نمک پرورده جور 

نمک پرورده جور 
سروده منوچهر برومند 
م ب سها

نه او را بال استغنا که بینم اوج افلاکش 
نه او را نور پژواکی که ظلمت را زداید موج ادراکش 
که بشکافد: دل شب را
شب سوزان از تب را 
 نه فریادی که  بار از دوش برگیرد 
پیامی‌را به گوش هوش در گیرد 
رهین منت دون بود و مغلول تعلق ها
نمک پروده ی جوری به بازار تملق ها 
بنوشید از سرشک دیده ی گلها 
کنار گلخن داغ تخیل ها 
فرودین صید صیادی که بربستش  به فتراکی 
سخن سوزان بی ادراک بی باکی 
که در کولاب خون می کرد چالاکی
منوچهر برومند م ب سها 
۱۴۰۳/۶/۱۱