اکتبر 2007

رضا پهلوی...یک مشکل ِ اساسی در حیات ِ سیاسی ِ ایرانیان به شمار می رود. او به تنهایی توانسته است حامل ِ تام و تمام ِ ناهمپاری ِ دمکراتیک در سطح ِ رهبری باشد. این ناهمپاری از آن جا سرچشمه می گیرد که رضا پهلوی، بنا بر یک اتفاق ِ نامتعارف، «رهبر ِ دمکرات ِ یک جریان ِ نیمه دمکرات» از آب درامده است. او لزوما نمی بایست یک سوپردمکرات ِ اصیل بشود، اما شده است. این اختلاف ِ فاز، هم برای ِ او، هم برای ِ گروه های ِ هوادار ِ پادشاهی، و هم برای ِ مخالفان ِ گوناگون، اشکالات ِ اساسی فراهم آورده است...

گره گاه ِ بحث ِ شما در اینجاست که طرحی برای ِ جامعه های ِ در حال ِ گذار ندارد و آنان را نمی تواند توضیح دهد. همبودهای ِ باز، نیمه باز، و بسته را، همانگونه که پیشتر گفته ایم، بر پایه ی ِ طرح ِ Merkel-Puhle می توان اندازه گیری کرد. دمکراسی نیز یک رویداد ِ یک شبه نیست که برای ِ جلوگیری از شکسته شدن ِ تمدن، آنگونه که شما از آن سخن می گوئید، به یکباره پدیدار شود و همه ی ِ نیروهای ِ تا آنزمان سرکوب شده ی ِ همبود ِ بسته را به جای ِ سوق دادن به سوی ِ فاشیسم به سوی ِ آزادی هدایت کند.

اخیرا ستاد اتئلاف اصلاح طلبان "از یک ماه قبل به شکل هفتگی با حضور آقای خاتمی" تشکیل می شود و "انگیزه و پیگیری خاتمی در این انتخابات به همه نیروها برای فعالیت و انشاءالله پیروزی در انتخابات، انگیزه داده است سئوال کلیدی این است که :
ایا درصورت انتخاب اصلاح طلبان در دولت و مجلس اینده موجب کاهش بحران هسته ای خواهد شد؟ و یا اساسا تاثیر چندانی در رویارویی جمهوری اسلامی با غرب نداشته است و کلید حل بحران دردست امریکاست؟!

دریافتن حتمیت مرگ، دروازه
ای که نمی
دانیم آن سویش چیست، زخم بی
درمانی
ست که تنها در حضور و با حضور دوست است که اندکی آرام می
گیرد. ـ و اینجا دوست را در عام
ترین مفهوم به کار می
برم: کسی که دوستت دارد. ـ روانشناسِ نویسنده
ای در مقاله
ای نوشته بود عشق تمایل به دوست داشتن نیست؛ تمایل به دوست داشته شدن است. به او نوشتم حرفش را قبول دارم. اما، به این صورت تکمیلش می
کنم: عشق خواهش دوست داشته شدن است از آن کس که دوستش داری.

نکته مهم دیگری که در این موضع گیری ها، به ویژه از سوی گروههای کرد ایرانی از جمله حزب دموکرات کردستان یا جبهه متحد کرد در داخل ایران دیده می شود، غیر واقعی نشان دادن عمدی وضعیت کردها در ترکیه در جهت سرپوش گذاشتن بر کارنامه خونین اعمال تروریستی پ ک ک در طی این بیست سال است.
اما سئوال اینجاست که آیا در ایران، کردها حق تدریس به زبان مادری خود را دارند؟ آیا در ایران نمایندگان کردها می توانند علنا خواستار نظام فدرالی شوند و با این شعار وارد مجلس شوند؟

وجود آقاي احمدي نژاد اما گر چه برخي از مشکلات را در برخي حوزه ها تعميق کرده، اما در مجموع فرصتي از امکان يک تحول ‏درون جوش حکومتي براي ايجاد تغييرات بنيادي را هم فراهم کرده است. شايد اين فرصت نيز مانند ساير فرصتها ار بين برود، اما به هر ‏حال، از موقعيتي که هيچ فرصتي را در اختيار نمي گذاشت بهتر است.‏

