شاه فقط پیام انقلاب مردم را نشنید بلکه آنرا تائید هم کرد!

 
شاه طوری کشور را اداره کرد که در نهایت می بایستی عصیان  و شورش مردم را تحت عنوان یک *انقلاب* که ارتجاعی ترین و قهقرایی ترین رخداد تاریخ جهان بود را رسمیت ببخشد!
شاه در دی ماه ۵۶ با فرمان دادن برای نوشتن مقاله ای برای هندی تبار بودن خمینی  از سال ۵۶ دائما در حال عقب نشینی قرار گرفت و خمینی دجال در حال پیشروی بسوی تسخیر قدرت آماده شد.!
سوال در اینجاست مگر هندی تبار بودن عیب  بود که شاه می خواست بدان وسیله ،خمینی را منفور جلوه دهد؟
هم اکنون کامیلا هاریس کاندیدای دمکرات ها برای مقام ریاست جمهوری از جانب مادر هندی تبار  و از سوی پدر کارائیبی هست،! مگر ایرادی دارد؟
کشور هند همواره میعادگاه فرهنگی میان ایران و هند بوده است و هرگز دشمن ایران نبوده است!
موقعی که کشور پاکستان  با دسیسه های انگلستان شکل گرفت، شوربختانه همسایگی ایران با هند از بین رفت و از روابط فرهنگی بسیار کاسته شد!
در ضمن بلحاظ تاریخی هند میزبان مهاجرت زرتشتیان هنگام حمله اعراب به ایران بود و هنگام به قدرت رسیدن حکومت ارتجاعی شیعه صفویان باردیگر میزبان شاعران و هنرمندان ایرانی بود و از دیرباز بین ایران و هند به لحاظ تاریخی پیوندهای تاریخی،زبانی و فرهنگی وجود داشته است!
در دی ماه ۵۶ وقتی مقاله توهین آمیز رشیدی مطلق بدست دکتر داریوش همایون رسید نامبرده بسرعت آنرا برای انتشار نامناسب دانست  اما فرمان شاه حکم میکرد که آن مقاله جرقه ساز برای پایان دودمان پادشاهی پهلوی منتشر گردد! 
جامعه باروتی ایران در آنزمان به هر لحاظ منتظر یک جرقه بود که منفجر گردد که شاه خودش با دست خویش آن را محترقه کرد!
شاه با دستان خود کاخ خویش را آتش زد و در کنار آن هم کشور و نیز مردم را به مصیبتی غیر قابل جبران تبدیل نمود و از آن به بعد ایران به
** دجال خانه** آخوندها تبدیل شد!
شاه در مورد چشم آبی ها هشدار میداد اما خود توطئه‌های چشم آبی ها را دست کم گرفت!
و از سوی دیگر نفت و انرژی بعنوان شریان اقتصادی جهان در سیاست جهانی نقش اصلی و اساسی را بازی می‌کرد و شاه با وسیله ای بنام نفت نیز می خواست با غرب  تصفیه حساب تاریخی بکند که در همین راستا کینه کشورهای غربی را علیه خویش تحریک  نمود!
براستی شاه در باره خطرات  چشم آبی ها به چه کسانی هشدار می داد به خودش یا به مردم؟
شاه اگر به دسیسه های غرب پی برده بود ،چرا مستقیما همه آن دانسته هایش را با مردم در میان نگذاشت؟
چرا قرارداد خفت بار کاپیتولاسیون را که آمریکادرسال ۱۳۳۶ بخاطر ورود نیروهای نظامی به ایران به شاه تحمیل کرده بود ،فسخ نکرد؟
چرا شاه در روابط خود با امریکا بازنگری نکرد؟
این بر همگان مشهود و آشکار شده است که شاه پس از برگزاری جشن های ۲۵۰۰ساله تاریخ شاهنشاهی ایران و بزرگداشت کوروش، بخود اعتماد به نفس یافته بود  و با غروری بیش از اندازه دست به اقداماتی می زد که به بیشتر به ضررش پایان یافت!   
*شاه در حالی که انگشتش را در حلقۀ آستینش فرو برده بود در آن تالار وسیع شروع به قدم زدن کرد و صحبت را به وقایع روز (ناآرامی‌هایی که به تحریک عناصر مذهبی جریان داشت) کشاند. من سرِپا ایستاده بودم و با نگاهم حرکات او را دنبال می‌کردم. ناگهان جلو من توقّف کرد و گفت: 
“در پشت سر این تظاهراتی که بعضی از مذهبی‌ها راه انداخته‌اند شرکت‌های نفتی هستند”.
