در مقاله مزبور آمده است: رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا اخیراً یک سفر موفقیت‌آمیز را به پنج کشور آمریکای لاتین به‌پایان برد.
وی در طول این سفر یادآوری کرد که احتمالاً ارتش ونزوئلا می‌تواند با یک انتقال قدرت مسالمت‌آمیز به بحران فزاینده این کشور و حکومت خودکامه نیکلاس مادورو پایان دهد. این سخنان تیلرسون همسو با پیشنهاد سال گذشته ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بیان شده که گفته بود شاید یک دخالت نظامی از سوی ارتش‌های چندملیتی منطقه از سقوط کامل کشور ونزوئلا جلوگیری کند

میدل ایست فوروم در این گزارش می‌نویسد: « اگرچه تیلرسون در سخنان خود نام روسیه و چین را آورده، اما وی نامی از ایران نبرده است».

در ادامه این گزارش آمده است، «درست همانند جنگ داخلی سوریه، ایران نقش اساسی در بحران ونزوئلا دارد که با اجرای عملیات جنگ‌های غیرمتعارف قصد گسترش نفوذ خود در این کشور را دارد».

بر اساس این گزارش، نقش ایران معمولاً چندان در صحنه کشمکش‌های سیاسی ونزوئلا دیده نمی‌شود، اما نقش این کشور پشت صحنه در تعلیم و مسلح ساختن نیروهای سرکوبگر رژیم ونزوئلا برای سرکوب مخالفان در آشوب‌های سال۲۰۱۷ آشکار است.

بر اساس این گزارش، «در جریان سرکوب تظاهرات ضدرژیم مادورو ، این کشور شاهد حمله موتورسوارانی از اعضای شبه‌نظامیان ونزوئلایی موسوم به کالکتیووس (Collectivus) بودند که کاملاً شبیه نیروهای سرکوبگر بسیج در ایران سازماندهی شده‌اند».

میدل ایست فوروم همچنین می‌افزاید، «این نیروهای سرکوبگر نخست قدرت خود را علیه معترضان در جنبش سبز نشان دادند، و امروز پس از ده سال دامنه اقدامات خود را به ونزوئلا کشانده‌اند».

در پایان این گزارش تاکید شده است که «هرگونه تلاش برای پایان دادن به بحران ونزوئلا بدون برخورد مستقیم با نیروهای خارجی بانفوذ در این کشور، مانند ایران و روسیه، بی‌ثمر خواهد بود».