اخیراً سیامک ایرانی (در مقالة در حاشیة بحث با نویدی) بر من خرده گرفته است که قانون را که برآمده از خرد ناب است، به داوری خرد افراد (اکنونیان) وا می
گذارم و نوشته است که دو عرصه از شمول دخالت اکنونیان (حتی با رفراندوم) باید خارج باشند. طبیعت و بوم آنچه
هائی که یک سرشان به میراث گذشتگان بر می
گردد و سر دیگرشان مرتبط است با آیندگان. سیامک ایرانی به صراحت نمی
نویسد که به دموکراسی اعتقاد ندارد. اما، چنین است و خواهم گفت چرا؟ دارد در این بحث،به ویژه، از کانت آغاز می
کند تا به ضد کانت برسد.

گزینش ِ رفقا، یکراست در سرنوشت ِ ما نیز اثر گذار است. اینکه حزب ِ دمکرات نمی خواهد و یا نمی تواند دست از ایلگرایی و خشونت و جنگ برکشد، امری ست به همان اندازه ناخوشایند که مرزکشی ِ ناروشن ِ سازمان ِ اکثریت با آنان هنگامی که پایه را بر جدائی بگذاریم، حتا اگر فرض گیریم که همه با آن همرای اند و هیچ کس سد ِ راه ِ جدائی ِ دیگری نمی شود و نمی کوشد سهم ِ بیشتری از هنبازه ها و اشتراکات ِ پیشین را برای ِ خود فراچنگ آورد، باز نیز نمی توانیم به یک پایانه و برایند ِ منطقی برسیم، دیگر چه رسد به...

نظامیان ترکیه از سال های نخست تا به امروز قوانین اساسی را تنظیم و دولت سایه را پیش برده است، از آن رو رگه هایی از ناسیونالیسم افراطی در آنها به چشم می خورد و هیجان ملی گرایی تازه و زنده نگه داشته می شود که در موقع ضروری مورد بهره برداری قرار گیرد. قانون اساسی بار ها تغییر کرده ولی برخی از اصول آن همواره ثابت مانده است. از آن جمله انکار اقوام، ملل و گروه های قومی و مذهبی است. زیرا در آن آمده است، مردمی که در داخل جغرافیای ترکیه زندگی می کنند ترک اند، یعنی وجود کرد ها و دیگران انکار شده است.

نه تنها ایرادی به دموکرات شدن خدمه استبداد نیست که هیچ بلکه حتی خوشحال کننده هم هست مشروط بر اینکه این تغیر جبهه از اردوی استبداد به دمکراسی با تلاش برای خذف و حاشیه راندگی آن نیروهای دموکراتی نشود که خود قربانی این نو دموکرات شدگان و قربای استبداد ی بوده اند که به همت همین اقایان استحکام یافته است .

مباحث در باب قوم و ملیت، به داغترین و جنجال برانگیزترین مباحث در میان ایرانیان و از جمله در سایت ایران گلوبال تبدیل شده است. دلایل این اهمیت و نیز دلایل این درگیری و بحث همه جانبه نیز مختلف، عقلانی و غیرعقلانی، آگاهانه و یا ناآگاهانه هستند. موضوع بحث ذیل، ترسیم علل روانی، فرهنگی و عمیق این معضل و راه عبور از آن، ترسیم ساختارهای درون این مباحث و ترسیم راه‌های دگردیسی هر چه بیشتر آن به یک جدل خلاق و سازنده و به یک کثرت در وحدت نو و مدرن و دیالوگ مدرن است.

