . تركيب خدمات روان درماني و روانپزشكي و داروهاي ضد افسردگي همراه با حمايت هاي همدلانه خانواده و دوستان در يك فاصله زماني يكي دو ماهه ، مي توانند به به بيمار كمك كنند تا به زندگي عادي برگردد. اشكبوس طالبي - روان شناس ( مريلند، زنجيران)
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
دیدگاه‌ها
سلامت باشید
دیگران کاشتند و ما خوردیم
ما نداریم دیگران بخورند
...تا نمیرم به بدترین خاری از سرم دست بر نمی‌داری
...شیخ اگر ازدحام میخواهی
جای مسجد بساز بهداری
...از شما چیز دیگری آیا می‌رسد. جز غم و گرفتاری
...مردم بد کلاه بگذارند
شما که خوبی کلاه برداری
...دار را هدیه میدهند اینجا
تا بمیرم به جرم بیداری
...مال دنیا ندارمو
عوضش می‌دهم مالیات اجباری
..هست در اصل نقش مسئولیت
...مثل بیماری شب ادراری
...به خودم فکر می‌کنم هر وقت
اشک از دیده می‌شود جاری
...شعر گفتن چقدر آسان است
بخدا عین مملکت داری
...
افزودن دیدگاه جدید