مطلبی که مدت هاست فکر منو مشغول کرده است را میخواهم با شما دوستان در میان بگذارم و نظر شما را جویا شوم. مطلب مربوط میشود به دلایل عدم بازگشت داوطلبانه مهاجران سیاسی شبیه من به کشور. سال 13376 پس از پیروزی دور اول ریاست جمهوری آقای خاتمی من از ایشان حمایت کرده بودم اما پاسپورت ایرانی نداشتم ورأی ندادم. اواسط سالهای 78 تصمیم گرفته بودم برم به سفارت و پاسپورت بگیرم تا در فرصت مناسب برم ایران همین کار را هم کردم و پاسپورت گرفتم. در همین دوره سه بار تلفنی ازطرف" دفتر ریاست جمهوری " با من تماس گرفتند و قول دادند که من مشکلی ندارم و حداکثر یکی دو ساعت باز جوئی مشکل حل خواهد شد . تا آنجا که من مطلع هستم شاید با صدها نفر دیگر هم تماس گرفته بودند. با این حال چون من مشکوک بودم و کارهم میکردم ترسیدم . بعدها خبر رسید تعداد زیادی با مشکلات مواجه شدند و حتی برخی مورد اذیت و آزار روحی قرار گرفتند وحتی زندانی وشکنجه شدند و ترس من بیشتر شد تا بعدها متوجه شدم ریسک بزرگی است و کلا منصرف شدم. سالها با خودم عهد بستم تا زمانیکه آزادی فعالیت سیاسی احزاب مخالف نظام بوجود نیاید بعنوان اعتراض نباید به حکومت امتیاز داد و عدم بازگشت ما نباید بدون قید و شرط باشد هنوز هم همینگونه خودم را قانع میکنم با اینکه نمیدانم هنوز این عهد و پیمان درست هست و یا نه؟از آنزمان به بعد دیگه بفکر برگشت به وطن نیافتادم. از آنزمان که ما مهاجرت کردیم نزدیک به سی و چند سال میگذرد جامعه وشرایط داخل کشور کاملا عوض شده فعالین سیاسی و اجتماعی داخل کشور صد بار بیشتر از من وامثال من مشغول فعالیت هستند عملا نظام مجبور به عقب نشینی شد. حداقل در طول ده سال اخیر تعداد زندانیان سیاسی که به فعالیت حقوق بشری و یا مطالبه محور غیر سیاسی بودند در صد بالائی را تشکیل میدهند . بطور کلی فعالیت فردی و تا حد خیلی کمتری تشکیلاتی در عرصه سیاسی و اجتماعی به نسبت 20 سال قبل افزایش یافته نظام حاکم قادر نیست مثل سالهای 60 به بعد معترضان را دستگیر و زندانی ویا اعدام نماید .هزینه تداوم این نوع سرکوب بالا رفته وبصرفه نیست بهمین دلیل دست به سرکوب خونین جنبش های کلان اعتراضی مردمی میزند مثل سرکوب جنبش سبزو یا دی ماه 96 ویا آبان 98 و .. . این اوضاع احوال باعث شد که موضوع باز گشت مهاجران سیاسی و غیر سیاسی را با شما در میان بگذارم . پرسش اصلی این است آیا ادامه عدم بازگشت ما مهاجران بکشور بسود نظام نیست ؟ من فرض را بر این میگذارم خطری ما را تهدید نخواهد کرد و امنیت کافی برای رفت و آمد وجود دارد. از طرفی موج مهاجرت غیر سیاسی در طول سه دهه اخیر هزاران برابر مهاجران سیاسی شده است. این گفتگو من با شما جنبه شخصی ندارد بلکه دقیقا جنبه سیاسی و اجتماعی دارد.