افزودن دیدگاه جدید

کسانیکه در مقابل قلم ما به ترس و وحشت می افتند، حتا جرئت انتشار محتوای کامنت ما را ندارند، چنین بز دلانی ،در مقابل توفان جامعه جغرافیای موسوم به ایران، فردا چگونه خواهند توانست از سوراخ موش بیرون بیایند؟
کسانیکه ترس و لرز چنان بر روح و روانشان مستولی شده که حتا جرئت شنیدن نظرات دیگران را ندارند، فردا با چه روئی در مقابل مردم ظاهر شده، چهره کسل و تکراری خود را بمردم نشان خواهند داد؟ آیا از بز دلی و ترسوئی خود، احساس شرم و خجالت نخواهد کرد؟