دسامبر 2017

منطقی باشید و کاری نکنید که 22 بهمن دیگری تکرار شود. این برای شما بسیار بد میشود. مطمئن باشید مردم مانند شما به اعدام و شکنجه و تعزیر و روانگردانی علیه شما متوسل نخواهند شد. مردم کارهای غیر انسانی شما را تکرار نخواهند. اجازه بدهید انسانیت و مسالمت و قانون و عدالت با معیارهای جهانی بین حکومت شما و مردم حکم کند...

آینده ای جز شکست و نابودی برای کلیت رژیم جمهوری اسلامی وجود ندارد. ا ز عمر ننگین این رژیم حبس و شکنجه و اعدام، چند صباحی بیش نمانده است.

نگرانی جناحهای مختلف حاکمیت از فروپاشی نظام اسلامی کاملاً از سخنان سران رژیم مشهود است.

هنگامی فرزندان ایران برای در هم شکستن حکومت اسلامی خیز برداشته اند، حزب "پان ایرانست" پیشنهاد شرم آور انتقال قدرت به نظامیان (برقراری حکومت نظامی) را طرح کرده است. این حزب در هراس از جنبش ازادیخواهانه و دمکراتیک جامعه ایرانی اعلام کرده است که:
"اداره‌ی کشور در یک بازه‌ی زمانی 4 تا 5 ماهه به نیروهای مسلح ( ارتش و سپاه ) با نظارت دیوان عالی کشور ( البته مستقل و بدون دخالت قوه‌ی قضاییه) واگذار گردد."

پس از خیزش خراسات، تظاهرات علیه گرانی به جنبش ملی ایرانیان برای برچیدن حکومت اسلامی ارتقاء یافت. شهروندان جان به لب رسیده از بیداد اسلامگرایان با شعارهای ساختار شکنانه بخیابان آمده و خواهان مرگ حکومت اسلامی و برقراری استقلال، آزادی و جمهوری ایرانی شدند.

انباشت بحران های گوناگون اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و انواع تبعیض های اجتماعی همه وهمه دست بدست هم داده وباردیگرچشم اندازسرریزشدن خشم واعتراضات عمومی رابرجسته ساخته است.چنان که در همین اعتراضات اولیه میتوان ردپای همه آن ها رادرمطالبات وشعارهای شرکت کنندگان مشاهده کرد.همانطور که نگرانی رژیم رانیز میتوان از خلال واکنش های کارگزانش مشاهده کرد. با گسترش دامنه توده ای وکانونی شدن فراینداعتراضات علیه هسته اصلی نظام، ولایت فقیه، بی گمان نقطه عطفی در چهلمین سال به قدرت رسیدن استبدادتئوکراتیک خواهد بود.

فعالین حرکت ملی آزربایجان بایستی هوشیارانه حوادث اخیر را دنبال کنند چرا که پیروزی کودتای سپاه پاسداران میتواند به یکدست شدن جبهه شوونیسم ایرانی-فارسی-شیعی منجر گردیده و امکان هجوم وحشیانه دیگری را بر ما فراهم سازد. فرصتی دیگر پدید آمده تا ساکنین تبریز و دیگر شهرها و روستاهای آزربایجان باخواسته قانونی " حق تعیین سرنوشت" و برگزاری رفراندوم "تعیین آینده سیاسی آزربایجان "توسط سازمان ملل, هر چه سریعتر خیابانها و میادین را اشغال کنند. سیاست سکوت فرصت سوزیست.

خیلی شنیدن داره: بخشی حرفهای خمینی خطاب به شاه در 13 خرداد 1342 در سخنرانی او در قم که به تبعید او از ایران انجامید. خوب توجه بفرمایید آنجا که به دارایی مراجع و طلبه ها و آخوندها اشاره دارد. بین «چی فکر میکردیم چی شد» آخوندها و «چی فکر میکردیم و چی شد» ما مردم کیلومترها فاصله نیست؟