هواداران باشگاه استقلال هشتگ «تبلیغات محیطی حق ما است» را به ترند اول توییتر تبدیل کرده‌اند. آنچه به جنجال این روزهای سازمان لیگ فوتبال ایران و باشگاه استقلال تبدیل شده است، می‌تواند جدلی میان تمام باشگاه‌های فوتبال ایران با سازمان لیگ باشد و مشابه آن بین باشگاه‌ها و سازمان صداوسیما جمهوری اسلامی ایران هم به راه بیفتد.

باشگاه استقلال در فصل جاری، درآمدهای تبلیغاتی خود را بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان پیش‌بینی کرده و مدعی است که می‌تواند مبلغ ۱۵۰ میلیارد از این مبلغ را از تبلیغات محیطی در روز مسابقات خود به دست آورد. تیم مدیریتی جدید استقلال می‌گوید این درآمد تضمین‌ بانکی شده؛ اگرچه کسب چنین مبلغی در قرارداد با کارگزار بین باشگاه‌های ایرانی بی‌سابقه است.

تبلیغات محیطی مسابقات لیگ برتر در انحصار سازمان لیگ است اما نهاد برگزارکننده لیگ از این محل، حتی به باشگاه‌های پرتماشاگر هم مبلغ چندان قابل‌توجهی  پرداخت نمی‌کند. سازمان لیگ چند بار در عقد قرارداد تبلیغات محیطی ناکام بوده است و شرکت‌های اجراکننده طرح به تعهدات خود عمل نکردند و فقط به پرونده‌های شکایت فدراسیون در دادگاه‌های بی‌نتیجه اضافه شده‌اند.

در فوتبال ایران، با قوانینی که علیه باشگاه‌ها وضع شده است، منافع مالی باشگاه‌ها همواره بر باد می‌رود؛ اما نهادهایی مثل صداوسیما و سازمان لیگ از فوتبال بهره می‌برند و حقوق باشگاه‌ها را مال خود می‌دانند.

باشگاه استقلال نمی‌خواهد تبلیغات محیطی بازی‌های خانگی‌ خود را به سازمان لیگ بسپارد اما این سازمان می‌گوید باشگاه حق ندارد به‌صورت مستقل با تبلیغات محیطی در بازی‌های خانگی درآمد کسب کند. سازمان لیگ خود نمی‌تواند درآمد بیشتری برای باشگاه‌ها ایجاد کند اما حاضر هم نیست فرصت ایجاد درآمد را به باشگاه‌ها بدهد.

باشگاه پرسپولیس نیز پس از پیشنهاد باشگاه استقلال، از سازمان لیگ خواست تصمیمی بگیرد که تبعیض‌آمیز نباشد. سازمان لیگ باید با همه باشگاه‌ها به توافق برسد تا بتواند اختیار تبلیغات محیطی در بازی‌های خانگی استقلال را به این باشگاه بسپارد اما به این کار تمایلی ندارد و در روزهای اخیر کوشیده است تا استقلال را از این تقاضا منصرف کند.

عجیب است که باشگاه پرسپولیس و استقلال مالک مشترک دارند (وزارت ورزش و جوانان) اما علیه تصمیم‌‌های اقتصادی هم موضع می‌گیرند. باشگاه پرسپولیس در بخشی از بیانیه خود نشان داده که برای رد درخواست استقلال با سازمان لیگ وارد مذاکره شده است: «در تماس‌هایی که با مدیران سازمان لیگ، طی امروز و روزهای گذشته صورت گرفت، تاکید شد که جلو این جوسازی‌ها بایستند و اجازه ندهند که یک سری برای اهداف خود موج‌سواری و نام خودشان را مطرح و حاشیه‌هایی برای فوتبال و باشگاه‌ها درست کنند. بیانیه سازمان لیگ گویای این مدعا است.»

فارغ از این بیانیه‌نویسی‌های مرسوم که فقط در فضاهای هواداری کاربرد دارد و هر دو باشگاه گاهی به آن تن می‌دهند، سپردن فرصت تبلیغات محیطی به استقلال و پرسپولیس می‌تواند برای هر دو باشگاه منافع بیشتری داشته باشد.

شاید سازمان لیگ انحصارطلبی را از صداوسیما یاد گرفته است. صداوسیما حق پخش تلویزیونی را پرداخت نمی‌کند و حتی از باشگاه‌های کوچک مبالغی در حدود ۳۰ میلیون تومان برای هر بازی دریافت می‌کند تا بازی‌ آن‌ها را زنده پخش کند. باشگاه‌های کوچک برای اینکه بتوانند از تبلیغات روی پیراهن خود درآمد کسب کنند، نیاز دارند که بازی‌هایشان زنده پخش شود. دریافت پول برای پخش بازی‌ها در هیچ شبکه تلویزیونی دنیا سابقه ندارد و به جز جمهوری اسلامی ایران، بعید است بتوانید کشوری پیدا کنید که لیگ حرفه‌ای داشته باشد و باشگاه‌هایش از دریافت حق پخش تلویزیونی محروم باشند.

بحث‌های سازمان لیگ و باشگاه استقلال تا امروز بی‌نتیجه مانده است. باشگاه استقلال در آخرین بیانیه‌اش درباره تبلیغات محیطی اعلام کرد که با سازمان لیگ به توافق رسیده اما پاسخ سازمان لیگ این بود که چنین توافقی حاصل نشده است و هیئت رئیسه سازمان لیگ باید در این‌ باره تصمیم بگیرد: «هیچ توافقی برای در اختیار قرار دادن تبلیغات محیطی با باشگاه استقلال انجام نشده است و تبلیغات محیطی طبق سنوات قبل اجرا خواهد شد. هرگونه تصمیم‌گیری در مورد تغییر در شیوه اجرای تبلیغات محیطی بر عهده هیئت رئیسه سازمان و مجمع سازمان لیگ فوتبال و همچنین هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال است و سازمان لیگ فوتبال ایران یا یک باشگاه نمی‌تواند در این خصوص به‌تنهایی تصمیم‌گیرنده باشند.»

نکته عجیب اینکه سازمان لیگ به باشگاه استقلال توصیه کرده که قراردادش تضمین‌ شده نیست و بهتر است به این کارزار وارد نشود؛ در حالی که اگر سازمان لیگ مجوز تبلیغات محیطی را به باشگاه‌ها بازگرداند، مسئولیتی ندارد که به آن‌ها توصیه کند کدام قرارداد را امضا کنند یا امضا نکنند.