بنام حامى حق
هموطنان عزيز و درد آشنايم
بنام حامى حق
هموطنان عزيز و درد آشنايم
بيش از ٢٤ ساعت است كه با چشمانى مرطوب از اشك و بغضى محبوس شده در گلو نظاره گر صحنه هاى تكان دهنده زلزله اخير در شبكه هاى خبرى هستيم. شاهد بودن تكرار دلخراش فجايع رودبار و بم سنگدل ترين دل ها را نيز به درد مى آورد چه رسد به چون منى كه آسيب پذير تر از هميشه گرديده ام.
بار ديگر بخشى از ميهن و هم ميهنان مظلوم ما غافلگيرانه قربانى قهر و خشم طبيعت گرديده و در اين سرد روزها ناباورانه به سوگ عزيزان خود نشسته اند. خانه ها و كاشانه ها ويران، عده اى گرفتار زير آوارها، و تعدادى نيز جان به جان آفرين تسليم نموده اند. لذا اينجانب و همسرم ،محزون و حيران از اين ناروايى ها، وقوع اين حادثه هولناك را به همگان، بخصوص آسيب ديدگان در مناطق غربى كشور، صميمانه تسليت عرض كرده و عاجزانه استدعا داريم كه هر يك از ما در هر كجا كه هستيم، به هر نحوى كه مى توانيم به يارى زلزله زدگان بى پناه شتافته و وظيفه انسانى خود را در حد توان ادا نماييم. به رغم تفكر رو به گسترش عمومى كه : انسانيت ديگر در جامعه ما جايى ندارد، نمى خواهم و نمى توانم آنرا هرگز باور كرده و مصرانه و مفتخرانه بر اين گفتار پا مى فشارم كه :
بنى آدم اعضاى يكديگرند... و چو عضوى به درد آورد روزگار ،دگر عضو ها را نماند قرار.
بدون شك خداوند دادرس نيز همواره يار و ياور همه ما در اين راستا خواهد بود.باشد كه تبلور انسانيت و تداوم آنرا را در انجام اعمال نوعدوستانه شاهد باشيم.
با اميد به امداد رسانى عاجل و آرزوى توفيق مددكاران،
عباس امير انتظام
سحرگاه ٢٣ آبان ماه ١٣٩٦
بار ديگر بخشى از ميهن و هم ميهنان مظلوم ما غافلگيرانه قربانى قهر و خشم طبيعت گرديده و در اين سرد روزها ناباورانه به سوگ عزيزان خود نشسته اند. خانه ها و كاشانه ها ويران، عده اى گرفتار زير آوارها، و تعدادى نيز جان به جان آفرين تسليم نموده اند. لذا اينجانب و همسرم ،محزون و حيران از اين ناروايى ها، وقوع اين حادثه هولناك را به همگان، بخصوص آسيب ديدگان در مناطق غربى كشور، صميمانه تسليت عرض كرده و عاجزانه استدعا داريم كه هر يك از ما در هر كجا كه هستيم، به هر نحوى كه مى توانيم به يارى زلزله زدگان بى پناه شتافته و وظيفه انسانى خود را در حد توان ادا نماييم. به رغم تفكر رو به گسترش عمومى كه : انسانيت ديگر در جامعه ما جايى ندارد، نمى خواهم و نمى توانم آنرا هرگز باور كرده و مصرانه و مفتخرانه بر اين گفتار پا مى فشارم كه :
بنى آدم اعضاى يكديگرند... و چو عضوى به درد آورد روزگار ،دگر عضو ها را نماند قرار.
بدون شك خداوند دادرس نيز همواره يار و ياور همه ما در اين راستا خواهد بود.باشد كه تبلور انسانيت و تداوم آنرا را در انجام اعمال نوعدوستانه شاهد باشيم.
با اميد به امداد رسانى عاجل و آرزوى توفيق مددكاران،
عباس امير انتظام
سحرگاه ٢٣ آبان ماه ١٣٩٦
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید