ترور اسماعیل هنیه و چشم انداز های تیره!

هر چه هم که تکنولوژی ترور موساد پیشرفته و هوشمند بوده باشد، باز هم باید کسی یا کسانی از درون بخش حفاظت اطلاعات و اطلاعات سپاه، گرای محل دقیق خوابگاه اسماعیل هنیه رابه موساد رسانده باشند. به دلائل روشنی، هنیه تحت تدابیر امنیتی حداکثری قرار داشت و امکان رد گیری او از طرق مرسوم الکترونیک کور بوده است. منطقا در چنین مواردی،  تعداد آدم هایی که آدرس دقیق خوابگاه را دارند از شمار انگشتان یک دست کمتر است و اگر مثلا یک پیچ ساده از طریق تعویض محل اقامت در آخرین لحظات هم،  در سیستم حفاظتی تعبیه شده باشد، تنها دو گزینه باقی می ماند: یا ریز تراشه ای برای ارسال سیگنال به او چسپانده اند و یا نشتی اطلاعاتی مربوط به دو-سه نفری است که تصمیم نهایی برای محل اقامت را گرفته اند. در هر دو حالت، همانطور که آقای یونسی، وزیر اطلاعات دولت خاتمی تاکید کرد، نفوذ سازمان های جاسوسی در رده های بالای اطلاعاتی کشور، چنان گسترده ست که باید نگران جان مسولین طراز اول نظام بود. ترور هنیه نشان داد که نگرانی یونسی بی پایه نبود و اگر موساد و بقیه بخواهند، همه مقامات ریز و درشت حکومت تا شخص خامنه ای در میدان تیر قرار دارند. گرچه برخی از هم میهنان از ترور هنیه اظهار خوشحالی می کنند، اما فروپاشی بخش خارجی نظام اطلاعاتی کشور، خبر خوبی برای مردم ایران نیست. ترور هنیه در نخستین روز ورود پزشکیان به کاخ ریاست جمهوری، اگر هم یک تصادف و بدون برنامه ریزی قبلی بوده باشد، حادثه نامیمونی است که رئیس جدید دولت را به تسلیم در مقابل افراطیون و جنگ طلبان سوق خواهد داد. پزشکیان در نخستین توئیت خود ، رجز خوانی های پیشین را تشدید کرد و نشان داد که قصد خروج از زمین بازی خامنه ای و گشودن گره کور سیاست خارجی ایران برباد ده رهبر و مافیای حاکم را ندارد. ظاهرا فاجعه ای که بر متن سیاست مخرب اسرائیل ستیزی ، با جنایت ۷ اکتبر ، دامن ج.ا. را گرفت، وارد فاز جدیدتر و خطرناک تری شده است.