در دهه سوم قرن ۲۱، ننگ تاریخی استقرار مجدد امارت اسلامی طالبان با تعلقی بی‌کم وکاست به اعماق تیره تاریخ در ۱۴ ‏قرن پیش و پیامدهای و یرانگر ضدبشری آن چه برای آینده مردم افغان خصوصا زنان و جوانان و چه برای منطقه پر آشوب ما، ‏بی‌گمان، به نام آمریکای جو بایدن و دولت دموکرات وی ثبت خواهد.‏

امتیازات آمریکایی‌ها به طالبان هیچ ثمری جز تقویت آنها نداشت، و در این مذاکرات طرف افغانی مقابل و مخالف طالبان هم هیچ ‏نقشی نداشت. گذشته از این، مجاهدین سابق که یکبار قبلا با کمک ناتو و آمریکا، دولت دکتر نجیب را که تنها شانس واقعی افغان‌ها ‏بعد از پایان اشغال شوروی در افغانستان، برای آشتی ملی بین افغان‌ها بود، با خیانت و همدستی وزیر خارجه دولت دکتر نجیب و ‏برخی از اعضای موثر حزب از جناح پرچم و همین ژنرال دوستم ساقط کردند، به سهم خود کمتر از طالبان، افغانستان را به ‏آشوب و ویرانی نکشیدند و خود بالاخره به دست پاکستان و همین طالبان ساقط شدند.

همین‌ها بودند که در دوره اخیر دولت ‏افغانستان را فلج کرده و امکان شکل‌گیری یک دولت کارآمد و موثر را از بین بردند.

در این میان پول‌های کلان دولت قطر و محافل ‏افراطی عربستان، هدایت و فرماندهی ارتش پاکستان نیز در تقویت طالبان و ترغیب آمریکایی‌ها برای دادن امتیازات هر چه بیشتر به ‏آنها و دخالت‌های جمهوری اسلامی ایران در امور افغانستان، در خروج مفتضحانه نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان نقش جدی ایفاکردند.

به یک معنا غرب در مجموعه خود به رهبری ‏آمریکا تاوان زیاده‌خواهی خود در زمان دکتر نجیب را می‌پردازد؛ هم با جان سربازان خود، هم با پول مالیات مردم خود و هم ‏به حساب ویرانی افعانستان و جان ده ها هزار افغان که از آن زمان به بعد هزینه این زیاده خواهی ها شدند.‏

آرزو کنیم که گام بعدی دولت بایدن و اتحادیه اروپا، خیانتی دیگر به آینده کشور ما و نجات دولت طالبانی جمهوری اسلامی در ‏ایران نباشد.‏

اصغر جیلو
‏۱۴/۰۸/۲۰۲۱‏