قسمت 4
لاما بعد از گشت و گذار در اوروک به کنار دریا میرسد و با نانشه به قصر لاجورد واقع در ته دریا میروند
نام دارند Nin-xur-san-ga و مادرش Enkiپدر نانشه
مادر نانشه در فرهنگ سومر نقش مادر همه ی کودکان را به عهده دارد
والدین نانشه به او خوشامد گفته و از لاما میخواهند آنچه را که در اوروک دیده تعریف کند
*انکی بعداز شنیدن سخنان لاما به İM-DU-GUD
اشاره میکند .به پرنده ایکه دارای چنگالهایی به قدرت شیر و سری دارد شبیه سر یک عقاب یا شب پره. که سنگ سرنوشت را دزدیده است.
.ست AN-ZU نام دیگر پرنده
در فرهنگ سومر نگهدار سنگ سرنوشت ENLİL برادر انکی ست
میفرستد تا از سنگ سرنوشت و پرنده سوراغی بگیرند MUD انکی به ظاهر دختران را پیش کاتبی به نام
.اما در حقیقت میخواهد بچه ها از فلسفه ی « الکی خوش باشی» کاتب اطلاع پیداکنند
دختران بعد از آگاهی از فلسفه ی مود جواب میدهند
« اگر قایق بخوابد به آب فرو میروند- و اگر شهر بخواب در خون فرو میرود»
صرب المثل معروف خودشان را به کاتب یاد آوری میکنند
-----
MUD به معنی تفریح و الکی خوشی ست. برابر mırt و شکل قدیمی آن است که امروزه به کار می بریم.
در قسمت پنجم
برادر نانشه و کاتب دیگری وارد قصه خواهند شد
و پیگیری سنگ تقدیر ادامه خواهد یافت
قسمتی از متن:
بفرمایید بفرمایید بنشینیددختران بابا انکیخوش آمدیدصفا آوردیدبفرمایید بفرمایید بنشینید*
-کاتب ما سلامت باشدسئوالی داریمممنون میشویم پاسخ دهید -ام-دو-قود سنگ سرنوشت را دزدیده است دزد و سنگ را کجا میتوانیم بیابیم*
-در جایی که بابا انکی نمیداندمن کیستم که بتوانم به سئوال شما جواب دهم
*
اماشما بیایید از خیراین کار و پرسش بگذریدبیچاره میشویدانسان عمر خود را به خاطر این کار تلف نمیکند
دنیا پنج روزه
آنهم خوش روزه
بیچاره میشوید
انسان عمر خود را به خاطر این کار تلف نمیکند
بر سرتان که درد نمی کند
دستمال نبندید
چرخ کائنات از آغاز وارونه میچرد
کسی را یارای برگرداندن آن نیست
باد از هر طرف که آمد بدان سوی بچرخید
برای خود قدرت و قصر و مال و منال ردیف کنید
اگر کسی را زیر لگد و
میان گل و لای دیدید
لگدی نیز شما بنوازید
که بر نخیزد
اگر بر خیزد
شما در گل فرو رفته اید دخترانم.
به چسبید به می و معشوق
AN-ZU را رها کنید
و سنگ تقدیر را.
از آغاز چرخ کاینات را
هیولا می چرخاند.
*
-آقای دوبسار
سخنی برای شما
فراموش نکنید
-قایق بخوابد بر آب فرو میرود
-شهر بخوابد در خون فرو میرود
-الوداع می و معشوق
الوداع پنج روز و
خوش روز
- شمارا بخیر-ما را به سلامت
----------
بابا انکی
مادر نین-خور-سان-گا
رفتم به غروبگاه خورشید
به جایی که پریان میخوابند
اوروگ را گردش کردم
خانه یتان را خانه ی خود یافتم و آمدم
انکی:
چه دیدی در اوروک فرزندم
برای ما تعریف کن دخترم.
