بعضی از فعالین سیاسی ایرانی، هنوز هم بر این باورند که اولین کشوری که حق برابر حقوقی رابرای زن و مرد، به خصوص برای شرکت در انتخابات وزندگی سیاسی در جامعه به رسمیت شناخت، دولت سوسیالیستس شوروی در آغاز تاسیس آن بعد از انقلاب اکتبر1917 بود. اما، چنین تصوری از اساس غلط است. حق رای برابر زنان با مردان در روسیه مدتی قبل از انقلاب اکتبر توسط دولت موقت که چند ماه بعد در اکتبر همان سال توسط بلشویکها سرنگون شد، در 20 جولای سال 2017 وارد قانون سرزمین پهناور روسیه شد.

کشورهای متعددی سالهای طولانی قبل از تاسیس شوروی ، چنین حقی را رسما در قوانین حود پذیرفته بودند و

عبارت بودند از:

نیوزیلند، استرالیا، سوئد، فنلاند، نوروژ، کانادا و ایالتهای متعددی در آمریکا

جدول زیر که از منابع متعددی در ویکی پدیا استخراج شده، یک تصویر کلی را در موضوع تضمین حق رای به زنان در انتخابات نشان میدهد.  در بسیاری از این کشورها این حق رای ابتدا محدود بود ولی بعدا کامل شد. یکی از دلایل این محدودیت در بعضی از کشورها ظاهرا نفوذ بیش از حد کلیسا بر روی بخشهایی از جمعیت زنان بود که سیاستمداران مرد مخالف کلیسا را وا میداشت که برای جلوگیری از اعمال نفوذ کلیسا در سیاست در دادن حق رای کامل به زنان تردید کنند. شاید هم برخی از آنها، صرفا برای پوشاندن انگیزه های مردسالارانه حاکم بر دنیای سیاست چنین میکردند.

 قدمت حق رای زنان در انتخابات محلی البته بسی بیشتر از حق رای کامل بوده است. کشورهای مستعمره  در آسیا و آفریقا، گرچه خیلی دیر، اما حق رای کامل زنان خود را در بدو استقلال سیاسی در بعد از جنگ  دوم جهانی به تاسی از قوانین کشورهای متروپل وارد قانون اساسی خود کردند. در برخی کشورهای متروپل مثل استرالیا و کانادا و آمریکای شمالی، قبایل بومی، یا مهاحرین آسیایی و سیاه پوست حق رای کامل حود را  دیرتر از جمعیت اصلی ساکن این کشورها که عمدتا مهاجرین سفید پوست بودند به دست آوردند. جدول زیر البته کامل نیست ومیتواند توسط علاقمندان تکمیل شود.