چرا که اگر الله پرستان حکومتی به مردم زیر سلطه ی شان آزادی بدهند، آن بهشتی را که ایشان پس از مرگ به انتظار می نشینند را، مردم در همین دنیا برایشان می سازند !!

حکومت دینی مطلقه نمی تواند آزادی بدهد زیرا بقایش در خفقان و فشار بر مردم استوار است. اسلام به عنوان واپسین نسک از ادیان ابراهیمی که در بن و ریشه باورمند به تحمیل عقیده و تشکیل حکومت خدا بر روی زمینند، آن هم به هر قیمتی، و این را بارها و بارها در درازنای تاریخ ثابت کرده اند، دینی است متضاد با آنچه که مومنان خرده پایش آن را بر حسب مصلحت روز یا همان "نان به نرخ روز خوردن"، لاف گزاف می زنند.

استوره ی دین، سرچشمه ای بیرونی دارد و زمین همیشه با داشتن خدایان جای تاریک و دردناکی برای زیستن بوده و هست. ادیان الاهی تلاش دارند تا آنچه که انسان به ذات خود بدان آگاهست را مصادره و دوباره با قیمتی گزاف تر به خودش بفروشند، مسلن ارج به پدر و مادر یا پرهیز از تجاوز و دزدی و غارت و آدم کشی.

دین نیامده است که راه سعادت بشری را به انسان نشان دهد، بلکه از برای گمراهی او و انحراف خط سیر طبیعی فرگشت انسانیت است که چون دیوی، مارگونه بر پیکر انسان پیچیده است و آن کس که به یاوه هایش باورمند می شود را با خود به سراشیبی اطاعت و بندگی (پیروی و تقلید و بردگی) می کشاند و سرانجام او را وعده ی پوچ اخرایی می دهد که در آن اگر کارهایی که دستور داده و آنها را خوب انگاشته را انجام داده باشد، سر از باغی همیشه مصفا با دخترکانی بکر (هوری) درمی آورد و می نوشد و می خورد و عیاشی را در جوار حق به کمال می رساند !!

این چنین است اخلاق بردگان ایماندار. چه تفاوت می کند که یهوه و موسایش را اطاعت کنند یا معتقد به هم خوابگی پدر و مادر ایسا باشند یا از توبره ی دین محمدی بخورند. دین، دستگاه مغزشویی است و از برای همین از همان آغاز کودکی و هتا نوزادی انسان، فرد آزاد انسانی را آلوده به وردهای مذهبیش می کنند و با این تجاوز آشکار، به انسان که آزاد زاده شده است، بندهایی می زنند که او را تا یک عمر کامل رها نخواهد کرد. این چنین تجاوز به آزادی انسان از برای "سلب توانایی برای اختیار و گزینش آزاد"، باید یک بار و برای همیشه از هازمان های انسانی برچیده شود. مردم باید خود برگزینند نه اینکه دچار تحمیل عقیده از سوی دستگاه های دین مدار شوند. مدرسه ها حق ندارند در گوش فرزندانمان آیه های عربی و تلمودی و مسیحی و دروغ های فلسفه بافته و افیونی الاهی را تحمیل کنند.

ما باخته ایم؛ باید اکنون از خاکستر خود برخیزیم و بساط این شیادی بزرگ ترین فریب تاریخ بشریت را برای همیشه بر هم بزنیم.

کتابخانه های ممنوع شده را به روی مردم بگشاییم و دانش را بگستریم و آسایش و اطمینان از زندگی خوب و هدفمند را با تامین اقتصادی بدون دلهره از نزول و ربای بانکی و آزادی های فردی و اجتماعی، از سرآغاز برقرار سازیم و برای این همه، اکنون باید شاخ غول رژیم سراپا نفرت و فساد ولایت فقیه را بشکنیم و اسلام تحمیلی و تحمیلگر را از ریشه در بسترهای اندیشه های خود بخشکانیم.

ما مردمانی هستیم زخم خورده با روان هایی رنجور که دیگر فریاد "دیگر بس است" را به کردار برخواهیم گرداند. ما کننده ایم و واکنش برانگیز خواهیم بود. به دین چون جرثومه (لانه ی) فسادی می نگریم که همه ی آنچه بد است را در خود نهادینه دارد و به همه ی آنچه که خوب است و در نهاد انسانیت بوده و هست، دست درازی می کند و داشته هایمان را به نام خود سکه می زند و آزادی هایمان را به تناب پوسیده اما کلفت بردگی و ایمان به موهومات، می رباید و مصادره می کند.

خداناباوران در این اندیشه نیستند که از آغوش گرم موسا یا ایسا یا محمد به آغوش گرم دجال اهریمن خوی دیگری پناه برند. ما همه ی تنهایی خویش را با عشق به یکدیگر و زمین و طبیعتمان پر خواهیم کرد. نیازی به دین فروشان فربه در قم و واتیکان و اورشلیم نداریم. ما خود خدای خویشتنیم که پیکرهایمان (انسان های دیگر) در رنج و سختی زندگی می کنند و این دریدگان اخلاق و فروشندگان زهد و تقوا به تن های برهنه ی مان تازیانه ی معرفت الهی و گزشت ها و فروتنی ها پرنخوت آمیز می زنند. ما زیر بار این ستم کمرمان شکسته است و با کمری شکسته و قلبی سرشار از ایمان به خود و انتقام تاریخی بشر، خدای دجال انسان کششان را به محاکمه ی جهانی دادگاه انسانیت خواهیم کشاند.

باید اکنون آغاز یک پایان برای مهار ذهن به واسطه ی دین باشیم تا نسلی آزاد، آگاه، عاشق و اندیشمند بپرورانیم.