آيا برای رهائی از چنگال رژیم جنایتکار اسلامی میتوان به نتانیاهو یا ترامپ امید بست؟

ضرب المثل معروفی میگوید:
*کسیکه به امید همسایه بنشیند،بدون شام خواهد خوابید*

یکی از بدبختی های ۴۵ ساله ملت ما برای رهائی از چنگال رژیم اسلامی در امید بستن به نیروهای خارجی خلاصه شده است!
این امید بستن های واهی و پوشالی به نیروی خارجی، همه را تنبل و بی تحرک و تماشاگر به حوادث کرده و مردم را به بی عملی مفرط کشانده و تنها اقلیتی برومند و شجاع در صحنه مبارزه با رژیم اسلامی باقی مانده اند که همین باعث خرسندی رژیم ولایت فقیه  شده است .
بنابر وعده های مقامات اسرائیل قرار بود که رژیم در هفته های گذشته 
* به پایان سلام بگوید*
* اما هیچ اتفاقی رخ نداد و مردم منتظر را باردیگر در لاک خود فرو برد!
* سیاست‌های اسرائیل در قبال ایران چه قبل از فاجعه ۵۷ و پس از آن مملو همچنان از رازهای کشف نشده باقی مانده است.
* آخرین مصاحبه شاه در باره تسلط یهودیان بر  خبرگزاري های جهان در آنزمان بسیار جنجال بر انگیز شده بود. سیاست شاه در قبال جنگ اعراب و اسرائیل اجرای قرارداد ۲۲نوامبر بود که هیچگاه باب میل اسرائیل نبود.
* * قطعنامه ۲۴۲ سازمان ملل از اسرائیل خواسته بود که هرچه سریعتر به مرزهای قبل از جنگ ۱۹۶۷ عقب‌نشینی کند و بلندی‌های جولان همراه با کرانه باختری رود اردن و نوار غزه را به سوریه، اردن و فلسطین مسترد نماید*
* چرا اسرائیل در جنگ ایران و عراق به جمهوری اسلامی که شعار نابودی اسرائیل را میداد سلاح فروخت همچنان از جانب دولتمردان تل آویو بی پاسخ مانده است!
* اما پاسخ کاملا روشن هست،چرا که اسرائیل خواهان ادامه جنگ ایران با عراق بود تا اتحاد اعراب علیه اسرائیل به اتحاد اعراب علیه ایران تغییر  یابد!
* ترامپ رسما اعلام کرده است که خواهان تغییر رژیم ایران نیست چون آمریکا نمی تواند خودش را اداره کند!
در همينجا متوجه می شویم که دولت های خارجی فقط بدنبال منافع ملی،سیاسی و اقتصادی خویش تلاش نی ورزند و هیچگاه بفکر ملت های دیگر از جمله ایران نخواهند بود.
محمد خاتمی یکبار گفته بود:
*ملت ایران بیمار است*
اما براستی چرا بدینجا رسیده ایم که رئیس جمهور کشور بیست سال پیش گفته بود  مردم بیمار هستند؟
در واقع این حاکمان بیمار هستند که جامعه را از طریق فقر و تنگدستی و صدها مشکل دیگر بیمار کرده اند تا مردم مسخ شوند و نتوانند هیچ اقدامی علیه نظام منحوس اسلامی انجام دهند و آنها  فقط به انتظار رهائی از جانب نیروهای خارجی بنشیند که در نهایت تهمت بی وطنی را از رهبران  چپاولگر بشنوند!