ایران و مردم آن از عرب و ترک و کرد و فارس و بلوچ و ترکمن گاهه
ای سخت پیش رو دارند. وظیفة ما این است که به یک توافق منطقی برسیم. آنگاه که همین اپوزیسیون چهل
تکه بتواند با بخش
های منطقیِ تلاش
گران ملی و قومی حول طرح
هائی منطقی به توافق برسد، رادیکال
های جدائی
خواه منزوی خواهند شد و به گمان من مقالة ف تابان طرح کلی آن توافق منطقی را در خود دارد. اما، راه
حل آقای کشگر، کردی، سیامک ایرانی و هم
اندیشانشان؟

نرینه
ددان گوش به فرمان، سربازان گم
نام امام
زمان؛ دکتر زهرای دیگری را با تجاوز کشتند یا به خودکشی واداشتند. و این یکی که نه عکسی گرفته بود نه خبرنگاری کرده بود آخر. هیهات از این همه ذلت.
شيون يک تاريخ
با ياد دکتر زهرا کاظمي
و اکنون دکتر زهرا........ هم

طاهری پور به معنای ِ راستین ِ کلمه از خود اش است که آغاز کرده است. او زندگی ِ خود را بر روی ِ «میز ِ شکافت» نهاده است و...
آنچه که اما دکتر باقرزاده می نماید به آن می اندیشد، طرحی ست که یکراست از جنب ِ حرم ِ مطهر فرستاده شده است و دراندازنده اش، یعنی پدر ِ گرامی ِ گلگیسو، از آن زیر ِ عنوان ِ "دمکراسی ِ دوجانبه" سخن گفته است. ما این طرح را، با همه ی ِ همدلی با دراندازنده اش، ناشدنی می انگاریم و بر این گمانیم که...

درباره فشار هایی که برای قطع کمک 75 ميليون دلاري به رسانه هائي با محتواي پيشرو، سکولار، و دموکراتيک، نظير صداي آمريکا و راديو فردا، که براي ايرانيان توليد ميکنند ....." مورد بحث اتاق فرهنگ گفتگو قرار گیر د که بنظر می رسد که موضوع " رادیو زمانه" هم زیر چنین فشارهایی قرار گرفته است
ما بايستي از آمريکا بخواهيم اينگونه کمک ها را به آگاه سازي مردم ايران افزايش دهد و نه آنکه قطع کند. قطع اين کمک ها يعني باز کردن راه براي جنگ طلبان در آمريکا و در جمهوري اسلامي که هردو با هدفي متضاد...

پوزوسيون كجاست و دغدغه كدام مشكل ملت را دارد ؟ آيا عاقلانه اين نيست كه روشنفكرها به جاي تهمت زدن به يكديگر و محاكمه هم با همفكري انقلاب 57 را رمز گشايي و الزامات جنبش نوين را تدوين كنند ؟ چه كسي بايد به ملت اين آگاهي را بدهد آمريكا و هيچ كشور ديگري دشمن نيستند فقط يك رقباي تجاري هستند . آيا اين وظيفه تك تك مانيست كه با اخلاق بد غرور كاذب مبارزه كنيم. چه كسي افشاء خواهد كرد تاراج ثروت ملت در اين 30 سال چقدر بوده و مجرم را محاكمه و حق ملت را برگرداند .

آقای ِ گنجی چرا با روشنفکران ِ اسرائیلی نشست و برخاست نمی کنید؟ در کل آیا شما کشور ِ اسرائیل را به رسمیت می شناسید؟ آیا آماده هستید که به این کشور سفر کنید و با روشنفکران ِ آن یک گفتگو داشته باشید؟
سهم ِ روشنفکران ِ مسلمان در شعر ِ نوین ِ ایران چیست؟
سهم ِ روشنفکران ِ مسلمان در رمان ِ نوین ِ ایران چیست؟
سهم ِ روشنفکران ِ مسلمان در ترانه سرایی ِ نوین ِ ایران چیست؟
سهم ِ روشنفکران ِ مسلمان در موسیقی ِ نوین ِ ایران چیست؟
سهم ِ روشنفکران ِ مسلمان در معماری ِ نوین ِ ایران چیست؟

