مدت زمانی است نه چندان طولانی که بازار لابی های سیاسی  گرم شده و افراد مختلف سیاسی دست بکار ساختن گروه های آلترناتیو (بدیل) شده اند تا بتوانند از آنها بعنوان قطب اپوزیسیون مقابل رژیم جمهوری اسلامی به جوامع بین المللی معرفی شده وهمچنین بعنوان گروه جانشین رژیم، در دوران گزار به دمکراسی مورد استفاده واقع گردند.  این وظیفه هر ایرانی است که این روزها  با درایت کامل به آنچه که اطراف ایران و ایرانیان میگذرد توجه کافی مبذول داشته و هر نوع حرکتی که با استاندارد های ملی گرایی و میهنی همخوانی نداشته باشد را به اطلاع هموطنانش برساند، مردم ایران دیگر نمیخواهند که تجربه رسوایی سال ۱۳۵۷ و یا مشابه آن را تکرار کنند. زمان پنهان کاری به پایان رسیده است، تشکیل هر نوع گروهی از این دست باید باز و شفاف و در برابر مردم صورت گیرد، مردم دیگر هرگز حاضر به قبول گروه هایی که در پس پرده تشکیل میشوند نخواهند بود. اعتبار سیاسی و اجتماعی افرادی که اجزاء چنین گروه هایی را تشکیل میدهند باید مورد اعتماد و تائید مردم باشد. یکی از این گروه هایی که هدف ایجاد آلترناتیو (بدیل) اپوزوسیون سکولار را دنبال میکند گروه سبز سکولار برهبری آقای اسمائیل نوری علا است. ایشان در گفتگوهای تلویزیونی و رادیویی و همچنین در مقالاتشان همواره بر این نکته تاکید داشته که معتقد به تغییر کلی ساختار نظام جمهوری اسلامی هستند و دررسیدن به این هدف حاضر نیستند که  با اصلاح طلبان رژیم هم پروژه شوند. من در گذرگاه اینترنت به مقاله ای از ایشان که در تاریخ ۱۶ دی ۱۳۸۷ در سایت رادیو زمانه بچاپ رسیده بود برخوردم کردم که نسبت به آنچه که ایشان مدعی آنند در تناقض کامل است. آقای اسمائیل نوری علا  شاعر، منتقد، روزنامه‌نگار، و مدافع شعر موج نو در دهه‌های چهل و پنجاه بوده است. مقاله ایشان که در سایت رادیو زمانه منتشر گردیده قسمتی از مقاله اصلی ایشان میباشد که در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۵۷ در مجله ایرانشهر بچاپ رسیده است و این مستند در ذیل آمده است.  انتشار این مطلب همچنین میتواند به آنهایی که شناختی از نحوه تفکرآقای نوری علا را ندارند کمک کرده تا بتوانند به روش اندیشه گری ایشان پی ببرند.

نوری علا : امام خمینی پدیده ای تازه و دلگرم کننده در تاریخ تشیع

اسمائیل نوری علا، نویسنده و اندیشمند، در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۵۷ در هفته نامه ایرانشهر، در مقاله ای با عنوان "اسلام واقعی که بت میشکند، نه آن که بت می آفریند!" نوشت:

امام خمینی پدیده ای تازه و دلگرم کننده در تاریخ تشیع است. او رهبر سیاسی جنبش است، جنبشی که تعریفی جز برانداختن ظلم و تقلید کورکورانه و شکستن بت های دیکتاتوری سیاسی و مذهبی ندارد. چه کس او را امتحان کرده تا بداند آیا از همه علماء به علم دین واقف تر است یا نه؟ و چگونه این اعلمیت، و در نتیجه، رهبری غیرانتخابی و تحمیلی، مردم را به تقلید از او کشانده است؟

نوری علا در ادامه منویسد: "نه! امام خمینی را مردم " انتخاب" کرده اند، به جهت اینکه در عین علم به احکام شرع به مقام ارشدیت نیز رسیده است. او در پی آن نیست تا قشر روحانیت را حاکم بر سرنوشت ما کند، بلکه در پی آنست تا ما را از دیکتاتوری همه اقشار حاکم و خواستار اطاعت کورکورانه برهاند. و هر آنکس از روحانیت سنتی که در این راه قدم گذارد مقدمش گرامی است، اما اگر تردیدی در این راه از خود نشان دهد دیگر کسی برای رساله و اعلمیت و زهدش فاتحه هم نمی خواند."

