افزودن دیدگاه جدید

تاریخ معاصر ایران را آن حقیران بیمایه و به شدّت بیسوادی به ذلّت انداختند و رقم زدند و مردم را در چارچوب زندان مخوف ولایت فقاهتی میخکوب کردند که تمام عمرشان با بلاهتی به تقصیر تا همین ثانیه های گذرا فقط پادو و آفتابه چی و نشخوارگر و دنباله رو و توسری خور و مطیع هر چی آقا گفت خودیها و بیگانگان بودند و همچنان با بی شرمی و بلاهتی زنگار گرفته به حقارتهای خود، مغرور و متکبّر هستند.
در هر سرزمینی که - بویژه ایران- انسانهای خویشاندیش سر بر آوردند و حماقتهای مدّعیان بی پرنسیپ را رسوا کردند و همچنان رسوا میکنند، تمام عقده ایهای قدرتپرست از در جنگ و ستیز و خصومت و تضاد و نفی حتّا فیزیکی انسان خویشاندیش مسلّح شدند و همچنان میشوند؛ زیرا هیچکدامشان شهامت صف آرایی فکری و استدلالی و منطقی را با انسانهای خویشاندیش و قائم به ذات ندارند. حقارت وجودی و بیمایگی از دلایل بزرگ و کلیدی رفتار و گفتار و واکنش آنانیست که در خصومت با انسانهای خویشاندیش، مواضع کینه توزانه میگیرند.
از قدیم الایّام گفته اند: «آن را که حساب، پاک است از محاسبه، چه باک است». اگر پُرمدعیّانی که شهامت ندارند حتّا به نام و تصویر خودشان سخن بگویند و از سجایا و تاریخ سرشار از مبارزات بهره آور !!خودشان برای مردم ایران قنطور نویسی کنند، مطمئنا بدانید که ریگ جاه طلبی و عقده مندی و بیمایگی و بیسوادی مطلق، سلول به سلول وجودشان را پی ریخته است؛ وگر نه اگر مایه ای و ایده ای و فکری و هنری و استعدادی از خود داشتند، هیچوقت در پشت چادر و چاقور قایم نمیشدند و لفّاظیهای بی جا و بی مورد کنند. انسانی که چیزی بوده و هنوز ادّعا میکند، یه پُخی هست، این گوی این میدان. بسم الله. شهامت دارید عرض وجود کنید تا مردم ایران ببینند که چقدر در طول یکصد سال اخیر، مصدر «عالی ترین اقدامها» بوده اید و از نتایج اقدامهای عالی خودتان و همپالکیهایتان همین بس که نامش «ولایت مطلق فقیه» است. اگر هنوز هنرهایی فوق العاده در چنته دارید که بر روی شاهکارتان به نام ولایت مطلق فقیه میتواند دست بالا را بگیرد، بسم الله. پدیدار شوید و عرض وجود کنید.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان