من خوشحالم که بالاخره یکی از رهبران فدائیان ؛موضوع "قتل های درونی" که پس از انتشار کتاب «شورشیان آرمانخواه» مازیار بهروز ، در بین فدائیان بشکل " زمزمه درونی" بود ؛ مهدی فتاپور بشکل اشکاری توضیح داد، هر چند که اطلاعات ایشان دسته دوم و به نقل از این و ان بود تا مشاهدات شخصی خود او و خانم سهیلا وحدتی بهتر بود با مریم سطوت ؛ همسر مهدی فتا پور مصاحبه می کرد که برخلاف همسرشان معذورات" سیاسی هم نمی داشت و با رک گویی که از ایشان سراغ دارم مسایل را روشن تر بیان می کرد .

_ چریک های سابق و "علنی ها"(1) عموما پس از انقلاب به جریان "اکثریت" پیوسته اند و کسانی که علاقمند تحقیق می باشند ، بایستی در بین این افراد، بدنبال حقیقت دست اول بگردند و یکی از ایرادتی که به کتاب «شورشیان آرمانخواه» مازیار بهروز می توان گرفت؛ این است که منابع ایشان از شاخه های جدا شده اقلیت و اعضای خارج کشور فدائیان بوده است و گفته شده است که خود مازیار بهروز از فدائیان اقلیت و مخالف اکثریت بوده است که همین تعصب سازمانی ایشان موجب کمبود ها اساسی کتاب با ارزش ایشان شد درحالی که محقق می بایستی بدور از تعصبات حزبی و بعوان یک قاضی عادل ؛ بی طرف واز همه منابع اطلاعاتی سود جوید، در حالی که مازایار بهروز حتی یک نقل و قول از افراد منتسب به "اکثریت" در کتابشان نیاورده است.

_ کتاب " سفر با بال های آرزو" نوشته نقی حمیدیان که 3 سال پیش؛ منشتر شد در این زمینه همه جانبه تر و منصانه تر عمل کرده است چرا که از همه منابع و از شاخه های گوناگون فدائیان اسناد کرده است .

_ در مورد قتل پنجه شاهی در سال 56 از قول رضا غبرایی شنیده بودم که پنجه شاهی بخاطر ارتباط جنسی با یک دختر چریک به مرگ محکوم شده بود ولی حکم اجرا نشد و...

_با احمد غلامیان _ که شخصا دستور قتل عبدالله پنجه شاهی را صادر کرد _ مدت دوسال قبل و بعد از انقلاب کار کردم شخصی مستبد , "قاطع " , سختگیر و با روحیه کاملا نظامی و تیب غیر سیاسی بود و.. بگونه ای که چریک ها ازش می ترسیدند و حساب می بردند و تنها کسی که جلو ی او ایستاد، زنده یاد رضا غبرایی بوده است که بعد ها مجید عبدالرحیم پور ؛ بهمن مویدی ، فرخ نگهدار و.. در کنار رضا قرار گرفته و احمد غلامیان را ایزوله و مهار کرده ، بگونه ای که احمد غلامیان در ترکیب اولین کمیته مرکزی چریکهای فدایی قرار نگرفت شخصی که تا قبل از انقلا ب همه از او حساب می بردند.

اکنون فرصتی ندارم ولی در اینده نزدیک خاطراتی در ارتباط با حسن فرجودی , صبا بیژن زاده ؛ رضا غبرایی و احمد غلامیان باز گو خواهم کرد

_ به خانم سهیلا وحدتی و یا هر محققی که خواهان پزوهش در مورد" چریکهای فدایی خلق " است ؛ پیشنهاد می کنم اگر خواهان تحقیق همه جانبه ترند ؛ بهتر است ؛ بجای رهبران شناخته شده فدائیان ، با افراد زیر تماس گیرید:

طهماسب وزیری ساکن برلین

مریم سطوت ساکن کلن

ناهید قاجار ساکن استهکلم

مجید عبدالرحیم پور و همسرشان

و تعدادی دیگر ی .... که فعلا به خودم اجازه نمی دهم که نام هایشان را بطور علنی اعلام کنم

_ (1)

در ادبیات چریکها برمی خورید با نام "علنی " ها :آنها فدائیانی بوده ا ند که عضو خانه تیمی نبوده اند ؛ولی معمولا مخفی و یا نیمه مخفی زندگی می کردند و امکانات بیشماری در اخیتار داشتند و گاها در برخی عملیات ازشان بهربرداری می شد و در یک کلام رابطه چریکها با دنیای واقعی بوده اند انها برخلاف چریک ها از طول عمر بیشتر برخوردار بوده اند و از انجا که عضو تیم چریکی نبوده اند از حق عضویت محروم و در تصمیم گیری ها شرکت نداشته اند . تعداد علنی ها بعد از ضربات 1355 زیادشد و انها از تحرک زیادی برخوددار بوده اند و به انداز چند چریک کار می کردند و به دلیلی طول عمر ، اطلاعات بیشتر از ان دوران دارند .