در حالی که نگاهش را به من دوخته بود چند دقیقه‌ای ساکت ماند. مثل اینکه می‌خواست تأثیر سخنان خود را ارزیابی کند. آنگاه قدم زدن و سخن گفتن را از سر گرفت: “آنها از سیاست‌های ما عصبانی هستند. *
( از مقاله فریدون هویدا )
شاه در تاریخ ۱۳۵۲ به شرکت های نفتی اعلام کرد که ( قرار داد نفتی ۲۵ساله ) ایران با آنها  در ۱۳۵۷ یعنی تاریخ سرنگونی شاه به پایان خواهد رسید و دیگر  تمدید نخواهد شد!
شاه در مصاحبه های خود رسما به غرب کنایه می زد و از سیاست های آنها در قبال کشورهای جهان سوم انتقاد می کرد.
ایران در شکل‌گیری و قوام اوپک که پس از انقلاب ۵۷ دیگر هیچ نقشی ندارد سهم بسزائی داشت.
اوپک در تعین قیمت نفت بسیار تاثیر گذار بود اما پس از سرنگونی شاه و  بحران در خاورمیانه، این شرکت های نفتی هستند که برابر با تقاضای بازار قیمت نفت را تعیین می‌کنند نه اپک!
قرارداد کنسرسیوم، قراردادی بود که پس از کودتای ۲۸ مرداد بین دولت ایران وکنسرسیومی از شرکت‌های نفتی بین‌المللی به سهم ۵۰ به ۵۰ برای بهره‌برداری از منابع نفتی ایران بسته شد. شرکت‌های نفتی غربی با مالکیت ۵۰ درصدی تولید نفت ایران پس از تصویب آن در سال ۱۹۵۴ که در سال ۱۹۷۹منقضی می‌شد (قرارداد ۲۵ساله) علیرغم مذاکرات و پیشنهادهای متعدد، شاه ایران از تمدید قرارداد که در اصل و به وضوح فرض می‌کرد کنسرسیوم حق دارد آن را ۱۵ سال (۳ برابر ۵ سال) تمدید کند، خودداری کرد.!
دشمن تراشی ها و تهدید های شاه علیه غرب و آژانس یهود از حد و اندازه و متعارف فرا تر رفته بود و آمریکا ناچار شد برای حفظ منافع ملی و مالی خود ،خاورميانه را آشفته سازد تا خاورميانه از رهبران کاریزماتیز تهی گردد!
آمریکا سالها قبل از انقلاب ۵۷ و پس از بحران نفتی که عربستان به رهبری ملک فیصل آغاز کرده بود،توانست ملک فیصل را بدست برادر زاده اش که دوست دختر آمریکایی داشت به قتل برساند!
شاه درباره ی قدرت فوق العاده ی یهودیان در آمریکا، در مصاحبه ی سال 1976 با مایک والاس (خبرنگار مشهور یهودی) رسما به نفوذ یهودی ها در رسانه های بین‌المللی انتقاد کرده بود که خوشایند اسرائیل نیامد.
*محمدرضا پهلوی در سال ۱۹۶۷ که اسراییل در پی جنگ شش روزه سرزمین‌های فلسطینی باضافه بخش‌هایی از خاک مصر و سوریه را اشغال کرد، به شدت با این حرکت مخالفت کرد و اعلام کرد که «عصر تصرف اراضی دیگران از طریق نیروی اسلحه پایان یافته است»
شاه طی مصاحبه ای خواستار اداره اماکن اسلامی اورشلیم بدست مسلمانان شده بود که باب میل دولت اسرائيل نبود!
در مجموع می توان بدین مسئله اشاره کرد که شاه پس از جشن‌های ۲۵۰۰ساله فکر میکرد در جايگاه کوروش کبیر نشسته است که بر ۲۸ ملت فرمان می راند!
بسیاری از تاريخ شناسان بدین نتیجه دست یافته اند که شاه بسیار بر ملی گرائی تکیه می کرد که این  مورد علاقه غرب به سرکردگی آمریکا نبود.
در همین رهگذر باید به خرید ذوب‌آهن و ماشین آلات نظامی از شوروی  اشاره کرد که آمریکا بشدت با آن مخالف بود .آمریکا تقاضای ایران برای خرید ذوب آهن را رد کرد و مانع فروش ذوب‌آهن از جانب آلمان فدرال به ایران نیز شده بود و همه اینها به عامل تجدید نظر شاه در رابطه با امریکا گردیده بود! آمریکا به دگراندیشی شاه پی برده بود و بیماری شاه و فاجعه ۵۷ در یک زمان تاریخی به سراغ دودمان شاهنشاهی ایران آمد تا این سرزمین با مردمش برای همیشه فلج گردد!
نوشته فوق در اندوه از دست دادن شاه  نوشته نشده است بلکه در از دست ایران بعنوان میهن نیاکان همه به تحریر در آمده که شوربختانه سرنگونی شاه در نابودی ایران تنیده شده بود و کوشندگان سیاسی از آن آگاهی نداشتند!