با خود گفتم :
رهبر معظم انقلاب که علاوه بر رادیو و تلویزیون، هزاران مسجد، منبر، حسینیه، مداح و واعظ را در اختیار دارند و مدیحه‌سرایان و بلبلان درگاهش یک نفس در سجایا و فضائلش داستانها و اشعار می سرایند، منِ ناچیز که حرفی ندارم بجز گلایه، کدامین گوش به این آلام ِ تکراری ِ سی و اندی ساله توجه میکنند
خواستم بگویم که رژیمِ اسلامی شما بر پایه دروغ و دغل گذاشته شده است. ریا و تظاهر به تقوا، از راههای نان در آوردن در این سیستمِ امام زمانی است. هزاران جیره خوار، پیشانی را داغ می کنند تا جای مهر تقوا را مستند نمایش دهند و بر سر سفره ضیافت انقلاب بنشینند و شکمی از عزا در آورند. تکلیف خلق چیست؟
قصد داشتم شکوه کنم که:
یابن الفاطمة الزهرا، امام خامنه ای، رهبر ِ مسلمانانِ جهان (بغیر از یک میلیارد نفر اهل سنت) علی الظاهر بر شما امر مشتبه شده که عالم العلما هستید، یک شبه مرجعیت تقلید و ولی فقیه شدید، فضیلت ها برایتان ساخته شد، مخالفین را محاربِ خداوند نامیدید، به داخل خوابگاههای دانشجویان حمله کرده و میکنید ،با خودرو از روی جنازه ی مردم رد میشوید، دخترانِ این سرزمینِ بی زبان را با مشت و لگد ارشاد میکنید، حریم خصوصی امت را می شکنید، متجاوزان به نوامیسِ ملت را سوگلی می کنید، جوانان را محبوس یا به چوبه های دار می سپارید، از تروریستها و آدمکشان پهلوان سازی می نمایید و با سخاوت برایشان هزینه میفرمایید، در انتخابات تقلب میکنید، رابین هودها و سیندرلاها ساخته و صادر می نمایید، آموزشگاه و کمپِ تروریست پروری راه انداخته اید، بیمارستانها و نیروگاه ها به دیگران اهدا کرده و می کنید، خُمسِ همه محصولات بخدمت شما می آید، کشورهای همسایه را ناامن می خواهید تا هلال شیعی تشکیل دهید، پناهجوی ِ گرفتار ِ افغان را به نبرد ِ سوریه اعزام می نمایید، از مسئولین تان می خواهید که مسائلِ پشت پرده را کِش ندهند، منابع کشور را به حراج می گذارید، دخترکانمان را اجاره می دهید، رودخانه و دریاها را خشک یا می بخشید، حتی به خاکِ ایران هم رحم ندارید، شدیداً پیگیر ِ تسلیحات اتمی هستید، شاید صدها میلیارد دلار خسارت جنگ را بیصدا گرفتید و حاشا نمودید، ظلم فراوان می کنید و هزار و یک شق القمر دیگر! تکلیف عوام الناس چیست؟
می خواستم نعره بزنم:
رهبرِ انقلاب اسلامی، قطعاً من و همسالانم هیچ نقشی در انقلابتان نداشته ایم لیکن بیشترین ضربه ها را هم خورده ایم.
دبستانمان که در جنگ و فرار خلاصه شد، یکروز مدرسه نداشتیم و روز دیگر خانه!
معلمانمان هم گاه نصف و نیمه بودند، یکی دست نداشت و یکی پا !
گذشت، دانشگاهی شدیم اما بدون هیچ سهمیه ای !
اساتیدمان که قریب به اتفاق از مقربّین درگاه انقلاب بودند و همه هم دکتر !
همین استاد نماها به ما یاد دادند که مطابق فرمایش امام، تخصص مهم نیست بلکه تعهد به انقلاب است که اهمیت دارد
بعد از دانشگاه، هر جا بودیم اول از همه تعهدمان به انقلاب را می بایست ثابت می کردیم
اما هزاران نفر که نه تخصص دارند، نه سواد و نه تجربه، مسئولین این مملکت شده اند ، شرایط کشور را خود ببینید که به چه قهقرایی فرستاده اید؟
من یک مولد بوده ام و به آن افتخار میکنم. هر کجای دنیا هم که باشم خودم را وفق میدهم، درد من ِ نوعی و بسیار همچون من درد نابودی کشورم، فرهنگم، اختلاف طبقاتی، رنج مردمم در خفقان و در یک کلام "مرگ آزادی" است
دلم پر بود خواستم چشم ببندم و دهان باز کنم که روزنامه های کثیرالانتشار قانون مجازات اسلامی را بند بند اینگونه اعلام می نمودند:

از نظر مقررات كيفري، اهانت و توهين و غیرو عبارت است از بكاربردن الفاظي كه صريح يا ظاهر باشد و يا ارتكاب اعمال و انجام حركاتي كه با لحاظ عرفيات جامعه و با درنظر گرفتن شرايط زماني و مكاني و موقعيت اشخاص موجب تخفيف و تحقير آنان شود
در ماده ۵۱۴ قانون مجازات اسلامی چنین آمد:
هركس به امام خميني و یا عليه مقام معظم رهبري به نحوي از انحاء اهانت نمايد به حبس تا دو سال محكوم خواهد شد و هر كس به جان رهبر و هر يك از روساي قواي سه گانه و مراجع تقليد، سوءقصد نمايد چنانچه محارب شناخته نشود به حبس تا ده سال محكوم خواهد شد و اگر محارب شناخته گردد اعدام میشود
ماده ٦٠٩ قانون مجازات اسلامي حکم کرد که:
هركس با توجه به سمت، به يكي از روساي سه قوه يا معاونان رئيس جمهور يا وزرا يا يكي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي يا نمايندگان مجلس خبرگان يا اعضاي شوراي نگهبان يا قضات يا اعضاي ديوان محاسبات يا كاركنان وزارتخانه ها و موسسات و شركتهاي دولتي و شهرداريها، در حال انجام وظيفه يا به سبب آن توهين نمايد ، تا شش ماه حبس و يا تا ٧٤ ضربه شلاق و يا تا يك ميليون ريال جزاي نقدي محكوم مي شود
ماده ۷۰۰ اینگونه بود:
هرکس با نظم یا نثر یا به صورت کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند و یا هجویه را منتشر نماید، به حبس تا شش ماه‌ محکوم می‌شود
در پیچ و خم قوانین بودیم که دیدیم همه موارد مذکور به جرائم سیاسی مربوطند و جرمِ سیاسی نیز در فقه امامیه ظاهراً تعریف نشده است و بسته به نظر ِ قاضی ، حکم صادر میشود!
نمونه ای را برای اطمینان مطالعه کردم و دیدم که:
آقای محمد نوری زاد روزنامه نگار و مستند ساز از جمله کسانی است که ادبیات او در نقد آیت الله خامنه ای چونان بود که از واژه ی «پدر» استفاده می کرد اما حتی او هم سخت ترین فشار ها را به خاطر نوشتن همان نامه های ممنوعه در اوین تحمل کرد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت. یعنی حتی نقدِ دلسوزانه و محترمانه نیز مشمول مجازات است و کُنهِ جرم نیز به همان واژه غریب "اهانت" میرسد
برای محکم کاری نمونه ای دیگر خواندم
خانم مهدیه محمدی همسر آقای احمد زید آبادی گفته بود:
یکی از اتهامات همسرش نامه ای بود که او در سال ۸۶ به رهبری جمهوری اسلامی نوشته بود درحالی که متن نامه وی سرشار از ادب بوده و چیزی خلاف قانون هم نگفته است. اما خواندم که او هم به شش سال زندان، پنج سال تبعید در گناباد و محرومیت مادام العمر از فعالیت های سیاسی و اجتماعی محکوم شده است
و دیگر اینکه بیاد آوردم آقای عیسی سحرخیز نیز از اشعاتِ همین قوانین و کلمه سحرآمیز ِ "اهانت" بی بهره نبوده اند و بانیِ اصلیش نیز همین نامه ها بوده اند
وی در نهایت از سوی دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی باز هم به اتهام توهین به رهبری و فعالیت تبلیغی علیه نظام به سه سال حبس محکوم شده بود، و مکملش در مرداد ماه ۱۳۹۰ طی حکمی به دو سال حبس دیگر به دلیل فعالیت‌های مطبوعاتی سابقش محکوم شد. البته بعدها دوباره بدلیل بازهم "اهانت" به رئیس قوه قضائیه تراژدی دیگری رقم خورد که همه مطلعند
با این اوصاف، بند، ماده و تبصره از مخیلّه ما خارج گشت و خلاصه همه آنها یک سطر شد که شرافت، انسانیت و عدالت را میخکوب کرد:
یا خفه شو یا گُم شو یا بمیر !
شما یک زندان به وسعت ایران ساختید، فرقی هم نمی کند که وکیل باشی یا مجرم، روزنامه نگار یا نویسنده، تاجر یا تولید کننده، متخصص یا مهندس، هر کس که هستی فقط یک معنا داری: زندانی!
من فقط می پرسم و پرسش را حق هر انسانی میدانم زیرا در فرهنگ مان نیز داریم که ندانستن عیب است و نه پرسیدن، لذا چند پرسش ساده را اینگونه عنوان می نمایم:
- درآمد ستاد اجرایی فرمان امام چقدر است ؟
- تفاوت مبالغی که بعنوان ولی فقیه بدست می آورید با درآمد شخصی شما چیست؟
- بودجه رهبری بطور سالانه چقدر است؟
- درآمد بنیاد مستضعفان و بیش از چهارصد شرکت تابعه چه میزان است؟
- درآمدهای موقوفات چقدر است؟
- چند درصد از کارخانجات کشور تحت امر شماست و سود حاصله چقدر است؟
- املاک دفتر رهبری چند میلیون متر مربع است؟
- درآمد جرائم قضایی و اموال قاچاق چقدر است؟
- سهم دفتر رهبری از فروش نفت واقعاً چند درصد است؟
- هدایا و مبالغی که مثلا شهرام جزایری و به اعتراف خودش به رهبر اهدا نموده است، چقدر است؟ از چه کسانی گرفته شده؟ برای چه دریافت میشود؟
در آخر بیادم آمد که آیت مصباح یزدی فرموده اند مردم چه کاره اند؟ مگر مردم همچین حقی را دارند؟ مردم باید تحت امر خداوند باشند و نماینده خدا هم حیّ و حاضر، مقام ولایت فقیه هستند
نتیجه این شده که:
- یا دهان را ببندیم و هیچ نگوییم تا خودمان زیر فشار جان دهیم
- یا اگر که نفس بکشیم به جرمِ محاربه شما ما را اعدام میکنید
- یا اگر هم از ایران برویم یک عمر مرده ی متحرکی شده ایم در گوشه ای از کره خاکی که نه اصالتی داریم، نه ریشه ای و نه حقی، چون مهمان "خرِ" صاحبخانه است !
قدیمیها می گفتند:
خدا هیچکس را به درد ِ چه کنم گرفتار نکند که علاج ندارد! که کرد!

امیرعلی متولی