-بالا سر هر کس
هیولایی ایستاده بابا
محصول را می برند و انبار میکنند
برخی گرسنه
برخی مریض
برخیها می ترسند
برخیها فرار میکنند
در حالیکه گاوم گرسنه است
دام غریبه علوفه ام را میخورد
شیر در صحراست
همه جا پر از جانوره
هیولاهای سیاه پوش
در اوروک رژه میروند
آدم نمیداند به کجاه پناه ببرد بابا
جویها تمیز نمیشوند
کثافت از جایش تکان نمیخورد
کشتزار ها تشنه مانده اند
از فراوانی محصول خبری نیست
بابا ! باغها و باغچه ها
خالی از خرما و میوه مانده اند
حاکم اوروک را غارت میکند
هیولاها کی ان گیر را نابود میکنند
نه دیدار لذتی دارد
و نه لبخند نمکی
آدم نمیداند به کجا پناه ببرد
بالا سر هر کس
اسکلتی استاده است بابا....
Lamma Uruk` u gəzəndən sonra dəniz kənarında Nanşe ilə görüşüb, dənizin dibindəki lacivərd sarayına, Nanşe` nin ayılası evinə, getdilər.
Nin-xur-san-ga (Nanşe-nin anası):
-Səndə mənim bir balamsan
Xoş gəlibsən qızım Lamma
-Ana bildim
Ata bildim
Öz evim bildim
Gəldim
Enki
انکی، در حالیکه دجله و فرات از شانه های او میریزند
-İçdin NAM` ın suyunu
Gəlib çıxdın yerə bala
Xoş gəlibsən bizə Lamma
- Enki baba
Ana Nin-xur-san-ga
Getdim gün batan yerə
Mələklər yatan yerə
Uruk` u gəzdim gəldim
Öz evim bildim gəldim
-Nə gördün Uruk` da bala
Söylə bizə qızım Lamma
- Hər insanın başı üstə
Bir həyula durub baba
Aparırlar taxılı
Vururlar ambara baba
Kimi acdır
Kimi nə saq
Kimi qorxur
Kimi qaçır
Inəyim ac ola-ola
Otumu özgənin
Malı yeyir baba
Yer-göy canavar
Səhrada şir
Qara geyimli həyulalar
Uruk-da san geçir
Adam bilməyir
Hara getsin baba
اروک
Arxlar təmizlənməyir
Kirlilik axıb getməyir
Əkinlər qalıb susuz
Bol taxıl yetişməyir
Qalıb bağçalar bağlar
Xurma meyvəsiz baba
Lugal talayır Uruk` u
Həyula dağıdır ki-en-gir` i baba
Nə görüşün dadı var
Nə gülüşün duzu
Adam bilmir
Hara getsin ana
Hər insanın başı üstə
Bir skelet durub baba
Nanşe
-Yaşam burda ağır geçır
Ağır-ağır
Axır geçır
İM-DU-GUD
Enki
-Apardı təqdir-daşı` nı
O oğru İM-DU-GUD
Axıtdı xalqın göz yaşını
O abdal İM-DU-GUD
URUK` da bir DUB-SAR var
Onun adı MUD başı
Gedin görün nə söylür o
Bəlkə tapdı bu quş-başı
MUD
Buyurun-buyurun əyləşin
Enki babanın qizları
Xoş dəldiniz
Səfa gətirdiniz
Buyurun-buyurun əyləşin
uruk
-DUB-SAR` ımız sağ olsun
Bir sorğumuz var sizə
Minnətdarıq cavab versəniz
-İM-DU-GUD oğurlayıb
Təqdir-daşı` nı
Harada tapa bilərik
O oğrunu
Təqdir-daşı` nı?
-Enki baba
Bilməyən yerdə
Mən kiməm
Cavab biləm
Amma
Gəlin geçin
Bu sorğudan
Bu işdən
Yazıq siz
İnsan ömrünü
Hədər etməz bu işdə
Dünya beş gündür
Oda xoş gündür
Yazıq siz
İnsan ömrünü
Hədər etməz bu işdə
Ağrımaz başınıza
Dəsmal bağlamayın
Fələyin çarxı əzəldən
Tərsə dolanır
Kimsə onu çevirə bilməz
Yel hansı yandan gəldi
O yana süzün
Özünüzə Saray qüdrət
Mal-dövlət düzün
Birini təpik altında
Çamırda isə gördünüz
Bir təpikdə siz vurun
Qalxmasın çamırdan o
Qalxarsa
Siz çamırda sinsiz qızım
Tutun mey-o-məşuqu
Buraxın AN-ZU` nu
Təqdir daşını
Əzəldən həyula işlədir
Dünyanın çarxını.
-Sizə bir söz
DU-SAR ağa
Unutmayın:
Qayıq yatarsa
Suya batar
-Şəhər yatarsa
Qana batar!
-Əlvida
Mey-o-məşuqun
-Beş günün
Xoş günün
-Siz sağ
-Biz səlamət.
----------------
انکی خدای آب شیرین
قسمت پنجم
نانشه رفته با برادرش در مورد پرنده و سنگ تقدیر حرف بزند.
ASAL-LU-Xİ برادرش او را به دنبال عمومی خود En-LİL میفرستد و صلاح میداند که با عمو صحبت کند.
Enki لاما را به سوراغ کاتبی به نام NAM فرستاده است.
---
لاما در راه خانه ی کاتب را از بچه ها می پرسد و پیش او میرود.
کاتب خود را فرزند انکی میداند- چون در کودکی از دست کشتارگران به کوه و جنگل گریخته بود و توسط انکی تربیت شده است.
نام در کوهستان با پرنده و نگهبان جنگل خوم بابا آشنا شده . او با خوم بابا دوست است .
نام بعد از اینکه از کودکی خود حرف میزند قرار میگذارد برای یافتن پرنده فردا به کوهستان بروند.
---
بخشی از متن :
در بیشه تنها شدم
بین حیوانات
زبان حیوان را آموختم
و زبان پرنده را
*
از پدر دور شدم
از مادر نیز
فراموش کردم
زبان مادرم را
زبان خود را
*
زنده باشد
بابا انکی
به دادم رسید
به من آموخت
زبانم را
*
در میان حیوانات
حیوان شده بودم
گم کرده بودم
زبانم را
*
دل بستم به حیوان
شیفته ی آب و درخت شدم
و کوه و
تپه و دره
*
درخت لرزید
منهم لرزیدم
در سرما
سردم شد
با برگها
*
گوزن دوید
به ناگهان
پرندگان پریدند
من شناختم
ترس نا دیدنی را
*
دوستی دارم
عمیق
چون دره ها
بلند
چون کوههای سرفراز
*
نام اش خوم باباست
پدر بیشه ها
و مادر آنها
:چون همه ی مادران
»
بدانگاه که خوابم را به درختان بخشیدم
بیداری را برای خود برداشتم
بدانگاه که درختان را با اشک چشمانم سیراب کردم
تشنگی را برای خود برداشتم
.من دیریست که جانم را فدای جنگل نموده ام
باکم نیست که دگرباره زنده نخواهم شد
*
از مرگ ترسی ندارم
نمی توانم بیشه هایم را از چشمم دور کنم
شیفتگیم مرا جاودانه خواهد کرد.... »
İM-DU-GUD
Nanşe gedib qardaşı ASAL-LU-Xİ ilə təqdir daşı üzərində danışsın.
ASAL-LU-Xİ Nanşe -yə deyər ki yaxşı olar əmisi Enlil-nən danışsın.
Və əmisi Nanşe` yə İM-DU-GUD`u göstərir.
*
Lamma ENKİ babanın sözü ilə NAM adında bir DUB-SAR`ı axtarır.
Yolda, evlərə yaxın, arx qırağında, uşaqlar oynayırlar.
-Ay DUMU(uşaq) nə edirsən.
-Çimirəm.
-Ay UNU (qız) sən nə edirsən.
