اسم من مارکس است ولی من مارکسیست نیستم.
ســـالام دوســلار..
وینستون چرچیل سخن معروفی دارد که می گوید ( کسی که در 20 سالگی کمونیست نباشد, قلب ندارد و کسی که در 40 سالگی کمونیست باشد , عقل ندارد.)
خود کارل مارکس هم اعتراف می کند که ( اسم من مارکس هست ولی من مارکسیست نیستم ). در کامنت های قبلی اشاره شده بود که کشورها و دولت های که زیر یک حزب اداره میشوند و تک حزبی هستند , مثل حزب کمونیست شوروی, حزب رستاخیز شاهنشاهی, و حزب الله , بخاطر « ذات تک حزبی بودن » , دیر و یا زود متلاشی شده و نابود خواهند شد.
تاریخ بشریّت نشان میدهد که نزدیک به 100 میلیون نفر بخاطر این اسم (( ایده آلیستی )) که فقط در مغز انسان جریان دارد و در زندگی و دنیای واقعی هیچ وقت عملی شدن نیست, قربانی داده است.
و باز هم تاریخ نشان میدهد که بشریّت این نوع اداره حکومت را امتحان کرد و شکست خورد هر چند که کمونیستی های وطنی ما از مارکس , مارکسیست تر, از لنین , لنینیست تر و از تاواریش استالین هم , استالینیست تر تشریف دارند. سیز ساغ, من سلامت.