رفتن به محتوای اصلی

مساله ملی، اپوزیسیون بورژوائی و طبقه کارگر!
20.09.2016 - 16:44

 

 

هر روزکه میگذرد برابعاد مشکلات و بحرانهای اقتصادی و سیاسی که رژیم  ضد مردمی  جمهوری اسلامی را  از هر طرف احاطه کرده است ، افزوده گردیده، این رژیم ارتجاعی به آستانه سرنگونی توسط  توده های زحمتکش ایران، نزدیکتر میشود.  بحران اقتصادی غیر قابل علاج، افزایش روزافزون قیمت اجناس مورد نیازعمومی، بیکاری و بی خانمانی بیسابقه که  دامنگیر میلیون ها تن از اهالی کشورمی باشد، اختلاف و شکاف طبقاتی هرچه فاحش تر و بالاخره دزدیها و کلاشی های آشکارسردمداران غارتگر رژیم، خشم و انزجار عمومی را بر انگیخته، عصیان و مبارزه کارگران و توده های محروم و ستمدیده را علیه رژیم شکنجه و کشتار، شدت می بخشد. در عین حال، گسترش دامنه مبارزات حق طلبانه کارگران و زحمتکشان و تشدیدهرچه بیشترنارضایتی در بین طبقات و اقشار تحت ستم جامعه اسیر و دربند، بطور روز افزونی بر دامنه کشمکش ها و درگیریها در بین دارودسته های رژیم که همه ماهیتی ضد مردمی و ارتجاعی دارند، می افزاید.       

                                +++++

در شرایط حساسی  که تشدید مبارزات  حق  طلبانه  توده ها،  ناقوس مرگ رژیم را به صدا در آورده است، در درون اپوزیسیون مخالف رژیم، نیروهای سیاسی سازشکار متعلق به جناح های مختلف بورژوازی به حرکت  درآمده و در اغلب موارد،  با کمک  مالی بیدریغ این یا آن قدرت امپریالیستی، این یا آن رژیم ارتجاعی منطقه،  تلاش ها و تقلا های خود  را به منظور  نیل به قدرت سیاسی،  صد چندان ساخته اند. در این روزهای پر فتنه و آشوب در صحنه سیاست بین المللی ، گوئی درایران؛ تاریخ  تجدید میشود. ۳۸ سال پیش،  زمانی که  رژیم استبدادی شاه، آخرین نفس ها را میکشید و خمینی غدار و دار و دسته های فرصت طلب مذهبی و سکولار گرد آمده  در پایتخت فرانسه، در زمینه  به چنگ آوردن قدرت سیاسی به یاری قدرت های امپریالیستی طرح ریزی میکردند، کارگران و زحمتکشان  ایران  از داشتن ستاد  فرماندهی  خود  -  حزب انقلابی  طبقه کارگر – محروم بودند. در غیاب  رهبری و راهنمائی چنین حزبی،  کارگران و  میلیون ها تن از  توده های  زحمتکش ایران،  لاجرم  به پیرو و دنبالچه بورژوازی  مبدل گردیده  و زمینه ساز به قدرت رسیدن رژیم  ارتجاعی جمهوری اسلامی شدند. باید گفت که  در برخورد به مبارزات طبقاتی و قدرت سیاسی، بین  پرولتاریا و بورژوازی،  راه  میانه ای  وجود ندارد. کارگران و توده های  زحمتکش  در  رویداد های عظیم  انقلابی اگر فاقد حزب انقلابی  خود باشند، بدون تردید به دنباله این  یا آن  حزب و تشکیلات سیاسی  بورژوازی مبدل  خواهند شد . انقلاب شکست خورده  ۲۲ بهمن  سال ۱۳۵۷، گواه صادقی بر این ادعا میباشد.آخوند مکار وعوام فریبی همچون خمینی  که حامل قشری ترین نظریات  سیاسی و اجتماعی بود، توانست با  پبش کشیدن و طرح شعارهای مردم پسندانه و دادن  وعده های  سرخرمن،  توده های  زحمتکش را فریب  داده و آنها را بدنبال  خود بکشاند.  به عبارت دیگر آخوندهای  مفت خور و تاریک اندیش، تجار سود جوی بازار و دیگر غارتگران هستی توده ها، با مکر و ترفند و کمک و یاری اهالی نا آگاه ،  بار خود را به سرمنزل امن رساندند.              

                     +++++

اکنون نیز،همچون زمان سرنگونی حکومت خودکامه  شاه،  کارگران ایران از داشتن حزب انقلابی خود محرومند. اگر در آن زمان، خمینی با دادن شعار های عوام فریبانه،  توانست  میلیون ها تن از  زحمتکشان را به دنبالچه  خود مبدل سازد، امروز نیز در حالی که  رژیم ضد مردمی حاکم در چنگ  انواع  مشکلات دست و پا میزند،  گروه بندی های مختلف بورژوازی، از سکولارهای دو آتشه گرفته تا مذهبی های  مومن و دیندار، با  شعارهای فریبنده در صحنه سیاسی کشور ظاهر شده و برای جلب توجه کارگران و توده های محروم و زحمتکش،  خود را بهترین یاران اقشار ستمدیده و تهی دست و دلسوزترین هواداران طبقه کارگر،نشان میدهند. اگر کارگران ایران در زیر یوغ  رژیم  جمهوری اسلامی،  با انواع  محرومیت ها  و ستمدیدگی ها  روبرو هستند، حد اقل ازاین « نعمت خدادادی» برخوردارند که در بین احزاب و گروه بندیهای  بورژوائی مخالف  رژیم،  «هواداران و دلسوزان»  بیشماری دارند!  این هواداران سینه چاک امروز طبقه  کارگر و توده های محروم و زحمتکش، اینک همان  سیاست نیرنگ و فریبکاری را دنبال میکنند  که  دار و دسته ارتجاعی  خمینی  قبل از انقلاب  بهمن دنبال میکرد و  نیروهای  سیاسی مدافع نظام سرمایه داری در ایران و دیگر نقاط  جهان بارها و بارها به منظور نیل  به مقاصد سیاسی خود،  بدان متوسل  شده اند. در چنین اوضاع و احوالی، نیروهای سیاسی انقلابی که از منافع  طبقاتی کارگران  دفاع به عمل می آورند، باید در عین ادامه هرچه سرسختانه تر مبارزه مرگ و زندگی علیه رژيم  ارتجاعی  جمهوری  اسلامی، با تمام نیرو در تنویر افکار کارگران و توده های زحمتکش و آگاه ساختن آنها  از مکر و خدعه  بورژوازی – چه بورژوازیملت غالب  و چه بورژوازی  ملت های غیر فارس، کوشش به عمل آورند.  واقعیت این است که  این گروه بندیهای سیاسی متعلق به بورژوازی که اینهمه برای  کارگران  دلسوزی میکنند، اگر در فردای سرنگونی  سلطه جنایت کارانه  رژیم جمهوری اسلامی  به قدرت برسند،  با  چنگ و دندان از منافع سرمایه داران و غارتگران اجتماعی دفاع  بعمل آورده و به وعده های  خود  در زمینه  رعایت  و بهبود حال  کارگران و توده های  زحمتکش، سکولاریسم ،رفع  تبعیضات و ستم ملی و ...کوچک ترین وقعی  نخواهند گذاشت.                                                            

                       +++++

 در گذشته، بارها از سخنگویان و رهبران گروه بندی های  سیاسی مدافع  منافع سرمایه داری، -  مذهبی، سکولار، لیبرال، جمهوریخواه و مشروطه خواه -  این  قصه را شنیده ایم  که در صورت  تصرف  قدرت ساسی، عدالت اجتماعی را  رعایت کرده ، حوزه عمل سرمایه داری را  محدود ساخته و به کارفرمایان  اجازه  نخواهند  داد که بر کارگران ستم  روا دارند! کسانی  میتواند  این  وعده های تو خالی محافل مدافع سرمایه داری را باورکنند که  تاریخ  گذشته جوامعی مثل ایران برای آنها حامل  درس و تجربه ای  نباشد. به قول رودکی سمرقندی: آنکه ناموخت از گذشت  روزگار        هیچ ناموزد زهیچ آموزگار     اگر در کشورهای سرمایه داری کلاسیک نظیر انگلستان و سوئد و فرانسه، بورژوازی حاکم  قادر است برای حفظ سلطه طبقاتی خود، به  طبقه کارگراین کشورها  امتیازاتی بدهد،  اگر در چنین کشورهائی، کارگران و توده های زحمتکش در نتیجه مبارزات طولانی مدت ، توانسته اند دست آوردهائی داشته باشند، در کشور های  سرمایه داری وابسته ای همچون ایران، رژیم های بورژوائی حاکم، فاقد ظرفیت و توانائی برای دادن  حد اقل امتیاز به کارگران می باشند. چنین رژیم هائی تنها از طریق اعمال دیکتاتوری و قهرعریان می توانند سلطه  طبقاتی  خود را حفظ کنند. اگر هنوز کسانی  هستند که  فکر میکنند  با وجود نظام های  سرمایه داری، اعم از مذهبی  و « سکولار»،  امکان  نیل به دموکراسی  در ایران  وجود  دارد، باید  گفت  که سخت در اشتباه هستند. در طول  نود سال  گذشته، دو رژیم  ارتجاعی مدافع سرمایه داری حاکم  در ایران -  رژیم های  سلطنتی و اسلامی-  در عین حال  که با توسل  به زور و قلدری از منافع سرمایه داران و صاحبان دارائی  دفاع  به عمل آورده اند،  کوچک ترین فریاد داد خواهی  کارگران و توده های زحمتکش را با حبس و شکنجه و اعدام، پاسخ  داده اند. در ایران ، دموکراسی و آزادی  واقعی و نه صوری  برای اکثریت  عظیم اهالی زحمتکش،  تنها  با به قدرت رسیدن  طبقه  کارگر  و استقرار نظام سوسیالیستی، می تواند تامین گردد.  تجربه  تلخ  « بهار عربی» چند سال پیش،  درس آموزنده ای  در این زمینه بود!