-Qolçaq oynadıram .
-DUMUNİTA (oğlan) sən nə edirsən.
-Güləşirəm.
-NAM adında bir kişi burada var mi?
-NU(yox, uşaq dedi)
-ABA ? DUB-SAR? ( kim? Katib? Bir başqa uşaq soruşdu.)
-HE-AM (hən).
-Ngal( orada).
-Bu anda bir yaşlı qadın yetişib
"Gelin mən sizə göstərim"-dedi.
*
Lamma dubsar` ın evin tapıb onla danışır:
Dubsar
- Siz necə buraya gəlib çatdınız, sümüklər hər yeri alıblar.
- Mən istəsəm görünərəm, istəməsəm görünmərəm.
-Pəri ki pəri; ENKİ baba necədir.
- Yaxcıdı. Amma kirli yaşayışdan ürəyi kədərlidir.
-Bütün düşünən insaların, gözəl tanrıların ürəyi qəmlidir. Mən ENKİ babanı çox istirəm,
bir taydan o mənim də babamdir.
- Necə
- Mən uşaq ikən, özgələr bizim kəndə talan saldılar, qıranı qırdılar qırmayanı əsir apardılar;
mən ata-anasız qalarkən qaçıb getdim dağa. Aylar illər meşədə qaldım. Orada İM-DU-GUD və baba Enki ilə tanış oldum. Baba məni özünlə evinə götürdü, mənə yazıb-oxuma, ədəb-ərkan, ox atma, qəmə vurma və ha belə bir şeyləri öyrətdi. Baba Enki mənim də babamdır.
- Baba söylədi:
Apardı təqdir-daşı` nı
O oğru İM-DU-GUD
Axıtdı xalqın göz yaşını
O abdal İM-DU-GUD.
*
Təqdir-daşı ` nı
-İM-DU-GUD oğurlayıb
Harada tapa bilərik oğrunu
Təqdir-daşı`nı?
- İM-DU-GUD -nan danışmaq gərək
Təqdir daşının yerin soruşmaq gərək.
Elin dilin eldar bilər
Quşun dilin quşbaz bilər
O quşla danışmaq gərək.
**
Yalqız qaldım meşədə
Heyvanlar içində mən
Öyrəndim heyvan dilini
Quş dilini mən.
Atadan uzaq düşdüm
Anadan da mən
Unutdum ana dilimi
Öz dilimi mən.
Var olsun
Enki baba
Dadima çatdı
Öyrətdi mənə
Öz ana dilimi.
Heyvanlar içində
Heyvan olmuşdum
İtirmişdim mən
Öz quş dilimi
Sevdim heyvani
Suyu ağacı mən
Dağı təpəni
Dərəni mən.
Ağac əsəndə
Məndə əsdim
Üşüdüm soyuqda
yarpaq ilə mən.
Ceyran qaçdı
Birdən
Quşlar uçdu
Tanıdım o
gözə görünməz
Qorxunu mən.
خوم بابا در برابر قطع کنندگان درختان
Bir dərin dostum var
Dərələr kimi
Ucadir uca dağlar kimi
Adı XUM-BABA
Atadir meşəyə
Anadır analar kimi:
*
“Nə anam olub nə atam
Nə kimsə böyüdüb məni
Dağdan doğulmuşam
Ormanı qorumuşam.
*
Yuxumu ağaclara verərkən
Oyaqlığı almışam
Göz yaşımdan su verərkən
Susuzluğu almışam
Canımı çoxdan ormana
Qurban demışəm
Qorxmayıram ki
Birdə dirilməyə cəyəm mən.”
*
Qorxum yoxdur ölümdən
Meşəm getməz gözümdən
Sevgim edər əbədi məni.
**
Atadan uzaq düşdüm
Anadan da mən
vuruldum dərin
meşələrə mən...
*
Sabah gəlin gedək
İM-DU-GUD` dun
yuvasına.
O abdal quşun
Oynağına...
-------
افزودن دیدگاه جدید