اینکه اپوزیسیون ِ نیمه دمکرات ِایرانی تا به امروز نتوانسته است بر سر ِ یک «کمینه ی ِ نیمه دمکراتیک» به همرایی برسد، همانگونه که پیشتر نیز آن را واگشوده ایم، برخاسته از چیرگی ِ «تعارف ِ دمکراسی» بر فضای ِ سیاسی-فرهنگی ِ اپوزیسیون بوده است. اپوزیسیون، گرفتار در بحران ِ تعریف از خود اش، ناتوان بوده است از فراهم آوردن ِ یکپارچگی ِ مفهومی میان ِ صورت ِ تعریف، و محموله ی ِ تعریف:

دیکتاتوری مصلح اگر هم ضرورت و امکان داشته باشد، تا حدی می
تواند مصلح باشد که پای موانع پیشاسرمایه
داری (یعنی فئودالی) در بین باشد. به محض زایل شدن آن موانع، هرگونه
ای از دیکتاتوری به تعمیق بحران تمدن راه می
برد و با ایجاد امکان مافیائی شدن عرصه
های فعالیت اقتصادی و به ناگزیر پلیسی شدن عرصه
های اجتماعی، امکان بروز آنچه را هابرماس خرد رهائی
بخش می
نامد منتفی می
کند.

هفتسال اول ، معلم بودم . بيست و چهار سال بعد را :
شاگرد مكانيك
جورابفروش کنار خیابان
ظرفشوی رستوران

خوانندة ارجمندی در کامنتی پای مقالة شمارة سه (ما مجبوریم آزاد باشیم) چنین نوشته
اند:
«آقای نویدی آیا برای شما امکان دارد تفاوت توسعة اقتصادی با عدالت اجتماعی را روشن نمایید؟ و دیکر آن که توسعه ی اقتصادی در چین هم اکنون واقعی است یا دروغین؟
پارامتر شما برای توسعة اقتصادی کدامند؟»

حال عده اي از چهر هاي شناخته شده طرفداران اصلاحات رژيم جمهوري اسلامي و يا به اصطلاح جمهوريخواه ؛ ائتلافي را با پاره اي از به اصطلاح مشروطه خواهان مخالف پادشاهي، بوجود آورده اند. اين ائتلاف ناميمون بنام "نه جنگ نه جمهوري اسلامي نه تجزيه" قرار است در يك جلسه پالتاكي مبلغ شعار كاذب رژيم در مورد "خطر تجزيه ايران توسط اقوام" باشند.

بنیادگرایی رژیم اسلامی اکنون در سه جبههء :1- ایرانیان درون و برون مرز 2- در خاور میانه و خاور نزدیک، بویژه در کشورهای ناحیّهء خلیج فارس به مناسبت سیاسی و اقتصادی و موضوع شیعه گری و سنّی بودن، 3- و در عرصهء جهانی با مشکلات جدی روبروست، برای حلّ این بحرانها رژیم کُنسبت و استراتژیک روشنی بجز تأکید بر اسلام سنتّی ایدئولوژیک و تکرار شعارها و پای بندی به ارزشهای اوّل انقلاب و متکی بر ارگانهای[ سپاه پاسداران، بسیجی، ارتش ایدئولوژیک، وزارت اطلاعات،..] دست آورد انقلاب اسلامی و تکیّه بر...

روسیه مقتدرمی تواند ازایران بمانند ابزاری دررسیدن به این امراستفاده کند. تقویت سیاستهای ضدامپریالیستی همواره درهمین راستا قراردارد.
امادرایران پدیده ای بنام توده ایسم وجوددارد که همواره شعارش ضدغربی بودن است. این توده ایسم قطبنمایش همواره به طرف شمال می چرخد. بااین که حزب توده ایران واصولا کمونیسم بهمراه کمونیسم جهانی شکست خورد وضعیف شد، امابازهم بخش باقیمانده براساس سیاست های غلط کشورهای غربی، همانا برطبل ضدامپریالیستیشان درمیان اپوزیسیون می کوبند.

در سایت ایران گلوبال، آگهی : میتینگ بزرگ ایرانیان مقیم فرانسه بر علیه جنگ. توجهم را جلب کرد. کدام جنگ؟
بیشک در این دمونستراسیون رژیم اسلامی ساخته و هدایت شده، کم نیستند مهاجرین عرب و مسلمانانی از آفریقا و آسیا که با رژیم دید مشترک دارند، یا قسم خورگان علیه غرب و دولت راست سرکوزی در فرانسه و یا تظاهرات کنندگان حرفه ای که در این نمایش ساختگی شرکت خواهند کرد ولی نیروهای واقعاً صلح دوست، مبارزه به خاطر اجتناب از جنگ را از مسیر توقف غنی سازی از طرف رژیم حاکم بر ایران جستجو میکنند و لاغیر

نظام حقوقی دریای خزر نزدیک به دو دهه است که به معظل مهم در روابط خارجی جمهوری اسلامی تبدیل شده و هر روزدر سایه ناتوانی دیپلوماسی جمهوری اسلامی بخشی از منافع ملی از بین می رود و یا محدود تر می شود، تا جاییکه سهم پنجاه درصدی کشور از دریا به حدود یازده تا سیزده درصد تنزل یافته است، این همه در حالی اتفاق افتاده است که ایران از ظرفیت های بزرگی برخوردار بود و می توانست با بهره گیری از آنها و دیپلوماسی فعال از حقوق خود دفاع کند و آن را گسترش دهد.

"توسعه تکنولژی و نفوذ اینترنت نسل جدیدی از انسانهای دلسوز و کوشا شکل می گیرد که چهره ی جهان را تغییر خواهند داد..."
نه تنها جمهوری اسلامی "مراقب" اینترنت است و فیلترینک را بشدت در مورد سایت های سیاسی اعمال می کند بلک بيش از يکسال است که خبر ساختن آنچه را که «اينترنت ملي» می نامد را, می دهد.
_امروزه نزديك چند هزار سايت سیاسی ایرانی موجود است و طبق آخرين آمار بیش از حدود یکصد هزار هم وب لاگ وجود دارد وبر آورد می شود و وبلاگ نویسان ایرانی در رده سوم در جهان قرار دارند

برای تفکیک و شفافیّت بخشیدن به بحث، ضرورت دارد که اشکال دین با دین باوری را در کشورهای اسلامی مانند ایران و ترکیّه که لائیسیتت در آن آنها پیاده شد روشن کنیم که معمولأ به سه فرم شناخته میشوند: 1- اسلام دولتی: که محدودهء فعالیّت آن در قانون معین شده و از سوی حکومت در همان میدانِ قانون کنترل و هدایت میشود 2- اسلام مردمی: که باورهای بدون واسطه و بدون دخالت دولت و غیر ایدئولوژیکِ تودهء مردم هست 3- اسلام سیاسی که آنرا اسلام ایدئولوژیک هم مینامند...

ا ز دیگاه این رژیم تفاوتی اساسی بین امیر پرویز پویان ، مفتاحی و خسرو روزبه و رضا پهلوی نیست همه اینها به اردوی طاقوت تعلق دارند. جریانهائی از قبیل نهضت آزادی ( یزدی و بازرگان)، مسلمانان مبارز(دکتر پیمان) وجریان دکتر سامی، بنی صدر( برغم تبار آخوندیش) و مجاهدین خلق همه و همه برغم مسلمان بودنشان، نقش پل عبوریکانهای دینی تازه وارد، ولی نا آشنا به آئین کشورداری را برای تسخیر ماشین بغرنج دولتی رابازی کردند.

می
دانم که کار تئوریک خوانندة چندانی ندارد و به ویژه خوانندگان ایرانی از خواندن کار تئوریک بیزارند. این از یک سو باز می
گردد به امتناع از تفکرکه ریشه در فرهنگ ما دارد (به قول اخوان ما اهل نقلیم و نه عقل) و از سوی دیگر خستگی مفرط از همة آنچه که کار تئوریک بر سر ما مردم آورده است؛
منتظر می
مانم زرافشان برسد؛ پیشنهادی دارم که می
خواهم با خود او مطرح کنم.

مقاله خود را در مورد نشست نه گروه جمهوری خواه اپوزیسیون ایران در هانور آلمان آغاز كرده بوديد ، اما بلافاصله آن را به اقوام ايراني ربط داده و با ترمزي بريده پاي خود را بروي پدال تعصب فشار داده و در سراشيبي تنازع واپسگرايانه قومي و شوونيستي سقوط كرديد.

مدرنیت و جهان غرب، سیستم پیشرفته و رفاه غربی، برای ایرانی جذاب است و هم‌زمان او هراس از دست‌ دادن سنت و هرج و مرج اخلاقی را دارد.
یک نمونه آن سایتی مثل سایت زمانه است که مبانی‌اش مدرن است. در واقع اساسنامه‌ و حالت کنونی سایت می‌تواند زمینه‌ساز صحنه و چالش ما مهاجرین چندملیتی و روشنفکران چندمتنی و یک وحدت در کثرت خلاق و چالش‌گرانه باشد؛ اما متاسفانه سردبیر ایرانی خوب آن آقای جامی دقیقاً در برخورد با من و امثال من،معضلات سنتی خویش را نشان می‌دهد

هم کاری فعالانه با نشریات ادبی از جمله آدینه، دنیای سخن و مجلات ادبی دیگر،
- بیش از پانزده سال مدرس کارگاه داستان نویسی،
- مسئول بخش داستان مجلۀ گلستانه و سردبیر سایت ادبی دیباچه.
او سال ها است که مشغول تالیف فرهنگ تفصیلی«زبان زنده گفتاری» می باشد

در سلسله بحث
هائی که تحت نام «نتایج وارو» خواهم داشت، می
کوشم نتایج گشت و گذاری را که در فلسفة سیاست و اقتصاد سیاسی به عنوان یک دانش
جو، داشته
ام در میان بگذارم
اگر دکتر عباس میلانی و دکتر ناصر زرافشان نتوانند در یک دیالوگ جدی و اما غیردشمنانه با یکدیگر سخن بگویند، ایجاد یک پارلمان، از ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی، به کلی منتفی
ست و امیدی هم به آیندة ایران نباید بست.

بازبینی در گذشته ی ِ ناشاد برای ِ فرهنگ ِ سیاسی ِ ایرانی دستاوردهای ِ زیادی به همراه داشته است، یکی از این دستاوردها ظهور ِ طبقه ی ِ جدیدی از سیاسیون است که ما نام ِ آنان را «پشیمانان ِ حرفه ای» گذاشته ایم.
در میان ِ طیف ِ چپ اما، به ویژه در آن بخش هایی که به شدت به «نگاه از درون» پرداخته اند و خود و کارنامه ی ِ سیاسی ِ خود را در موضع ِ نقد قرار داده اند، مردمانی پدید آمده اند که این حس ِ شریف ِ انسانی را به یک دلمشغولی ِ بیست و چهار ساعته ترادیسانده اند.

خواستن از رژیم که به قطعنامه های شورای امنیت گردن گذارد اگر نه یگانه ترین رویکرد درست ، حد اقل بهترین گزینه و در حکم مخالفت با جنگ است. در مخالفتمان با حل نظامی مسئله هسته ای جمهوری اسلامی، نباید در کنار احمدی نژاد قرار بگیریم . امروزه هیچ نیروئی بیگانه تر و ایران ستیز تر از حکومت اسلامی حاکم ، با میهن و ملت ما نیست. جنگ رژیم اسلامی با دولت امریکا و یا اسرائیل و یا جهان غرب، جنگ غرب با رژیمی است که میکوشد به هزینه ملت ایران، با اتمی شدن خود، دیو غرور و...