مرحله گذار از دیکتاتوری به دموکراسی مشارکتی
25.12.2017 - 20:43
- سوسیالیسم دموکراتیک
از دید «سوسیالیست - دموکرات»، سوسیالیسم دموکراتیک در مجموع چگونه « اندیشه و روندی» میتواند باشد؟
سوسیالیسم یعنی کشف نسبی راههای بهزیستی انسان در جامعه ، گام به گام، از طریق مشارکت تا حد ممکن مستقیم، و آزاد و داوطلبانه و برابر حقوق همگان ، جهت حل مسایل مشکلزای قدرت دولتی سلطه گر، مالکیت خصوصی استثمار آفرین و از خود بیگانگی ایجاد کننده، فقر و اختناق و مانند اینها، حفظ محیط زیست ، به کارگیری دستاوردهای تکنولوژی برای بهزیستی، و رسیدن به یک زندگی رها از اجبارها، و نشاط انگیز و پیشرفته و پررفاه، که در آن تضاد و تفاوتی بین کاروظیفه مند و تلاش مورد علاقه، وجود نداشته باشد. و تلاش مورد علاقه برجای کاروظیفه مند بنشیند. و خود حکومتی جامعه بر خود، تحقق یابد.
بهرمندی فرد از نتیجه تلاشهایش : نخست به هرکس به اندازه کارش، و در گام بعدی به هرکس به اندازه نیازش ، تامین شود به طوریکه سعادت یکی ، عملاً جزیی از سعادت همگانی، و سعادت همگانی متضمن سعادت فردی باشد.
مرحله گذر از دیکتاتوری به دموکراسی مشارکتی
- جامعه ایران در مرحله « گذر از دیکتاتوری به دموکراسی تا حد ممکن مشارکتی» قرار دارد.
افراد و اقشار و طبقات اجتماعی و خلقهای ذینفع، میتوانند برای تحقق «نظام دموکراسی مشارکتی غیر متمرکز» در این مسیر با یکدیگر همراه شوند. در این راه تلاشهایی که بین نیروهای چپ و دموکرات و آزادیخواه و رفع تبعیض، جهت وحدت و اتحاد و جبهه و ائتلاف صورت میگیرد و یا خواهد گرفت، ارزشمند و رهگشاست.
- در جامعه کم رشد ایران، برای پیشرفت،لازم است یک مرحله گذاز از دیکتاتوری به دموکراسی طی شود، از طریق تحقق نظامی اقتصادی اجتماعی که بطور کلی آنرا « سوسیال دموکراتیسم رادیکال» مینامیم. محتوای نظام اقتصادی آن « سرمایه داری کنترول و نظارت شده» از سوی تشکل های آزاد و مستقل و غیر دولتی و مردمی جامعه است. در شرایط وجود« دولت مرکزی و دولت های محلی »، که دولتها و تشکلها عمدتا از طریق مشارکت مستقیم مردم، دموکراسی موجود جامعه را شکل میدهند. سرمایه، دولتی نیست ولی تحت نظارت و کنترول جامعه و تشکلهای مستقل آن قرار دارد.
- تا وقتی که غولهای سرمایه جهانی قدرت عمده را تشکیل میدهند، در جوامع کم رشد نمی توان نظام سوسیالیسم دموکراتیک و « خود حکومتی جامعه» و حل مسئله «استثمار» را عملی کرد.
جامعه ما نیاز دارد مسایل گذر از دیکتاتوری دینی را به جمهوری ، جدایی دولت و دین ، سرمایه داری تحت نظارت، برای حل نسبی مشکلات راه دموکراسی، عدالت اجتماعی، عدم تبعیض، طرح کند. و فدرالیسم دموکراتیک را برای حل مسئله ملی اجرا نماید. واحدهای فدرال نیز می توانند حکومت دموکراتیک محلی خود را داشته باشند. دموکراسی مشارکتی و تا حد ممکن مستقیم، میتواند راه پیشرفت جامعه را بر اساس اقتصاد سرمایه داری تحت نظارت و کنترول مردم و تشکلهای مستقل شان، باز کند. که در آن طبق قانون برابری و آزادی و رفاه همگانی و عدم اعدام و هرگونه شکنجه و برابری های جنسیتی ، و آزادی های فردی و اجتماعی، پست های دولتی محدود به زمان، و مانند اینها تأمین و تحقق یابد.
-حل مسایل استثمار و خود حکومتی به تغییرات عمیق جهانی بستگی دارد. با این وجود مالکیت های بزرگ را میتوان عمومی نظارت و کنترول کرد. مانند نفت و غیره. و پایه های خود حکومتی جامعه را از راه دموکراسی مستقیم و مشارکتی مردم و کانونها به تدریج آغاز نمود تا به صورت طبیعی نطفه ها و پایه های سیستم آینده ، سوسیالیسم دموکراتیک، در عرصه های فرهنگ و خود نظارتی و خود مدیریتی و غیره ، در درون سیستم موجود زاده و پرورده شود.
در این میان نقش تلاش زحمتکشان یدی و فکری آگاه و متشکل جامعه، که اکثریت بالای مردم را تشکیل میدهند، بسیار مهم است و میتواند تکیگاه تغییر خواهان باشد.
-لازم است نیروی ترقی خواه و تغییر طلب و سوسیالیست -دموکرات، به صلح و برابر حقوقی و دیالوگ در میان دولتها تأکید کرده و از آنها دفاع نماید.
و برای گذر از دیکتاتوری به دموکراسی از همه اشکال مبارزه که مسالمت آمیز و دارای حق مشروع، و شامل قوانین جهانی باشد، استفاده کند. و مخالف اعمال خشونت دولتی علیه اعتراضات مردم باشد. و در چنین مواقعی خود را مدافع مردم بداند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
آ. ائلیار
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید