من سالها در نقاط محروم ایران…
من سالها در نقاط محروم ایران در بلوچستان و سیستان حضور داشتم، خیال میکردم کون اسمون پاره شده و فقط من یکی بودم که از این وضعیت خبر داشتم و نه شاه و نه دولت نه خبر داشتند و نه کس دیگری و نه برای شان اهمیت داشت. من چون یک آدم بیسواد و عامی بودم، از دریچه چشم خودم خیال میکردم ایران یک بهشت بوده که پهلوی ها آنرا به آن روز سیاه انداخته بودند. بلوچستان بهشت بوده ولی به دلیل عدم رسیدگی به آن فلاکت افتاده. من شعور آنرا نداشتم که بفهمم که کشورمان تازه در آغاز راه است و یک شبه همه چیز را نمیتوان درست کرد. این را یک مشت وطن فروش خائن که در اروپا تحصیل کرده بودند می فهمیدند اما از زیادی خودپسندی و غرور بی جا همه چیز را سیاه نشان میدادند. از مصدق بگیر تا کیانوری و احسان طبری و بقیه شان. از دم هم بخودشان و هم به مردم شان خیانت کردند. ایران دیگر جایی برای خیانتکاران خودپسند نیست.