این نویسنده و اندیشمند ادامه میدهد: اکنون علم را با عمل می سنجند. اکنون نقاب عبا و عمامه کنار زده شده است و رهبری مردم شیعه باید از آن کسی باشد که امام کفن پوش کربلا را در پیش روی دارد. جز این، هر رهبری، حتی در اوج محبوبیت، یکشبه در بایگانی تاریخ مطول ما مدفون خواهد شد.پس باکی نیست اگر جنبش مردم ایران ماهیتی " سیاسی- مذهبی" دارد.

نوری علا در ادامه منویسد: "این در واقع ذات طبیعی هر جنبش توده ای در مشرق زمین است. ملت ایران خواستار حکومت علماء نیست، بلکه خواستار حکومت اسلامی است. مگر ما فراموش کرده ایم که شاه سلطان حسین هم عالم به علم مذهبی بود؟ مگر او را " ملا حسین" نمی خواندند؟ نه! ما خواستار حکومت هیچ شاه سلطان حسینی نیستیم."

اسمائیل نوری علا در پایان مینویسد: "از همین روی از طرح مساله " حکومت اسلامی" در ایران نباید باکی داشته باشیم، چرا که اکنون ایرانیان خواستار آن اسلام واقعی اند که بت می شکند، نه آنکه بت می آفریند. آن اسلام که مردم گرایی واقعی علی را با خود میآورد، نه آن اسلام که زیر پایه های تخت باصطلاح " الهی" اموی و عباسی و در زیر عبای کعب الاخبارها و غزالی ها فرومرده است. آن اسلام که زاینده زینب هاست، نه آن اسلام که حرمسراهای شاهان صفوی را پر کرده."

برداشته شده از سایت رادیو زمانه - http://iranglobal.info/node/6635

 اولا نکته بسیار قابل توجه اینکه چگونه یک رهبر مذهبی که بر اساس منطق دین و مذهب، خود یک بت دیکتاتوری بشمار میآید میتواند در شکستن بت دیکتاتوری رلی داشته باشد!

 دوما نویسنده در باب نیاز ملت به رهبری، مردم ایران را یک امت شیعه میداند که نیاز به رهبری مذهبی دارند، و نه آنکه آنان را  مردم شهروند بحساب بیاورد که نیازمند به رهبری در دفاع از حقوق مدنی شان  باشند!

 سوما ایشان نتیجه گیری کردند که ملت ایران خواستار حکومت اسلامی است، یک حکومت  اسلامی واقعی مردم گرا که علی نمونه آن بوده است، و اسلامی که زینب را بوجود آورده است. در حالیکه ما میدانیم که هیچ دین ابراهیمی نمیتواند که مردم گرا باشد چون ریشه در آسمان دارد و هر کاری که میشود جهت  رضای خدا است و نه لزوما برای مردم! و بر حسب اتفاق علی که ناقض قوانین مدنی و حقوق بشری هم بوده است (برای مثال نگرشش نسبت به ارزش زن در برابر مرد) نمونه نیکوی نمایش دهنده این خصوصیت اسلامی است و اگر شیعیان هم داستانهایی درباره عدل علی نوشته اند که دین اسلام را بزک کرده باشند تا بتوانند آنرا به خورد مردم بدهند، اشاره به آن عدل علی، عدلی است که در راه آسمان و رضای خدا انجام گرفته  است ونه از برای خشنودی مردم.

 حقیقت اینستکه مردم ایران در سال ۵۷ به اسلام و علی و زینب احتیاج نداشتند، چون بر خلاف امروز کسی در آنروز از دین گریزان نبود و اسلام بسان امروز در خطر نابودی قرار نداشت.  آنها نیاز به آزادی و دمکراسی سیاسی داشتند، و احتیاج به یک  رهبر ملی گرا که به حقوق مدنی افراد معتقد میبود تا بتواند قوانین دمکراتیک اجتماعی را برای مردم پیاده کند.

 سوال اینجاست که  آقای نوری علا با این نحوه اندیشگری که اسلام را نیازی برای مردم وامت را بر ملت مقدم میدانند چگونه میتوانند مدعی رهبری  گروه سکولار را داشته باشند و مهمتر اینکه هدف ایجاد یک بدیل سکولار را دنبال کنند؟