                                  +++++   

  مدتهاست در صحنه سیاسی کشور، مساله  ملی،  به مساله  حادی  تبدیل شده است. بر خلاف  نظر شوونیست های  راست و «چپ» که  مصرانه و با نادیده گرفتن آشکاروجود ملت های  مختلف در ایران چند ملیتی،  همچنان منکر  وجود ملتها و ستم ملی در این کشور هستند، باید  تاکید  کرد که  در سرزمین پهناور ایران،  نه یک ملت، تحت نام «ملت ایران» ، بلکه ملت ها زندگی می کنند. همه این ملت ها که در پروسه تاریخی شکل  گرفته و به وجود آمده اند، دارای  زبان و فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود میباشند. در حال حاضر، بیش از نصف اهالی کشور را ملتهای غیر فارس، تشکیل میدهند.  این  ملتها  در طول  نود سال سلطه استبدادی دو رژیم  شوونیست حاکم، همواره در معرض تبعیض، اجحاف وستم ملی قرار داشته اند. در بین ستم های بیشماری که اینک از جانب رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی بر توده های زحمتکش ایران روا داشته میشود،  یکی هم ستم ملی در ابعاد گسترده میباشد. رفع کامل ستم ملی در ایران  بهمین جهت نیز از خواستهای حقه ملت های  غیر فارس ساکن این کشور است. در کشور های چند ملیتی همچون ایران،  کمونیست ها  از اصل حق  تعیین سرنوشت ملل که به مفهوم حق  جدائی و تشکیل  کشور خودی  می باشد،  دفاع میکنند.  هر  کمونیستی که حق تعیین سرنوشت ملل را قبول نداشته باشد، در واقع امر اپورتونیستی  بیش نیست.  گرچه مساله ملی در کشورهای چند ملیتی در اصل،  مساله  بورژوازی ملت های  تحت ستم میباشد،  اما کارگران این ملت ها نیزاز وجود ستم ملی، رنج میبرند  و بهمین جهت نیز  کمونیست ها که از منافع کارگران دفاع میکنند،  پیگیرانه علیه ستم ملی مبارزه کرده و مجدانه خواهان رفع این ستم می باشند. وجود ستم ملی، راه رشد آگاهی را بر کارگران ملت های تحت ستم، ناهموار ساخته و با صدمه  زدن به  اتحاد و همبستگی کارگران سرتاسر کشور، آنها را به جان هم می اندازد. وجود ستم ملی،  در اغلب موارد، مساله  طبقاتی را نیز تحت الشعاع مساله ملی قرار میدهد.                       

                     +++++

با علم  به این  واقعیت که  جناح های مختلف  بورژوازی ملت های  تحت ستم  ایران، ماهیتی غدر ورزانه و سازشکارانه دارند ودشمن سرسخت رهائی طبقه کارگر، کمونیست ها و دیگر نیروهای انقلابی می باشند، عناصر و تشکل های پیگیر مدافع  منافع کارگران موظفند  در بین  کارگران  و توده های  زحمتکش متعلق  به ملت های تحت ستم، کار و فعالیت کرده و آنها را در عین  پرورش دادن با روحیه  انترناسیونالیستی،  از غدرورزی و خیانت  بورژوازی خودی، آگاه  سازند.  اگر نیروهای  انقلابی  مدافع   منافع کارگران  و زحمتکشان، دست روی دست  گذاشته و در وظیفه  عاجل  خود  در سازماندهی  مبارزات  توده های زحمتکش و تربیت کمونیستی ملت های تحت ستم غفلت ورزند،  اگر آنها  به کار سخت و طاقت فرسا در بین کارگران و توده های زحمتکش تن ندهند،  تردیدی  نباید داشت  که  بورژوازی کارخود را خواهد کرد و کارگران ملت های تحت ستم را به  ذخیره و یار و یاورخود، مبدل خواهد ساخت. درشرایطی که بورژوازی شوونیست حاکم از هیچ تبعیض واجحافی درحق ملت های تحت ستم خودداری نمیکند و قدرتهای امپریالیستی و ارتجاع منطقه برای جلب توجه  بورژوازی ملت های تحت ستم ایران به انواع دسایس دست می یازند،  وظایف نیروهای انقلابی در ادامه هر چه پیگیرانه مبارزه علیه  رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی، کار روشنگرانه در بین  کارگران و توده های  زحمتکش ملت های  غیر فارس،  افشای ماهیت فرصت طلبانه بورژوازی ملت های تحت ستم، دفاع بدون قید و شرط از اصل  حق تعیین سرنوشت ملل و مبارزه با شوونیسم ملت غالب، صد چندان میگردد.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

حسن جداری

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.