فوریه 2010

این روزها فقر و فساد و فحشا دیگر سوژه فیلم ده نمکی نیست، در گوشه گوشه شهر، مردم دارند دروغ های حاکمان را برای هم بازگو می کنند و هنوز این همه سخت جانی خویش در برابر حاکمانی که به نام دین دروغ می گویند را باور نکرده اند. این روزها مقابل اوین صف بلند خانواده های زندانیانی است که اگر فقرشان اجازه پرداخت وثیقه های سنگین تعیین شده برای مرخصی چند روزه دربندان شان را نمی دهد اما از فقر ایمان حاکمان شان بیشتر رنج می برند. این روزها از هر گوشه کشور، فریاد داد خواهی بلند است که در این میان نام شما...

جامعه شناس و استاد دانشگاه در پاریس:می‌توان تصور کرد که آمار ارائه شده و رسمی بسیار کمتر از آمار واقعی خودکشی در ایران است، چون دولت جمهوری اسلامی از افزایش شدید خودکشی در بین زنان و مردان راضی نیست و نمی‌خواهد این تصویر را ارائه دهد که تعداد خودکشی در ایران نسبت به جوامع مشابه بسیار بیشتر است. از سوی دیگر باید دید اصلاً در ایران آمار سیستماتیکی از خودکشی فراهم می‌شود یا نه.

خانم گابریله ووهمن ، شاعره آلمانی نه فریاد خشمگین فمنیسم و نه شاعر درونگرای مسائل روانی انسان و نه طراح و مبلغ اتوپی اجتماعی است . در آثار او خواننده با تنهایی ، سرخورده گی ، مطرود بودن ، دستکاری و مغزشویی انسان در یک جامعه سرمایه داری بدون امید و بدون آینده است . او بیشتر در آثارش به بحث و نقد خود و برخورد با خود میپردازد . او به انتقاد از طبقه متوسط مرفه آلمان در دهه 70 آدنائور و حرص و طمع هایش میپردازد . گابریله ووهمن خالق دهها رمان و صدهها داستان کوتاه است

۲۱۰۰ فعال حقوق بشر با انتشار بیانیه‌ای، خواستار لغو حکم اعدام شیرین علم‌هو‌‌‌ئی شده‌اند. این زن کرد که به دلیل همکاری با سازمان پژاک، متهم به محاربه شده، اعلام کرده که گفته‌ها و اقرارهایش ، تحت شکنجه و اجبار بوده‌اند.

امروز نزديك به 9 ميليون از 25 ميليون نفر افراد فعّال كشور، مرتبط با بيمه‌هاي تأمين اجتماعي هستند. اين افراد كه با خانواده‌هايشان، بيش از 25 ميليون نفر را پوشش مي‌دهند، در كوتاه‌مدّت درگير مشكلات درمان و بيمه‌هاي بهداشتي هستند و در بلندمدّت نیز درگير بيمه‌ي بيكاري، بيمه‌ي ازكارافتادگي و بيمه‌ي بازنشستگي هستند كه همه‌ي اين هزينه‌ها نيز از حقوق و درآمد كارگران مذكور تأمين مي‌شود. بنابراين حق دارند كه به عنوان صاحبان اين سرمايه، نقش محوري در هزينه‌ها و سياست‌گذاري‌هاي آن داشته باشند

بار ديگر نوروز در آستانه ی در ايستاده، سنتی ژرف و زيبا و چند هزار ساله و يادگار نياکان پاکمان. چرايی و چگونه باشی نوروز را نخست از کتاب «التفهيم» بيرونی خوارزمی، يا ابو ريحان بيرونی می آورم که قلمی ساده و شيوا و نثری سحر انگيز دارد، با يک فارسی خيلی نمکين و قشنگ: (نوروز) نخستين روز است از...

هنوز دیر نشده و هنوز فرصتی هست که زمامداران نظام دفتر حکومت ناکار آمد اسلامی را ببندند و کنار بگذارند تا خود مردم به اوضاع نابسامان کنونی کشورشان سر و سامان بدهند. پیام کوتاهی هم به آقایان موسوی، کروبی و خاتمی دارم که آن را نیز عنوان می کنم : آقایان عزیز! میدانند که مردم به پا خاستۀ ایران چه میخواهند و برای خواستۀ خود تا کجا ایستاده اند. بسیاری از آنها جان خود را از دست داده و بسیاری دیگر در زندانهای قرون وسطایی نظام تحت آزار و شکنجه و تجاوز قرار دارند.

آقای لازیجانی !ثابت کنید که به خاطر خشونت و تخریب در زندان بودم همه عمرم را در اوین خواهم گذراند: پرونده همسرم بهمن احمدی امویی را در شعبه 26 ورقی بزنید .ببینید کی و کجا دست به تخریب اموال عمومی زده است؟نگاهی هم به پرونده مسعود باستانی در شعبه 15 بیندازید.پرونده هنگامه شهیدی ،بدرالسادات مفیدی ، لی لی فرهادپور ،سعید لیلاز و احمد زید آبادی را هم فراموش نکنید .سری هم به شعبه سه بازپرسی اوین بزنید و پرونده شیوا نظر آهاری را درخواست کنید.کدامیک از اینها خشونت کرده اند یا دست به تخریب اموال عمومی زده

پاسخ این سوال را گاهی افرادی که از نزدیک شاهد واقعه انقلاب سال ۱۳۵۷ بودند هم دقیق و کامل نمی‌دانند. واقعیت آن است که حجاب اسلامی پیش از آنکه در قالب حکمی قانونی اجباری شود در فرایندی سیاسی و امنیتی به جامعه القا شد. بازخوانی این روایت، می‌تواند شناخت دقیق‌تر حجاب اسلامی به مثابه بخشی از ایدئولوژی نظام برخاسته از انقلاب اسلامی را تسهیل کند. ضمن اینکه برای ارزیابی میزان موفقیت حجاب اجباری در دست یابی به اهدافی که در ابتدای انقلاب برای آن تصویر شد هم این بازخوانی ضرورت زیادی دارد.

مطابق با استانداردهای جهانی، ايران از نظر فرار مغزها در صدر کشورهاي جهان قرار دارد. اما علی رغم این واقعیت اجتناب ناپذیر و دردناک، مسئولین نه تنها درصدد یافتن راهکاری برای این معضل فراگیر نیستند بلکه برای توجیه ناکارآمدی خود به پاک کردن صورت مسئله روی آورده و آنرا انکار می کنند. این در حالی است که صندوق بین‌المللی پول در گزارش سال ۲۰۰۹ خود اعلام کرده است: جمهوری اسلامی ایران به لحاظ مهاجرت نخبگان، در میان ۹۱ کشور در حال توسعه یا توسعه نیافته جهان، مقام نخست را دارد.